Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

сударыня (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Апла мар ҫав, сударыня, вӗсем ҫухалнӑранпа ҫулталӑк иртнӗ, вӗсем ҫапах та тавӑрӑнман…

— Увы, сударыня, со времени их исчезновения прошло больше года, и они не возвратились…

Саккӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

— Ҫапла, сударыня, — терӗ Толине.

— Да, сударыня, — ответил Толине.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

— Пирӗшти кӑмӑлӗ пек пулать, сударыня, — терӗ ученый, — пирӗшти кӑмӑлӗ пек ҫемҫе кӑмӑл пулать.

— Станет ангельским, сударыня, — ответил учёный, — просто ангельским!

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

— Хавас, сударыня, хавас, — терӗ хӑпартланса кайнӑ ученый, хӑйне уйрӑм хисепе картнӑран.

— Разумеется, сударыня, — галантно ответил учёный, — почту за особую честь!

Саккӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

— Эпӗ, сударыня, — терӗ часрах лешӗ, — «Дункан» ҫине кайӑттӑм та тӳрех катастрофа пулнӑ вырӑна ҫитсе курӑттӑм, унта вара мӗнле мая килет ҫапла, тата ҫӗнӗрен тупӑннӑ паллӑсене кура, мӗн кирлине пурне те тӑвӑттӑм.

— Я, сударыня, — живо ответил тот, — вернулся бы на «Дункан» и поехал бы прямо к месту катастрофы, а там действовал бы в зависимости от обстоятельств и обнаруженных следов.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

— Чаплӑ та каларӑр, сударыня!..

— Это прекрасно сказано, сударыня!..

Саккӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Сударыня, а манӑн мисси?..

— Сударыня, а моя миссия?..

Саккӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Сударыня, — терӗ вӑл кун хыҫҫӑн, — сирӗн харсӑрлӑхпа ырӑ кӑмӑлӑра курса эпӗ хавхаланса тӑратӑп.

— Сударыня, — сказал он, — я восхищён вашим мужеством и добротой.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

— Ҫапла, сударыня, — терӗ хӗрача, — илтрӗм эпӗ, капитан сӑмахӗсене илтсен, манӑн чӗре хытӑрах тапа пуҫларӗ.

— Да, сударыня, — ответила девушка, — я слышала, и сердце у меня сильно забилось при словах капитана.

Улттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Сударыня, сирӗн ырӑ кӑмӑлӑра эпӗ усал тӑвасшӑн мар…

— Сударыня, я не смею злоупотреблять вашей добротой…

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Сударыня, — чӗтрекен сассипе каларӗ мисс Грант, — сире мистер Гленарванпа иксӗре тав тумашкӑн манӑн сӑмахӑм та ҫитмест.

— Сударыня, — с дрожью в голосе сказала мисс Грант, — у меня нет слов для того, чтобы выразить свою благодарность вам и мистеру Гленарвану!

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

— Тӗрӗс, сударыня, анчах…

— Совершенно верно, сударыня, но…

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

— О, калӑр пурпӗрех, сударыня, калӑр тетӗп.

— О, говорите, сударыня, говорите!

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Сударыня, — ҫӗнӗрен калаҫма пуҫларӗ хӗр, — мӗн пӗлетӗр эсир пирӗн атте ҫинчен.

— Сударыня, — заговорила снова девушка, — что вы знаете о нашем отце?

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

— Каҫарӑр ӑна, сударыня, — терӗ хӗрача, шӑлнӗ ҫине ятлаҫнӑ пек пӑхса.

— Простите его, сударыня, — сказала девушка, укоризненно посмотрев на брата.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

— Ҫук, сударыня, эпӗ вӗсене пӗлместӗп.

— Нет, сударыня, я их не знаю.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

— Акӑ кӗтсе илтӗмӗр ӗнтӗ, сударыня, — ярса илчӗ Василий Иванович.

— A вот и дождались, сударыня, — подхватил Василий Иванович.

XX // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

— Шӑпах ҫапла пулать те ӗнтӗ, сударыня.

— Именно так-с, сударыня.

XVI // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Юлашкинчен Иван Федорович ҫурма чӗтрекен сассипе: «Ҫулла шӑна ытла та нумай, сударыня» терӗ.

Наконец Иван Федорович собрался духом: — Летом очень много мух, сударыня! — произнес он полудрожащим голосом.

V. Аппӑшӗн ҫӗнӗ шухӑшӗсем // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Сударыня, сирӗн хуратул ытарма ҫук лайӑх!

Прекрасная у вас гречиха, сударыня!

V. Аппӑшӗн ҫӗнӗ шухӑшӗсем // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней