Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

хутра сăмах пирĕн базăра пур.
хутра (тĕпĕ: хутра) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Сайра хутра кӑна пан, ҫурӑмӗпеле ҫиле май ҫаврӑнса ларса, пирускӑ чӗркеме, кукӑр пӳрнипе Григорие ҫурӑмӗнчен шаккаса: «тӑ-ра-ат», тесе хушкаласа пычӗ.

Изредка стучал согнутым пальцем Григорию в спину: «Останови-и» — и делал папироску, поворачиваясь к ветру спиной.

21 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Каҫсерен вӑййа тухса каять те сайра хутра кӑна вӑхӑтра киле таврӑнать, ытларах шуҫӑмла ҫеҫ килсе выртать: Аскӑнчӑк салтак арӑмӗсемпе ҫапкаланать вӑл, Степан патне картла выляма ҫӳрет.

По вечерам уходил на игрища и редко приходил домой рано, все больше заря выкидывала: путался с гулящими жалмерками, ходил к Степану играть в очко.

15 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Унӑн компанйонӗ, шӗвӗр сухаллӑ, сар ҫӳҫлӗ, вӑрттӑн куҫлӑ Емельян Константинович Атепин ун патне сайра хутра кӗркеленӗ.

Компаньон его, белокурый, с острой бородкой и потаенными щелками глаз, Емельян Константинович Атепин заходил редко.

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Гришкӑна вӑл сайра хутра кӑна куркалать.

Гришки она почти не видела.

16 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Займище ҫийӗпе уйӑх ҫутататчӗ… тата сайра хутра тӗмсем ҫинчен тумламсем патлаткаласа тумлатчӗҫ, шӑп хальхи пекех — пӗрре, иккӗ, виҫҫӗ… аванччӗ, эх, епле аван та-ҫке…»

Месяц над займищем… и с куста в лужину редкие капли вот так же — раз, два, три… хорошо, ах, хорошо-то…»

9 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ача ҫуралнӑ хыҫҫӑн вӑл кӑштах лӑпланнӑ, анчах та арӑмне савас-ачашлас енчен малтанхинчен нимӗн чухлӗ те тараватланман тата килте те, ӗлӗкхи пекех, сайра хутра кӑна ҫывӑркаласа пурӑннӑ.

После этого притих, но на ласку был скуп и по-прежнему редко ночевал дома.

7 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫакӑн хыҫҫӑн вара хуторта ӑна сайра хутра кӑна куркаланӑ.

С той поры редко видели его в хуторе.

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Шальтутрипе пӗркеннӗ ҫак пӗчӗк ҫеҫ хӗрарӑм салху куҫӗсене сайра хутра ҫеҫ кӑтартнӑ, питне яланах пытарса, ҫынтан ютшӑнарах ҫӳренӗ.

Маленькая, закутанная в шаль женщина, она прятала лицо, редко показывая тоскующие одичалые глаза.

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫул ҫинче тӗл пулакан мужиксем ҫакӑн пек чаплӑ та пуян экипажа курса (аппӑшӗ унпа сайра хутра кӑна ларса ҫӳренӗ) хисеплӗн чарӑнса тӑчӗҫ, ҫӗлӗкӗсене хывса пилӗк таранах пуҫ тайрӗҫ.

Попадавшиеся на дороге мужики, видя такой богатый экипаж (тетушка очень редко выезжала в нем), почтительно останавливались, снимали шапки и кланялись в пояс.

V. Аппӑшӗн ҫӗнӗ шухӑшӗсем // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Вунӑ е ытларах ҫава пӗр харӑссӑн сулӑнса илни ретӗн-ретӗн тайӑлса ӳкекен курӑк шавӗ; выракансен е хӑнасене тӗл пулнӑ чухнехи пек хаваслӑн, е сывпуллашнӑ чухнехи пек хурлӑхлӑн сайра хутра илтӗнекен юррисем; лӑпкӑ та таса каҫ! ытарма ҫук ирӗк те таса сывлӑш!

Единодушный взмах десятка и более блестящих кос; шум падающей стройными рядами травы; изредка заливающиеся песни жниц, то веселые, как встреча гостей, то заунывные, как разлука; спокойный, чистый вечер, и что за вечер! как волен и свеж воздух!

III. Аппӑшӗ // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Ҫапах та хӑй хыҫҫӑн арҫынсем нумайӑн ҫӳренине юратать Солоха, ҫавӑнпа та килӗнче сайра хутра ҫеҫ пӗччен ларать; анчах, апла пулин те, ҫак каҫа вӑл пӗчченех ирттерме шут тытрӗ, мӗншӗн тесен ялти чаплӑ ҫынсене дьяк пурне те хӑй патне пӑтӑ ҫиме хӑнана чӗннӗ.

Она таки любила видеть волочившуюся за собою толпу и редко бывала без компании; этот вечер, однако ж, думала провесть одна, потому что все именитые обитатели села званы были на кутью к дьяку.

Раштав умӗнхи каҫ // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Ҫапла чуптунӑшӑн тарӑхаҫҫӗ те вӗсем, сайра хутра тенӗ пек, ҫулҫисемпе ҫиленерех пӑшӑлтатса, пӗр-пӗринпе калаҫкаласа илеҫҫӗ.

и изредка лепечут листьями, будто сердясь и негодуя, .

II. Голова // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Нимӗҫсен енче сайра хутра пулемет тӑрӑлтатса илкелет, тата канӑҫсӑр тӗттӗмре ракетӑсен, тӗпсакайӗнче ҫитӗнтернӗ пекех имшеркке те шупка ҫуттисем курӑнкалаҫҫӗ.

На немецкой стороне изредка стучали пулеметы, да в беспокойной мгле ночи слабо, немощно вспыхивали и угасали ракеты.

XXII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Анчах ку хутра комбатсем пурте хаваслӑн пӗлтерчӗҫ, вӗсенчен пӗри те шиклентеркен ӗҫсем пуласси сисӗнни ҫинчен каламарӗ.

Но на этот раз все комбаты докладывали весело, и никто из них не высказывал никаких тревожных предположений.

XVIII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Пирӗн ҫӑмӑл бомбардировщиксем бомбисене, ҫынсем каларӗшле, сайра хутра, анчах тӗл пӑрахса, фронт леш енче кӗрлеҫҫӗ, вӗсем уйрӑммӑнах бомбисене тӑшман колоннисем ҫине тӑкса хӑвараҫҫӗ.

Наши легкие бомбардировщики бомбили, как люди говорили, редко, но бросали метко и гремели за фронтом, особенно бомбили вражеские колонны.

XVII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Пуху аялти хутра, хӗвелтухӑҫ енчи пӳлӗмре туса ирттерме палӑртнӑ.

Собрание было назначено в одной из восточных комнат на нижнем этаже.

XVI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Юлашки кунсенче сулахай флангра — шоссерен сылтӑмра — артиллери шӑппӑн та сайра хутра кӑна кӗмсӗртетнине, сылтӑмра, шоссерен чылай ҫурҫӗрте — кӗмсӗртетни шурӑмпуҫӗнчен пуҫласа мӗн каҫ пуличченех инҫетелле кайса пынине полкра пурте асӑрхарӗҫ…

В последние дни все в полку обратили внимание на то, что на левом фланге — к югу от шоссе — артиллерия грохочет все тише и реже, а на правом — значительно севернее шоссе — с рассвета до темноты, постепенно откатываясь назад…

XIII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Анчах ун пек вӑхӑтсем халь сайра хутра кӑна пулкалаҫҫӗ.

Но такое случалось очень редко.

XIII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Передовойра сайра хутра кӑна пулатӑр, ытларах кайра тӑратӑр, корпусри тата арминчи артиллеристсем — пачах инҫетри тылра.

На передовой бываете редко, все больше позади, а какие на корпусных и армейских действуют — те и совсем далеко в тылу.

XI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Шошин, лесничествӑран Заболотьене янӑскер, иртнӗ темиҫе ҫул хушши вӑрманта пӗр-пӗччен пурӑнса ирттернӗ иккен, колхозниксем унпа сайра хутра кӑна курнӑҫнӑ.

Оказалось, что Шошин, присланный в Заболотье из лесничества, несколько последних лет одиноко жил в лесу, колхозники встречались с ним редко.

VII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней