Поиск
Шырав ĕçĕ:
Бетон хӗрсенчен пӗри, парашютли, Юли пек, тесе те калаҫатчӗҫ.Говорили даже, что одна из бетонных девушек похожа на нее, Юльку, та, с парашютом.
Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.
Лю Гуй-лань ялти ытти хӗрсенчен, чи малтан, кивӗ япаланах типтерлӗ ҫӗлесе тӑхӑнма пултарнипе уйрӑлса тӑнӑ.
XXI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.
Вӑл хӑй ҫине халиччен урӑхларах пӑхнӑ, хӑйне купец сословийӗнчен тухнӑ ахаль хӗрсенчен ҫӳллӗрех, лайӑхрах, тесе шутланӑ, мӗншӗн тесен, ун пек хӗрсен мӗнпур шухӑшӗ те — илемлӗ тум ҫинчен анчах, вӗсем ашшӗ-амӑшӗ шӑйлавӗ тӑрӑх ҫеҫ качча тухаҫҫӗ, сахалӑш ун пеккисенчен чӗре ирӗклӗхне парӑнать.
XI // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Федорка йӗркеллӗ пулма тӑрӑшнӑ, ытти хӗрсенчен пӑрӑнарах ҫӳренӗ: ӑна ашшӗ пур чухне лайӑх пурӑннине аса илни тытса пынӑ, ыттисем ун пек пурнӑҫ курман.
V // Мирун Еник. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 3–18 с.
Кӑтрасем вӗҫеҫҫӗ, Пит-куҫсем ҫунаҫҫӗ, — Хӗрсенчен чи хитри — Вӑл пирӗн Мальвина.Кудри летят, Лица горят, — самая красивая из девочек — Она наша Мальвина.
Буратинопа Пьеро Мальвина патне килеҫҫӗ, анчах вӗсен ҫавӑнтах Мальвинӑпа тата Артемон йытӑпа пӗрле унтан тармалла пулать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.
Йӗри-тавра хаяррӑн асса хӑтланасси тата ирсӗр намӑссӑрлӑх ҫав тери нумайччӗ, «публичнӑй ҫуртсенчен», «кулять тӑвакан» хӗрсенчен пуян Кунавина урамӗсенчи пек те мар, унтан калама ҫук ытларахчӗ.
IV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
«Халӗ ӗнтӗ, — шухӑшларӗ Кларк, — ҫак хӗрсенчен кашниех хӑйсен юлташне: ай, ырӑ-ҫке, Терезия, сан Иван! — тесе пӑшӑлтатма пултараҫҫӗ».Теперь, думал Кларк, каждая из девчат прожужжит уши своей подруге: ах, какой твой Иван, Терезия!..
11 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.
Белограй!.. — аллисемпе хӑлаҫланса илчӗ хӗрсенчен пӗри, тӗксӗмрех ӳтлӗ, йӑлтӑркка куҫлӑ виноградарша.Белограй!.. — всплеснула ладонями одна из виноградарш — смуглая, веселоглазая дивчина.
11 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.
Маринка ҫав самантра маншӑн халиччен хам тӗл пулнӑ хӗрсенчен чи хитрийӗ пек туйӑнса тӑчӗ.Маринка и в эту минуту виделась мне, может быть, самой красивой из всех девушек, каких я встречал.
6 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.
— Хӗрсенчен никам ҫине те пӑхмастӑн.
Пӗрремӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.
Хӗнени чарӑннӑ, анчах «Зофиенбургри» хӗрсенчен ӗҫ выльӑхӗ туса хурасшӑн тӑрӑшни кайран та чарӑнман.
Хамӑрӑннисем // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 281–304 с.
Кайран, вӑл ҫаптарнӑ хӗрсенчен иккӗшӗ вилсен, пӗри ҫак мӑшкӑла чӑтаймасӑр Одер шывне сиксен, крейса начальникӗ чурасене тӑпӑлтарса илетпӗр тесе хӑратса фрауа хӗнеме чарнӑ.
Хамӑрӑннисем // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 281–304 с.
— Уншӑн ҫӗр ҫине кашни утӑм ярса пусасси те… — терӗ хӗрсенчен пӗри, — ҫав тери пысӑк савӑнӑҫ пулмалла.— Кажется, что для него великая радость, — сказала одна из девушек, — делать каждый шаг по земле.
XX // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
Хӗрсенчен хӑшпӗрисем, ваттисенчен вӑтанмасӑр, Чернышпа Брянский патне пырса тӑраҫҫӗ, ирӗклӗнех вӗсене ураран пуҫласа пуҫ тӳпине ҫити пӑхаҫҫӗ, питҫӑмартисенчен ачашшӑн лӑпкаҫҫӗ: «Йов!»
XV // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
Вӑл, паллах, Яков ку таранччен пӗлнӗ пур хӗрарӑмсемпе хӗрсенчен те лайӑхрах, ӑна вӗсемпе танлаштарма та ҫук; унӑн кӑмӑлӗ ухмахла пулман пулсан, вӑл чӑнахах та лайӑх пулма пултарнӑ.
IV сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.
Анчах стариксем пирӗнтен ӑслӑрах пулнӑ, стариксем: «Ывӑлсенчен — хурлӑх, хӗрсенчен — икӗ хут ытларах», тенӗ, — ӑнланатӑн-и?А вот старики были умнее нас, стариками сказано: «От сыновей — горе, от дочерей — вдвое», — поняла?
III сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.
Алексей унта пурӑнать, ӑна юриех хулари йӗкӗтсемпе хӗрсенчен аякка ӑсатнӑ, питӗ йывӑр унпа пурӑнма, — ытла та хастар, ытла та вӗри ҫын вӑл.Алексей живёт там, отодвинут подальше от парней и девиц города; трудно с ним — задорен и вспыльчив.
I сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.
Эвакуацинче пурӑнакан хӗрсенчен ҫырусем илсе тӑратӑп.Получаю письма от тех девушек, которые находятся в эвакуации.
Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.
Тинех вӑл хӗрсенчен пӗрин ҫине ҫитсе тӑрӑннӑ.
Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.
Хӗрсенчен кая юлмӑп! — строительство начальникӗ умӗнче именсе, ҫиленнӗ пек мӑкӑртатрӗ Генка.Уж девчонкам-то не уступлю, — сердито бубнил Генка, смущенный вниманием начальника строительства.
Вунпӗрмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.