Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Аллисем (тĕпĕ: алӑ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Аллисем хӗрелсе кайнӑ, каҫӑр сӑмсаллӑ йӗкӗт вӑтанчӑклӑн шӑлаварне турткаласа илет:

Курносый хлопец с голыми красными руками смущенно подтягивает штаны:

50 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Вӑл ҫитсӑ кӗпин аркине тыта-тыта чӑмӑртать, ун аллисем чӗтреҫҫӗ.

Маленькие руки ее мелко-мелко дрожат, перебирая подол ситцевого платья.

49 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Михайло мучи ҫинчен никам та ыйтмарӗ, вӗсем пурте Генка ҫине, унӑн куҫҫульпе йӗпенсе, вараланса пӗтнӗ пит-куҫӗ ҫине, ҫӗрпе хуралнӑ аллисем ҫине хӗрхенӳллӗн пӑхаҫҫӗ.

Никто не спрашивал про деда Михайла, со страхом и сочувствием смотрели на Генку, на его грязное, мокрое от слез лицо, на черные от земли руки, на растерянные глаза.

47 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Куҫӗсем ун ҫутӑ та курӑк пек симӗс, питҫӑмартисем ҫилпе кушӑрханӑ, аллисем хытса кайнӑ, анчах та пит-куҫӗ кӑмӑллӑрах та ҫемҫерех курӑнать.

Глаза у нее светлые и зеленые, как трава; щеки обветрились, кожа на руках погрубела, но выражение лица стало мягче, спокойнее.

44 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Пӳрнисем Севӑн чернилпа вараланса пӗтнӗ, аллисем чӗтреҫҫӗ.

Пальцы у Севы были в чернилах, руки дрожали.

43 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

— Оксана чӗркуҫҫийӗ ҫинчи юбкине тӳрлетрӗ, аллисем ҫине пӑхса илчӗ.

— Она расправила на коленях юбку, поглядела на свои руки.

32 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Украинла кӗпен тӗрленӗ ҫаннисенчен ӗҫе хӑнӑхнӑ пысӑк аллисем курӑнаҫҫӗ.

Из вышитых рукавов украинской рубашки были видны большие спокойные рабочие руки.

32 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Халӗ аслашшӗн пӳрчӗ те вӑл мар, асламӑшӗн пичӗ ҫинчи картламсем те ун чухнехинчен тарӑнрах курӑнаҫҫӗ, аллисем те унӑн Сашӑна пуҫран лӑпканӑ чухне ун чухнехинчен чылай хытӑ пек туйӑнаҫҫӗ.

Теперь и изба у дедушки уже не та — плотники перестроили, и бороздки морщин на лице у бабушки глубже, и руки ее кажутся более жесткими, когда она гладит Сашу по голове.

Пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Ивга асанне вӗсене куркапа сӗт тултарса пачӗ, — аллисем хӑйӗн чӗтреҫҫӗ.

Баба Ивга дрожащими руками наливала им в кружки молоко.

22 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

— Игнат тата, Генкӑна тем тӗрлӗ ӗҫ те хушаҫҫӗ, терӗ, ӗҫе ӑста вӑл, аллисем унӑн ылтӑн!

— Игнат еще говорил, что Генке всякие поручения доверяют, и на работу он мастер, руки у него золотые.

5 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ҫапрӗ ҫак мана пӗрре, хӑйӗн аллисем сиксе чӗтреҫҫӗ, хам та хӗрхенсе кайрӑм.

Вдарил меня один раз, а у самого руки трясутся, аж жалко мне его стало.

5 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Пӑшал пеме пӗлекен ялти пӗртен-пӗр ҫын, ҫӑраҫҫисене сыхлакан старик, етрепе пемелли пӑшалне авӑрланӑ, унӑн аллисем ҫав териех хытӑ чӗтренӗ.

Ключарь, единственный умевший стрелять, дрожащими руками заряжал дробовик.

Староста арӑмӗ Василиса // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 52–75 с.

Пуҫне аллисем ҫинелле усса вӑл тӗлӗрнӗ пек ларнӑ.

Склонив голову на руки, он как бы дремал.

Староста арӑмӗ Василиса // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 52–75 с.

— Красноармеецсенчен нумайӑшӗн урисем тӑртӑнса кайнӑ, аллисем хытса ларнӑ.

— У многих бойцов распухли ноги и закостенели руки.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Николай Степанов. Герасимов, Е. Щорс: [тулли мар вӑтам шкулсем валли] / Е. Герасимов, М. Эрлих; Н. Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 208 с.

Польшӑри, Галицири пансен пусмӑрӗ айӗнче асап куракан хресченсен аллисем санӑн карланку патнелле кармашаҫҫӗ, иуда.

А руки ограбленных панами крестьян Польши, Галиции тянутся к твоему горлу, Иуда.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Николай Степанов. Герасимов, Е. Щорс: [тулли мар вӑтам шкулсем валли] / Е. Герасимов, М. Эрлих; Н. Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 208 с.

Волков хӑйӗн салтакӗсен аллисем ҫине ӳкнӗ.

Волков упал на руки своих солдат.

Ҫапӑҫу // Иван Пинер. Ровинский О.М. Гангут патӗнчи ҫапӑҫу: калав. — Шупашкар: Чӑвашгосизд, 1943. — 60 с.

Унӑн пичӗ шурӑ пулнӑ, куҫӗсем йӑлтӑртатса ҫуннӑ, тути чалӑшса кайнӑ, пӗҫҫисем тӑрӑх тӑсса тытнӑ аллисем чӗтренӗ.

Лицо было бледно, глаза горели, губы искривились, вытянутые по швам руки чуть вздрагивали.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Николай Степанов. Герасимов, Е. Щорс: [тулли мар вӑтам шкулсем валли] / Е. Герасимов, М. Эрлих; Н. Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 208 с.

Пӗтӗм савӑт-сапа тата ӑна тыткалакан ҫыннӑн аллисем тап-таса пулмалла.

Прежде всего, вся столовая посуда, как и руки накрывающего стол, должны быть безупречно чистыми.

Сӗтел хушшинче хӑвна мӗнле тытмалла // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

«Япалана тыткаланӑ чухне асту: ӑна ҫын аллисем тунӑ, ҫӗмӗрсен, ватсан е пӑссан, эсӗ ҫын пурнӑҫне пӑсартӑн», — тесе ҫырнӑ Л. Н. Толстой.

Лев Николаевич Толстой говорил, что «пользуясь вещью, помни, что это плод труда человеческого и испортив, сломав или уничтожив ее, уничтожаешь ты труд, портишь жизнь человека».

Санаторинче, хӑнапа кану ҫурчӗсенче // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Аллисем чӑмӑртанчӗҫ, шӑлне шӑтӑртаттарса илчӗ те, сӑмахӗсене ҫиллес сӑрхӑнтарса: — Ҫӗпӗрччӗ сана ҫак сӑмахшӑн!.. — тесе хучӗ.

Сжал кулаки и, скрежетнув зубами, процедил: — В Сибирь бы тебя за такие слова!..

XV. Ухмаха ури канӑҫ памасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней