Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ыйтрӗ (тĕпĕ: ыйт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Анчах «Пилигрим» ҫинчи ҫынсемпе вӑл мӗн тума шутланине Гаррис тавҫӑраймарӗ-ха, ҫавӑнпа: — Кала-ха тата, мӗн тӑвасшӑн эсӗ хӑвӑн унчченхи юлташусемпе? — тесе ыйтрӗ.

Но что он собирается предпринять в отношении потерпевших крушение на «Пилигриме», Гаррис еще не знал, а потому спросил: — А теперь скажи: что ты сделаешь со своими бывшими спутниками?

Иккӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Вӑл Бие пасарӗнче-и? — ыйтрӗ Негоро.

— Он на рынке в Бие? — спросил Негоро.

Иккӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Мӗн тӑвӑн эс вӗсемпе? — ыйтрӗ Гаррис.

— И что ты сделаешь с ними? — спросил Гаррис.

Иккӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Эсӗ вара карап капитанӗ пулса тӑтӑн-и? — ыйтрӗ Гаррис.

— И ты вступил в должность капитана судна? — спросил Гаррис.

Иккӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Тавара алран яриччен е янӑ хыҫҫӑн? — ыйтрӗ Гаррис.

— До или после сдачи груза? — спросил Гаррис.

Иккӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Анчах пӗчӗк Джек «резина йывӑҫсене» тата шӑна-кайӑка кӑтартма ыйтрӗ; ун амӑшӗ — хинин йывӑҫне, тӑванӗ вара тем тесен те кокуйо тупасшӑнччӗ.

Но малыш Джек требовал «резиновых деревьев» и птичку-муху; его мамаша — хинное дерево, а кузен обязательно хотел найти кокуйо.

Иккӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Мӗн унта, Том? — ыйтрӗ Дик пур ӑнсӑртлӑха та кӗтсе илме хатӗр ҫыннӑн лӑпкӑ сассипе.

— Что там такое, Том? — спросил Дик спокойным тоном человека, готового ко всему.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Эппин, эсир аташса кайнӑ-и? — хӑвӑрт ыйтрӗ Дик.

— Значит, вы заблудились? — живо спросил Дик.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Мӗн анчах? — ыйтрӗ Дик Сэнд, Гарриса куҫӗнчен тӳррӗн пӑхса.

— Однако? — повторил Дик Сэнд, глядя прямо в глаза Гаррису.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Мӗнле кунта килме пултарнӑ вӑл? — ыйтрӗ Гаррис.

— Как он мог сюда добраться? — спросил Гаррис.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Е? — ыйтрӗ Том, Дик ҫине канӑҫсӑррӑн пӑхса.

— Или? — спросил Том, тревожно глядя на Дика.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Анчах… мӗншӗн? — ыйтрӗ Том.

— Но… зачем? — спросил Том.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Сӳтӗлсе кайрӗ сан аҫу, ҫапла вӗт? — ыйтрӗ Бен.

— Расклеился твой старик, правда? — спросил он.

Юлашки дюйм // Тӑван Атӑл. Джеймс Олдридж. Юлашки дюйм. — Тӑван Атӑл, 1961, 6№, 79–89 с.

— Ӑҫталла вӗҫмелле? — тепӗр хут ыйтрӗ Дэви.

— Куда лететь? — снова спросил Дэви.

Юлашки дюйм // Тӑван Атӑл. Джеймс Олдридж. Юлашки дюйм. — Тӑван Атӑл, 1961, 6№, 79–89 с.

— Ӑҫталла вӗҫмелле? — ыйтрӗ Дэви.

— Куда лететь? — спросил Дэви.

Юлашки дюйм // Тӑван Атӑл. Джеймс Олдридж. Юлашки дюйм. — Тӑван Атӑл, 1961, 6№, 79–89 с.

— Ну, ӗҫсем мӗнлерех санӑн? — ыйтрӗ вӑл ывӑлӗнчен, хӑй каллех куҫӗсене уҫма пултарсан.

— Как дела? — спросил он мальчика попытавшись снова открыть глаза.

Юлашки дюйм // Тӑван Атӑл. Джеймс Олдридж. Юлашки дюйм. — Тӑван Атӑл, 1961, 6№, 79–89 с.

— Самолета мӗнле тытса пырӑн-ха эсӗ? — ыйтрӗ унран Дэви.

— Как же ты поведешь самолет? — спросил его сверху Дэви.

Юлашки дюйм // Тӑван Атӑл. Джеймс Олдридж. Юлашки дюйм. — Тӑван Атӑл, 1961, 6№, 79–89 с.

— Эп ҫав териех япӑх-им вара? — шухӑшламасӑрах ыйтрӗ Бен та.

— Разве я уж так плох? — спросил Бен, не подумав.

Юлашки дюйм // Тӑван Атӑл. Джеймс Олдридж. Юлашки дюйм. — Тӑван Атӑл, 1961, 6№, 79–89 с.

— Эс вилетӗн-и? — ыйтрӗ Дэви.

— Ты умрешь? — спросил Дэви.

Юлашки дюйм // Тӑван Атӑл. Джеймс Олдридж. Юлашки дюйм. — Тӑван Атӑл, 1961, 6№, 79–89 с.

— Эсӗ-и ку, Дэви?.. — таҫтан инҫетрен калаҫнӑ пек ыйтрӗ вӑл.

— Это ты, Дэви?.. — спросил он откуда-то издалека.

Юлашки дюйм // Тӑван Атӑл. Джеймс Олдридж. Юлашки дюйм. — Тӑван Атӑл, 1961, 6№, 79–89 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней