Поиск
Шырав ĕçĕ:
Ахаллӗн кӑна, ҫӳлтен-мӗнтен телефонпа шӑнкӑртаттармасӑр, бронь талонӗсемсӗр кай-ха эсӗ гостиницӑна — ҫитменнине, тата, кӑнтӑрта, ҫуллахи вӑхӑтра — кай-ха, ара, — кам парӗ сана номер е хӑть кравать!
5 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.
Калаҫӑва ӑслӑн, вӑхӑтра татрӗ, ӑна малалла тӑсма пӑхни ӗнтӗ кулӑшла кӑна курӑннӑ пулӗччӗ.Настаивать же на продолжении разговора было, по меньшей мере, смешно.
4 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.
Мӗн тӑвайӑн, аллӑмри кӗнекеме айккинелле илсе хураттӑм та хӗрпе, вуларӑшле, уявла калаҫу пуҫлаттӑм; ӗҫ-пуҫ еплерех, амӑшӗн сывлӑхӗ мӗнле, мӗншӗн Робертино Лоретти ҫинчен нимӗнех те илтӗнмест, мӗншӗн юлашки вӑхӑтра яш-кӗрӗм иртнӗ ҫулсенче пит шавланӑ хӑш-пӗр ҫамрӑк писательсемпе пачах кӑсӑкланма пӑрахрӗ…
3 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.
— Пирӗн вӑхӑтра нихҫанхинчен те ытларах ансамбльсем кирлӗ.
2 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.
Дутлов ҫав вӑхӑтра сасартӑк Егор Михайловича курах кайрӗ те, ӑна ҫатӑрласа тытса пуҫне тайса, йӑлӑнма тытӑнчӗ.Как Дутлов увидал Егора Михайловича, тотчас же вцепился в него и начал просить и кланяться.
XV // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.
Ҫав вӑхӑтра Укҫук намаса пӗлмесӗрех хыттӑн ахӑрса ячӗ те пуҫне каллех ҫытар ӑшне чикрӗ.
ХIII // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.
Хӗрарӑм тумтирӗ тӑхӑннӑ ватӑ буфетчик улпут пурӑннӑ вӑхӑтра пӗр хӗрарӑм пӗвене кайса путни ҫинчен каласа панӑ.
XI // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.
Столяр арӑмӗ ҫав вӑхӑтра тураман саланнӑ ҫӳҫ-пуҫӗсемпе, йӳле янӑ кӑкӑрӗсемпе кӗпе аркисене пуҫтаркаласа чердак ҫине типсе тӑракан кӗпе-йӗмсене илме хӑпарнӑ.
X // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.
Унтан унӑн куҫӗсем ача ҫинче чарӑнса тӑчӗҫ, анчах ҫав вӑхӑтра Кулине кӗтесе хӑма ҫине хунӑ пашалусене йӑтса кӗчӗ.Потом глаза его остановились на ребенке; но тут Акулина с лепешками на доске вошла в угол.
X // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.
Ашшӗ хулара илнӗ япаласемпе пырса кӗнӗ вӑхӑтра Машук тулта пулнӑ.
X // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.
— Мӗнле эрех пултӑр ҫак вӑхӑтра? — терӗ староста, чашкӑран сыпнӑ май: — куран, ҫынсем пурте апат ҫисе ҫывӑрма выртрӗҫ; эсӗ мӗскер чӑркашатӑн?
VIII // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.
Чӑнахах та, ҫав вӑхӑтра Егор Михайлович улпут ҫуртӗнчен тухрӗ Приказчик ҫывхарнӑҫемӗн пуҫ ҫинчи ҫӗлӗксем пурин те хывӑнма тытӑнчӗҫ.
VI // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.
Халӑх пухӑвӗ ҫав вӑхӑтра кантур умӗнче кӗрлесе тӑнӑ.
V // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.
Октабрьти сивӗ тӗттӗм каҫ кантур умӗнче халӑх пухӑвӗ рекрут суйлас пирки шавланӑ вӑхӑтра Поликей килте сӗтел умӗнче лашасене пӗлмен чиртен сыватмалли пӗлмен эмеле кӗленчепе тӳсе ларнӑ.
III // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.
Анчах юлашки вӑхӑтра ерипенех унӑн тӗлӗнмелле кӑнавал ӑсталӑхӗ ҫинчен чап сарӑлма пуҫларӗ.
II // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.
Вӑл татах та нумайччен калатчӗ пулӗ, — вӑл ҫав тери хавасланса кайрӗ, анчах ҫав вӑхӑтра пӳлӗме горничнӑй хӗр кӗчӗ.Она бы еще долее говорила, — она так одушевилась; но в это время в комнату вошла горничная девушка.
I // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.
Люсьӑпа иксӗмӗр эпир хамӑрпа пӗр вӑхӑтра пурӑнакан ҫынсен пуласлӑхӗ ҫинчен калаҫма пуҫларӑмӑр.
Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.
Манӑн Севастополе, командующий патне, вӑхӑтра ҫитмелле.
Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.
Ҫак вӑхӑтра Атаке кӗрсе тӑчӗ.
Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.
Эпӗ вӑхӑтра систернӗ пулсан, Яков, ҫавӑн пек япала пулман та пулӗччӗ…И его могло бы не быть, Яков, если бы я предупредил его вовремя…
Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.