Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

кайӑксем (тĕпĕ: кайӑк) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Анчах страуссем — кайӑксем вӗт, — терӗ Дик, — эппин, вӗсем икӗ ураллӑ…

— Но ведь страусы — птицы, — сказал Дик, — и следовательно, они двуногие…

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ӑҫта ҫав ытти пакӑлти кайӑксем, индеецсен шухӑшӗпе, ку таранчченех тахҫанхи вилсе пӗтнӗ йӑхсен чӗлхипе калаҫакан кайӑксем?

Где мелкие пестрые попугайчики с пушистым ошейником из перьев, где все эти болтливые птицы, которые, по мнению индейцев, до сих пор говорят на языках давно вымерших племен?

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ӑҫта-ха асамат кӗперӗн пӗтӗм тӗсӗпе капӑрланнӑ, ҫара питлӗ те вӑрӑм хӳреллӗ, нихӑҫан та ҫӗре анса ларман ара ятлӑ кайӑксем?

Где расцвеченные во все цвета радуги ара с голыми щеками и длинным хвостом, ара, которые никогда не спускаются на землю?

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Тусӑм, тискер кайӑксем те тӗрлӗ пулнӑ пек, вӑрмансем те тӗрлӗрен пулаҫҫӗ, — хуравларӗ Гаррис кулса.

— Есть разные леса, дружок, так же как и звери бывают разные, — смеясь, ответил Гаррис.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Вӑрманта вара яланах тискер кайӑксем пурӑнаҫҫӗ.

 — А в лесах всегда водятся звери.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Манго йывӑҫӗ — час-часах ытти кайӑксем ҫине тапӑнакан, пакӑлти, чӑркӑш, ҫиллес кӑвак попугайсен лармалли вырӑнӗ иккен.

Манговое дерево служило насестом для целой стаи серых попугаев, болтливых, задиристых и яростных пернатых, которые нередко нападают на других птиц.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Туземецсем е тискер кайӑксем тапӑнассинчен хӑрамалли ҫук, ҫавӑнпа хурала икшер сехетрен улшӑнмалла пӗрер ҫын анчах тӑратрӗҫ.

Так как не приходилось опасаться ни туземцев, ни диких зверей, то для охраны достаточно было выставить на ночь одного караульного, сменяя его каждые два часа.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Чи малтанах, вӑл пампӑн ку пайӗнче хӑрушӑ туземецсем, тискер кайӑксем ҫуккине пӗлет.

Во-первых, она знала, что в этой области пампы нет ни опасных туземцев, ни диких зверей.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ҫавӑнпа вӑл час-часах сада кӗрсе ларнӑ; тискер кайӑксем ҫав териех унӑн кӑмӑлне кайнӑ.

Он часто забирался в сад, и ему очень нравились звери.

8. Арӑслан ури // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Тихонов, Н. Совет ҫыннин сӑн-сӑпачӗ: Ленинград калавӗсем / Николай Тихонов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1942. — 54 с.

Бенедикт пиччене илӗртме пултаракан нумай тӗслӗ хурт-кӑпшанка шутламасан, паллах, кайӑксем ҫакӑнти тинӗс хӗррине килекен пӗртен-пӗр чӗрӗ чунсем пулчӗҫ-тӗр.

Птицы, видимо, были единственными живыми существами, посещавшими эту часть побережья, если не считать, разумеется, множества насекомых, которые могли бы заинтересовать кузена Бенедикта.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Чулсем хушшипе ҫыран хӗрринче йӑраланчӑк кайӑксем — пысӑк мар пеликансем пуль, ахӑртнех, — утса ҫӳреҫҫӗ; сӑмси айӗнче аялта ҫакӑнса тӑракан тир хутаҫне вӗсем вӗтӗ пулӑ тытса тултарнӑ.

У берега меж камней прогуливались неуклюжие птицы — по-видимому, небольшие пеликаны; они набивали мелкой рыбешкой кожистый мешок, который висит у них под нижней створкой клюва.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Уэлдон миссиспа Дик Сэнд ку кайӑксем ҫынсенчен хӑраманнине асӑрхарӗҫ.

Миссис Уэлдон и Дик Сэнд заметили, что все эти птицы не очень боятся людей.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ҫивӗч ҫунатлӑ кайӑксем пӗчӗк хура ҫиҫӗм евӗр вӗҫеҫҫӗ.

Как черные маленькие молнии, мелькают острокрылые птицы.

Ҫула тухни // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Халл капитан калашле, пингвинсен кӗске ҫуначӗсем шывра чӑн-чӑн ишкӗч пулса тӑраҫҫӗ, ҫак кайӑксем чи хытӑ ишекен пулӑсенчен нимпе те кая мар, ҫавӑнпа хӑш-пӗр чух моряксем вӗсене тунецсемпе пӑтраштараҫҫӗ.

Однако как отметил капитан Халл, короткие крылья служат пингвинам настоящими плавниками, и в воде птицы эти могут состязаться с самыми быстрыми рыбами, так что моряки иногда принимают их за тунцов.

Улттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ҫав тери лайӑх вӗрентнӗ кайӑксем вӗрентекенӗ саспа вуланине пӗр йӑнӑшсӑр ҫырса пынине те калаҫҫӗ.

Известны случаи, когда прекрасно обученные птицы писали без ошибок слова под диктовку своего учителя.

Улттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ҫӳлтен тӑкӑнакан ҫулҫӑсем ҫемҫен кӑшӑртатса вӗҫеҫҫӗ, хушӑран тата каҫхине апат шырама тухнӑ темӗнле пӗчӗк кайӑксем ҫинҫе сасӑпа ҫихӗрсе йӗрмӗшеҫҫӗ.

Мягко шуршали опадавшие листья, изредка тонко попискивали лесные зверьки.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Каллех каҫхи кайӑксем кӑшкӑрни илтӗнме пуҫларӗ.

Снова кричат ночные птицы.

52 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Березкина хуса ҫитрӗ те, Саша ӑна: — Тискер кайӑксем кунтан пӗтӗмпех тарса пӗтнӗ тем? Мулкач таврашӗ те ҫук-ҫке ӗнтӗ! — терӗ.

Догоняя Березкина, Саша жаловался: — Зверье эвакуировалось, что ли? Хотя бы зайчишка встретился!

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Кайӑксем те малтан хӑюссӑррӑн чӗвӗлтетеҫҫӗ, унтан вӗсем те хӑюллӑрах та хӑюллӑрах юрлама пуҫлаҫҫӗ.

Зачирикают птицы, сперва тоже робко, а потом смелее.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

«Кам эс, кала, кам эс, кала?» — ыйтаҫҫӗ кайӑксем.

«Свой? Чужой? Свой? Чужой?» — вопрошают птицы.

50 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней