Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Пӗчӗк сăмах пирĕн базăра пур.
Пӗчӗк (тĕпĕ: пӗчӗк) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Апла мар пулсан, парӑслӑ пӗчӗк карапсем туса ярӑр.

Или кораблики пускайте — обязательно с парусами.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Сашӑпа Витюшка аслашшӗсен килӗ умне пӗчӗк канавсем чаврӗҫ, кил-ҫурт таврашӗнче тахҫантанпа пухӑнса выртнӑ ӑпӑр-тапӑра пуҫтарса хучӗҫ, пахчана тухмалли сукмаксене шӑлса тасатрӗҫ, чӳрече айӗнчи хӑма сыпӑкне ҫапса хучӗҫ.

Возле дедушкиного дома Саша и Витюшка вырыли канавки, убрали с усадьбы давнишний хлам, подмели дорожки, под окнами прибили на застрехе доску,

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Акӑ, тепӗр енчи чӑнкӑ ҫыранта, пӗр пӗчӗк ҫырма патӗнче, йывӑҫ тӗми чӳхенме пуҫларӗ.

Вот на противоположном крутом берегу, у оврага, зашевелился кустарник.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Хӑй пӗчӗк пулин те, вӑл питӗ хӑюллӑ, ку тӗлӗшпе вӑл Саша тусӗсенчен пӗринчен те кая мар.

Несмотря на свой малый рост, он по юркости и живости не уступал никому из Сашиных приятелей.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Стенана пӗр енне шӑтӑк туса, унта пӗчӗк кӑна кантӑк лартрӗҫ.

В одной стене пробили отверстие, вставили рамку со стеклом.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Вырка хӗррине темӗнле тӗлӗнмелле чаплӑ пуянлӑх пытарни ҫинчен вӑл хӑй пӗчӗк чухнех асламӑшӗнчен илтнӗ пулнӑ-мӗн.

О том, что на берегу Вырки зарыт клад, он слышал еще маленьким от бабушки.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Лутра йывӑҫ тӗмесем хушшинче, пӗчӗк ҫырмасем урлӑ-пирлӗ касса кайнӑ тӳрем айлӑмра, ҫӗр кӑмрӑк куписем хуп-хуран курӑнса выртаҫҫӗ.

На изрытой оврагами равнине среди мелкого кустарника чернели штабеля угля, возвышались серые голые отвалы вынутой породы.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

— Ну, мӗн эсир, пӗчӗк ачасем пек! — старик кӑмӑлсӑррӑн аллисене сарса илчӗ.

— Ну что вы, как дети малые! — расстроенно разводит руками старик.

50 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Манӑн учительница! — кӑшкӑрчӗ вӑл, ӑна пӗчӗк аллисемпе хупӑрласа.

Это моя учительница! — кричит она, загораживая ее слабыми детскими руками.

49 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Валя вӗсене яланах хӑйпе пӗрле илсе ҫӳрет, мӗншӗн тесен Миронихӑн пӗчӗк ачисем, вӗсене ӑнсӑртран тупса, таса страницисене лӳчӗркесе пӗтерме пултараҫҫӗ.

Валя всюду носила их с собой, чтобы младшие дети Миронихи случайно не подобрались к ним и не растрепали чистенькие страницы.

49 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Трубачев пӗчӗк пур татӑкӗпе стена ҫине ҫапла ҫырса хучӗ: Митьӑна шырама вӑрмана тухса каятпӑр.

Трубачев тоненьким мелком написал на стене: Уходим в лес искать Митю.

47 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Сасартӑк унӑн сасси татӑлчӗ, пӗчӗк те хыткан кӗлетки ҫӳлелле туртӑнса хӑпарчӗ.

Крик его вдруг оборвался, маленькое, худое тело взметнулось вверх.

47 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Мучин сасси пӗчӗк ачанни пек йӑвашшӑн тухрӗ.

Голос у деда был слабый, тоненький, как у ребенка.

47 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Шкул хапхинчен пӗчӗк, типшӗм старик тухни курӑнчӗ, ун йӗри-таврах мӑнтӑр гитлеровецсем пыраҫҫӗ.

Из ворот школы, окруженный со всех сторон рослыми эсэсовцами, показался маленький, хилый дед.

47 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Пӗчӗк ачасене кӗпе аркисемпе хупланӑ хӗрарӑмсем куҫҫуллӗ куҫӗсемпе шкул хапхи еннелле пӑхаҫҫӗ.

Женщины, закрывая подолами малых детей, полными слез глазами смотрели на ворота школы.

47 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Вӑл пӗчӗк ачасен куҫӗсенчен шӑтарас пек пӑхса тӑрать.

Глаза его напряженно вглядываются в лица подростков.

47 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Пӗчӗк ачасем стариксем ҫумнелле тӗршӗнеҫҫӗ…

Подростки жмутся к старикам…

47 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Учительница унӑн пӗчӗк аллине тытса чӑмӑртарӗ:

Учительница взяла ее маленькую руку:

45 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Хӗрачасем вара пӗчӗк кӗтӗве уҫланка хӑваласа каяҫҫӗ.

Девочки гонят маленькое стадо на лесную поляну.

44 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Пӗчӗк ача пекех…

— Как маленький…

42 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней