Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

тенӗ (тĕпĕ: те) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Халӑх ушкӑнне пырса тухса, вӑл ак ҫапла каласа панӑ: «Эпӗ пӑртак каласа кӑтартасшӑн. Манӑн сведенисем пур, ҫав сведенисем Генри Пойндекстера юлашки хут хӑҫан курни ҫинчен тата вӑл хӑш еннелле кайни ҫинчен каласа пама пулӑшаҫҫӗ пулӗ», тенӗ.

Пробравшись через толпу, он объявил, что хочет дать некоторые показания, у него есть сведения, которые, вероятно, помогут ответить на вопрос, когда в последний раз видели Генри Пойндекстера и в каком направлении он выехал.

XXXVIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

— Генри Пойндекстере кам юлашкинчен курнӑ, ҫав ҫынтан ыйтса пӗлес, — тенӗ.

Расспросить об этом тех, кто последними виделись с Генри Пойндекстером.

XXXVIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Индж форчӗ умӗнчи площаде пуҫтарӑнса тӑнӑ юланутлӑ ҫынсен ушкӑнӗнче никам та иккӗлле шухӑшлакан пулман: «Ҫак усал ӗҫе команчасемех тунӑ» тенӗ вӗсем.

В толпе всадников, собравшихся на площади форта Индж, никто не сомневался, что это преступление совершили команчи.

XXXVIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

— Нимӗн те ӑнланма пултараймастӑп, — тенӗ плантатор, Плутон пӳлӗмрен тухсан.

— Ничего не могу понять, — сказал плантатор, когда Плуто вышел из комнаты.

XXXVII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

— Алло, сеньор! — тенӗ хакале хуҫи, ҫын сассине илтсен, пӑртак тӑна кӗрсе.

— Алло, сеньор! — воскликнул хозяин хакале, приведенный в полусознательное состояние звуком человеческого голоса.

XXXV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

— Ку выльӑх виле ӳсӗр, — тенӗ вӑл хыттӑн.

— Эта скотина вдребезги пьян! — сказал он громко.

XXXV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Сана шантарсах калатӑп: эсӗ ӑна пӗлместӗн! — тенӗ Луиза.

Уверяю тебя, ты не знаешь его! — воскликнула Луиза.

XXXIV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Кольхаун хӑйне алӑпа кӑтартса, чарӑнса тӑма кирлине ӑнлантарсан, вӑл ыйтнӑ: — Мӗн пулнӑ, Кассий? Каласа пар ӗнтӗ мана, ҫак мӗне пӗлтерет? — тенӗ.

— В чем дело, Кассий? — спросил он, когда Кольхаун знаками дал ему понять, что нужно остановиться, — скажи же мне, что все это означает?

XXXIV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

— Тумланса вӑхӑт ирттерсе ан тӑр, — тенӗ капитан.

— Не теряй времени на то, чтобы одеваться, — заявил взволнованный капитан.

XXXIV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

— Вӑран, Гарри, вӑран! — тенӗ Кольхаун, ҫывӑракана хулпуҫҫисенчен хыттӑн силлесе.

— Проснись, Генри, проснись! — произнес Кольхаун, сильно тряся за плечи спящего.

XXXIV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Вӑл хӑй ӑссӗн ҫапла ӗмӗтленме те пуҫланӑ: «Юлашкинчен Луиза мана сиввӗн пӑхни вӑл юри ун пек хӑтланни ҫеҫ пулма пултарать» тенӗ.

Он даже стал льстить себя надеждой, что, в конце концов, равнодушие к нему Луизы могло быть лишь притворством с ее стороны.

ХХХIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Петр Алексеевич патша кӑна каланӑ: — Пӑх-ха, эпир иксӗмӗр анчах ҫӗлӗкпе, пиртен пӗри те пулин патша пулӗ, — тенӗ.

Говорит ему Петр Алексеевич: «Видишь, только мы двое в шапках — кто-нибудь из нас да царь».

Петр патшапа пӗр ҫын // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

— Пурте ҫӗлӗкӗсене илӗҫ, пӗр патша анчах ҫӗлӗкӗпе тӑрӗ, — тенӗ патша.

— Все без шапок будут, один царь в шапке.

Петр патшапа пӗр ҫын // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

— Акӑ эпир хире тухсан, эсӗ ӑна курӑн, — тенӗ патша.

— Так вот, как выедем в поле — и увидишь царя.

Петр патшапа пӗр ҫын // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

— Патшана курман, курса пӑхасчӗ ӑна, — тенӗ ҫынни.

— Царя не видал, а надо бы посмотреть.

Петр патшапа пӗр ҫын // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

— Ҫӳрекелесе пӑхнӑ, — тенӗ ку.

— Кое-где бывал.

Петр патшапа пӗр ҫын // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

— Тӳлетӗн пулсан — атя, кайрӑмӑр, — тенӗ Ҫынни.

— А заплатишь — пойдем.

Петр патшапа пӗр ҫын // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

— Хаклӑ тӑрать пулсан, эпӗ сана тӳлӗп, — тенӗ патша.

— Ну, дорого стоит, так я заплачу.

Петр патшапа пӗр ҫын // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

— Ҫук, ырӑ ҫыннӑм, манӑн сана ҫул кӑтартса ҫӳреме вӑхӑт ҫук; пире, ҫӗр ӗҫлекен ҫынсене, пӗр кун та хаклӑ тӑрать, — тенӗ ҫынни.

— Мне, сударь, водить некогда: нам в крестьянстве день дорого стоит.

Петр патшапа пӗр ҫын // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

— Эпӗ эсӗ калашше ӑнланаймастӑп, эсӗ ху илсе тух мана, — тенӗ патша.

Царь и говорит: «Я этой грамоты не понимаю, ты сведи меня».

Петр патшапа пӗр ҫын // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней