Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ярса (тĕпĕ: яр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Кур-ха вӗсене, ярса тытрӗҫ!

Ишь облапали!

VII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Гитлеровецсем ун патне ҫитсе тӑчӗҫ те ҫаннисенчен ярса илчӗҫ.

Гитлеровцы с двух сторон бросились к ней и стали хватать за рукава.

VII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Лозневой алӑк урати урлӑ ярса пуссанах Анна ун ҫине шиклӗн пӑхса илчӗ те: — Эпӗ хӑратӑп, — тесе пӑшӑлтатрӗ.

Анна испуганно взглянула на Лозневого, когда он переступил порог, и сказала шепотом: — Мне страшно.

VI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Ирӗксӗрех вара панӑ сӑмаха пӑсса, полицайсене ярса вырӑс ханшине илсе килтерес пулать.

Волей-неволей приходилось нарушать зарок и обращаться к полицаям с просьбой доставить русский самогон.

VI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Сана ҫавӑнтах сивӗ ярса илет, вара унчченхинчен те ытларах аптраса ӳкетӗн вӗт!

Тебя же сейчас охватит холодом, и того пуще сляжешь!

IV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Чернявкин Анфиса Марковна патне сиксе ӳксе, ӑна хӗнесе пӗтерессе кӗтрӗҫ вӗсем, анчах леш, унӑн тинкерсе пӑхакан куҫӗсене парӑнтараймасӑр, ҫӗлӗкне ярса тытрӗ те сулланкаласа пӳртрен тухрӗ.

Они ожидали, что Чернявкин бросится к Анфисе Марковне и начнет ее бить, но он, не сломив ее смелого взгляда, схватил шапку и, сильно качаясь, вышел из дома.

III // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Ефим Чернявкин сасартӑк харлатма пуҫларӗ, йынӑшса ярса икӗ чӑмӑрӗпе те сӗтеле ҫапрӗ те сиксе тӑчӗ; вӑл ҫӑварне карса пӑрахрӗ, хӗп-хӗрлӗ хӗрелнӗ куҫӗсемпе Макариха ҫине пӑхса йывӑррӑн та хӑвӑрттӑн сывларӗ.

Ефим Чернявкин вдруг захрипел, со стоном ударил по столу обоими кулаками, сорвался с места; он широко раскрывал рот и тяжко, часто дышал, остановив на Макарихе налитые кровью глаза.

III // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Ҫапла шухӑшласа, урай варрине, Макарихӑна хирӗҫ ура ярса пусрӗ те Чернявкин, хӑй хавасланнине пытарса тӑраймасӑр:

Думая так, Чернявкин шагнул на середину избы, навстречу Макарихе, и сказал, не в силах сдержать улыбку торжества:

III // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Фая ҫенӗке тухрӗ те тулти алӑка сӑлӑп ярса кӗчӗ.

Фая выскочила в сени и закрыла на засов наружную дверь.

III // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Алӑк урати урлӑ каҫнӑ-каҫманах, Фаддеевна урайне туйипе хыпашлакаласа тата тепре ярса пусрӗ те, хӗрарӑмсем ҫине ҫаврӑнса пӑхмасӑр, нумай ҫулсем хушши ӗнтӗ турӑш пулман кӗтес енне тӑрса, виҫӗ хутчен сӑхсӑхса илчӗ.

Едва переступив порог, Фаддеевна ощупала клюшкой пол впереди себя, сделала еще шажок и, не обращая внимания на женщин, троекратно перекрестилась, глядя в передний угол, где уже много лет не было икон.

I // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Мӗн эсӗ, майра, йӳле ярса ҫӳретӗн? — ыйтрӗ Анфиса Марковна, Лукерья крыльца ҫине хӑпарсан.

— Ты что это, бабонька, нараспашку бегаешь? — спросила Анфиса Марковна, когда Лукерья поднялась на крыльцо.

I // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Электричествӑпа эсӗ ҫынсене кӑна йӗкӗлтерӗн, халӗ, ун ҫинчен манса, урӑх ӗҫе ярса илетӗн, ҫутҫанталӑк кирлӗ пулчӗ сана, правительство умне ыйту лартма хӑтланатӑн…

С электричеством ты только раздразнил людей, теперь же, забыв о нем, берешься за другое дело, природа понадобилась тебе, пытаешься поставить вопрос перед правительством…

XVI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

 — Ирина, аллисене лашт ярса, тем-тем ҫинчен шутласа, хӑйӗн кӑвакрах чӑпар платьи ҫине нумайччен пӑхрӗ.

Ирина опустила руки и долго смотрела на чемодан и на лежавшее в нем серенькое в клеточку платье.

XVI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Апла эсӗ, Никифор Васильевич — пуҫларӗ Кондратьев, тавӑрнӑ брюкине ярса, — халӗ Чурсун утравӗ мӗншӗн кӗперсӗр пурӑнма пултарайманнине пӗлместӗн-ха?

— Так ты, Никифор Васильевич, не знаешь, — заговорил Кондратьев, поправляя брюки, — почему нынче Чурсунский остров не может обойтись без моста?

XV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Вӗсем кузовран ярса тытрӗҫ: пӗрисем хулпуҫҫипе тӗреленчӗҫ, теприсем — кӑкӑрпа, вара «эмка», шыва ҫурса, ҫыран хӗрне тухрӗ; ун хыҫҫӑн хӑйӑр ҫине йӗпе йӗр тата шӑллӑ резинӑн йӗрӗ пулса юлчӗ.

Они взялись за кузов: кто уперся плечом, кто налег грудью, и «эмка», разрезая воду, выбралась на берег, оставив на песке мокрый след и зубчатый отпечаток резины.

XV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Хаклӑ Игнат Савельевич, сана, тусӑма, юрататӑп та хаклатӑп! — кӑшкӑрчӗ вӑл, Хворостянкин аллине ярса тытса.

— Дорогой Игнат Савельевич, люблю и ценю, как друга! — крикнул он, схватив руку Хворостянкина.

XI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ярса илчӗҫ те, ярса илчӗҫ те, ӗненетӗн-и, манӑн тар пӑтӑртатса тухрӗ!..

И как взялись, как взялись, так, ты веришь, меня аж в пот бросило!..

XI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Протокол ярса паратпӑр та, вара пурне те пӗлӗ вӑл.

— Пошлем протокол — вот он и будет в курсе дела.

X // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ал ҫӗклерӗм, ҫӳҫне ярса тытрӑм, ахаль, хӑратма кӑна, вӑл манӑн питӗ ҫиленчӗкскер, ҫавӑн хыҫҫӑн мана пачах йышӑнмасть, ачасем тума та хирӗҫ пулчӗ…

Руку поднял, за косу взял… так только постращал, а она у меня такая характерная, что с той поры и признавать меня не желает, и на почве детей пошел отказ…

VIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ҫиленнӗскер тата кунӗпе ҫӳренипе тарӑхнӑскер, вӑл хӑй ӑшӗнче питех те килӗшӳсӗр картинӑна курчӗ: утӑ ҫулакансем, авӑ, Татьянӑна хупӑрласа илнӗ, Татьяна тӑрать, сӑмах калать, Хворостянкина тем-тем каласа ылханать, питӗ кӳрентермелле сӑмахсемпе вӑрҫать — Хворостянкин ҫакӑн ҫинчен шутласа пынипе, тӳсеймесӗр, мӑшӑлтатса илчӗ те кучера хулпуҫҫинчен ярса тытрӗ:

Злой и встревоженный, он рисовал в своем воображении неприятную картину: вот косари окружили Татьяну, а она стоит и произносит речь, клянет на чем свет стоит Хворостянкина, ругает такими обидными словами, что он, думая об этом, засопел и схватил рукой кучера за плечо:

VIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней