Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

хресчен сăмах пирĕн базăра пур.
хресчен (тĕпĕ: хресчен) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫук, Пуся ҫак хресчен хӗрарӑмӗн куҫӗсенче ку таранччен курнӑ сивӗ курайманлӑх, йӗрӗнни пулман.

Нет, это не была та холодная ненависть, презрение, какое Пуся до сих пор видела в глазах крестьянки.

VII // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Ҫӗр хресчен аллине шӑнса панӑ тырпул, ҫав ҫӗрӗн сӗткенӗ, унӑн йывӑр, ылтӑн симӗҫӗ выртнӑ.

Лежал урожай, который земля доверила крестьянским рукам, цвет этой земли, ее тяжкий золотой плод.

IV // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

— Ну, ку пулма пултараймасть вара, — терӗ ӑна хирве хресчен.

— Ну, уж это нет, — возразил крестьянин.

IV // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Тӗреклӗ, патвар хресчен куҫӗпе салхуллӑн сулса илчӗ.

Коренастый, безногий крестьянин мрачно кивнул головой.

III // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Ватӑ хресчен хӗрарӑмӗ хулпуҫҫисене ҫӗклесе илчӗ.

Старая крестьянка пожала плечами.

I // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Унӑн тутри айӗнчен тӑнлавӗсем тӗлӗнче кӑвакарнӑ ҫӳҫӗсем тухса тӑнӑ, сӑнӗ — ахаль хресчен хӗрарӑмӗн сӑнӗ пек пулнӑ.

Из-под платка выбивались седые на висках волосы, лицо было простое, грубо вытесанное, обыкновенное крестьянское лицо.

I // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Хресчен, йӑл кулса, старик ҫине пӑхса илчӗ:

Крестьянин, улыбаясь, смотрел на старца.

2 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

— Мӗн вара? — кулса ячӗ хресчен.

— А чего? — Крестьянин засмеялся.

2 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Обществӑпа тухрӑмӑр, — каласа парать пӗр хресчен, тӑлӑп тӑхӑнса, хулпуҫҫи урлӑ берданка ҫакса янӑскер.

Обществом вышли, — рассказывал один из крестьян, одетый в нагольный тулуп, с берданкой за плечом.

2 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Пуринчен малта вӑрӑм ҫанӑллӑ хӑмӑр сӑхман тӑхӑннӑ хресчен чупса пырать.

Впереди всех бежал крестьянин в коричневом армяке с длинными рукавами.

2 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Хаджи-Мурат комиссара хӑй ҫуралнӑ ту хӗрринчи аул ҫинчен, ашшӗ хресчен пулни ҫинчен, ашшӗне тата ӑна хӑйне те патша полицийӗ хӗсӗрлени ҫинчен васкамасӑр каласа пачӗ.

Хаджи-Мурат не спеша рассказал комиссару о горном ауле, где родился, о крестьянине отце, о притеснениях царской полиции, которая угнетала и отца и его самого.

2 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Америка салтакӗсем пӑшал сасси евӗрлӗ илтӗннӗ темӗнле сасӑран хӑраса ӳкнӗ те… халӗ ӗнтӗ икҫӗр хресчен ҫурт-йӗрсӗр тӑрса юлчӗ…

Американские солдаты испугались какого-то звука, похожего на выстрел… и теперь двести крестьян остались без крова.

3 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Сахаров, брезент плащ тӑхӑннӑ сухаллӑ хресчен, нар ҫинче ларать.

Сахаров, бородатый крестьянин в брезентовом плаще, сидел на нарах.

5 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Хресчен

— Крестьянин…

2 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Хресчен, — терӗ ӑна хирӗҫ ҫамрӑк.

— Да, — ответил парень.

2 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Ҫамрӑк хресчен те йӑл кулчӗ.

Улыбнулся и молодой крестьянин.

2 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

— Ҫапла ҫав, тупӑ, — терӗ хулӑн сасӑпа хресчен, ывӑҫ тупанӗ ҫине ӳсӗрсе тата сӗтел патне именерех пырса.

— Да, — глухим басом ответил рыжебородый крестьянин, кашлянув в кулак и несмело подходя к столу…

2 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Унпа юнашар хӗрлӗрех тӗслӗ пысӑк кӗреҫе сухаллӑ, ҫавӑн тӗслех ҫавракалатса каснӑ ҫӳҫлӗ пӗр хӗрӗх ҫулхи хресчен, илемлӗ те вӑйлӑ ҫын тӑрать.

Рядом с ним стоял крестьянин лет сорока, богатырь, красавец, с большой окладистой рыжей бородой и такими же волосами, подстриженными в скобку.

2 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Икӗ кӗпҫеллӗ пӑшал ҫакнӑ типшӗм ҫамрӑк хресчен кӑна ҫав-ҫавах нимӗн те чӗнмест, вӑл ҫав-ҫавах йӗри-тавра пӑхса ҫаврӑннӑн туйӑнать.

Только худощавый парень с двустволкой молчал и все еще как бы осматривался.

2 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Драницына тӳрех пӗр типшӗм ҫамрӑк хресчен куҫ умне пулчӗ: вӑл шкул стенисене шурӑ хут ҫыпӑҫтарнӑ маччана васкамасӑр пӑхса тухрӗ, унтан ҫавӑн пекех васкамасӑр сӗтел хушшинче ларакан ҫынсене пӑхма тытӑнчӗ.

Драницыну сразу бросился в глаза молодой худощавый крестьянин, который не спеша оглядывал стены школы, ее оклеенный белой бумагой потолок, затем так же медленно перевел свой взгляд на людей, сидевших у стола.

2 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней