Поиск
Шырав ĕçĕ:
Мӗншӗн венчет тӑвасшӑн-ха вӑл?
IV сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.
Елизавета Попова Мускава тухса кайса унта Горицветовпа венчет тусан, аслӑ Артамонова тата Якова — Артамонов ӑна курсах тӑнӑ — питӗ кулӑшла пулчӗ.
III сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.
Пӗррехинче, Баймакова ӑна хӗр пек ачашланипе хумханса кайса, Артамонов ӑна: — Эсӗ мӗнле ҫул ҫине тӑнине эпӗ ӑнланатӑп. Эпир кӑлӑхах хамӑр ачасене авлантартӑмӑр, манӑн хамӑн санпа венчет тумаллаччӗ… — терӗ.
I сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.
— Венчет тӑвичченех каччӑ хӗр килӗнче пурӑнни — йӗркеллӗ мар вӑл, Артамоновсен кунтан тухса каймаллаччӗ…— Непорядок это — жить жениху до венца в невестином доме, надо было выехать Артамоновым…
I сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.
— Нивушлӗ начальник чиркӳре венчет тунӑ?
Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.
— Батманов коммунист кивӗ йӑлапа венчет ҫӗрри тӑхӑнса ҫӳрени сире тӗлӗнтермест-и? — ыйтрӗ вӑл Залкиндран.— Вам не кажется странным сей устаревший символ брака у коммуниста Батманова? — спросил он Залкинда.
Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.
Ҫак хушӑра вӑл пӳрнинчи венчет ҫӗррипе сӗтел ҫинчи кантӑка тӑтӑшах шакка-шакка илчӗ.При этом он нетерпеливо постукивал обручальным кольцом по настольному стеклу.
Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.
Пӗрлешнине ҫырӑннӑ хыҫҫӑнах уявлаҫҫӗ пулсан, хӗр венчет тунӑ кӗпепе, каччӑ уяв костюмӗпе пырать.
Кӗпе-тумтир // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.
Каччӑ, май пулсан, хӑйӗн юратнӑ хӗрне хаклӑ чулсемпе илемлетнӗ венчет ҫӗрри парнелеме пултарать.Если у жениха есть возможность, он может подарить невесте обручальное кольцо с камнем.
Мӑшӑрланни // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.
Хӗр ҫураҫнӑ хыҫҫӑн чылай ҫынсем венчет ҫӗррисене сулахай аллӑн ятсӑр пӳрнине тӑхӑнаҫҫӗ.Многие носят обручальные кольца в знак помолвки на безымянном пальце левой руки.
Мӑшӑрланни // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.
Кайран ҫакна чиркӳ венчет тунине пӗлтерекен паллӑ туса хунӑ.
Мӑшӑрланни // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.
Пирӗн эрӑччен темиҫе ӗмӗр малтанах еврейсемпе нумай турра ӗненекен чылай халӑхсен венчет ҫӗрри мӑшӑрланнине пӗлтерекен паллӑ шутланнӑ.Задолго до нашей эры Обручальное кольцо служило символом брака у евреев и язычников.
Мӑшӑрланни // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.
Венчет ҫӗррисем.
Мӑшӑрланни // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.
Каччӑ ЗАГС сотрудникне малтанах венчет ҫӗррисем парса хунӑ пулсан, ҫӗрре малтан хӗр пӳрнине, унтан каччӑ пӳрнине тӑхӑнтараҫҫӗ.
Мӑшӑрланни // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.
Чемоданра салфеткӑсемпе сӑмса тутӑрӗсем ӑшне чӗркенӗ тӗрлӗрен ылттӑн япаласем выртнӑ: бриллиантпа илемлетнӗ ҫӗрӗсем темиҫе медальон, венчет тумалли ҫӗрӗсем, виҫӗ ылттӑн сехет, табак коробки, алкасем, вӑчӑрасем, сулӑсем.
10. 3асада // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.
Кунта ӗнтӗ чӑнах та ниҫта та венчет тума ҫук, халлӗхе кӗтмелле пулнине Пуся хӑй те пит аван ӑнланать.Здесь действительно нигде не обвенчаешься, Пуся понимала и сама, что пока нужно было подождать.
VII // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.
Вӑхӑт ҫитсен, венчет тӑвӑпӑр…
4. «Калта» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.
Вӑл ун тӑванӗсем ҫинчен нумай та тӗплӗн ыйтса пӗлчӗ, мӗншӗн тесен — «ку та питӗ кирлӗ»; ҫавӑн пекех вырӑс чиркӗвӗн йӗркипе венчет туни мӗнле пулса пынине каласа пама ыйтрӗ те шурӑ платье тата пуҫне ылтӑн корона тӑхӑннӑ Джеммӑпа малтанах мухтанма пуҫларӗ.
XXX // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.
Кам венчет турӗ? ӑҫта? мӗнле? турӑҫӑм!
XXX // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.
Пӗр эрне маларах, пысӑках мар приход чиркӗвӗнче шӑппӑн, пӗр свидетельсӗр пекех, икӗ мӑшӑра венчет турӗҫ: Аркадипе Катяна тата Николай Петровичпа Феничкӑна.
XXVIII // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.