Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

унпа (тĕпĕ: ун) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Калаҫ-ха унпа — мӗн тери лайӑх пурнӑҫ пулмалла пирӗн!

Поговори с ним — это же какая жизнь у него ожидается!

XII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Лашасен ҫӗнӗ йӑхӗ те — Кнышев урхамахӗ пур; унпа чӑннипех те мухтанмалла!

У них даже есть новое племя — рысь Кнышева; ему действительно есть, чем гордиться!

XI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Кондратьев унпа килӗшрӗ, «Светлый путь» колхоза пӗр е икӗ ҫултан чӑнах та палласа илме пулас ҫукки ҫинчен сӑмахларӗ, унтан вара хыҫалта ларса пыракан Глаша еннелле ҫаврӑнса, ҫапла каларӗ:

Кондратьев соглашался, говорил, что и в самом деле «Светлый путь» через какой-нибудь год или два нельзя будет узнать, потом повернулся к Глаше и сказал:

X // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Унпа калаҫрӑм та ҫакӑ палӑрчӗ: вӑл Докучаева пӗтӗмпех пӗлет.

Поговорил с ним и вот что стало понятно: он полностью знает Докучаева.

VIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

«Сана вӑл хаклӑрах… ун патне туртӑнатӑн, кӗрсе тухатӑн… эпӗ ун патӗнче пулатӑп-ха… калаҫатӑп унпа…»

«Он тебе дороже… тянешься к нему, заезжаешь… я еще побываю у него, поговорю с ним…»

VI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ирина, Качкачев вилтӑпри еннелле пӑхса, йӑл кулса илчӗ — вӑл вӗсене палларӗ: куҫӗсем патӗнче бинокль тытса тӑраканни, полководец евӗрлӗскер, Николай Петрович Кондратьев, унпа юнашар Сергей тӑрать…

Ирина улыбнулась посмотрев в сторону Качкачевского кургана, — она узнала их: тот, что держал бинокль у глаз, похожий на полководца, Николай Петрович Кондратьев, рядом с ним стоял Сергей…

IV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Унпа килӗшрӗҫ…

Его поддержали…

II // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Эпӗ унпа калаҫрӑм, сан пата ятӑм ӑна.

Я с ним беседовал и направил к тебе.

I // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ҫак «теорийкӑна» пуҫламӑшӗнчех пӗтермелле, унпа усӑ курма хӑтланакансене пӗтӗм халӑх умӗнче тӑрӑ шыв ҫине кӑлармалла.

Эту теорийку нужно зарубить на корню, тех, кто пытается воспользоваться этим, нужно вывести на чистую воду.

I // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Эпӗ унпа калаҫатӑп.

— Я поговорю с ним.

I // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Хворостянкин картузне хывса, унпа чӗркуҫҫине ҫапса илчӗ, унтан уссине якаткаласа, ҫӗкленсе илчӗ те каллех ларчӗ.

Хворостянкин снял картуз, ударил им о колено, затем пригладил усы, привстал и снова сел.

XXVII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Татьяна Нецветовӑн та унпа пӗрле каймалла пулса тухрӗ — хӑйӗн тӑванӗсем патӗнче ҫӗркаҫма шутласа, машинӑна ҫынсемпе пӗрле ӑсатрӗ: Кондратьевпа калаҫнӑ хыҫҫӑн Рощенскине паянах кайма шутларӗ те, вара, Хворостянкин тачанки площадьре тӑнине курсан, савӑнсах кайрӗ.

Случилось так, что вместе с ним ехала и Татьяна Нецветова, — она думала заночевать у своих знакомых и поэтому отпустила машину с людьми; поговорив же с Кондратьевым, решила выехать сегодня и была рада, когда увидела еще стоявшую на площади хворостянкинскую тачанку.

XXVII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Тутаринов старике Кондратьев кӑмӑллӑн ал тытрӗ те унпа пӗрле лавсем умӗн иртрӗ; унтан вӗсем Никита Мальцев патне пычӗҫ.

Старика Тутаринова Кондратьев взял под руку, прошелся с ним мимо подвод; потом они подошли к Никите Мальцеву.

XXVI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

«Оленька патне каятӑп. Унпа калаҫса, Татьянӑна кӗтсе илӗп те вӗсем патӗнчех ҫӗр каҫӑп».

«Пойду я к Оленьке. Поговорю с ней, подожду Татьяну, а там у них и заночую…»

XXIV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Упӑшки аса килнӗ: акӑ ҫакӑнта, ҫак пӳлӗмре, сывпуллашнӑ вӑл унпа, фронта ӑсатнӑ; вӑл ун чухне макӑрнӑ та, вӑрҫӑра ывӑлне — Алешӑна шыраса тупма куҫҫуль юхтарсах ыйтнӑ; е хӑйпе упӑшкине ҫамрӑк чухне, хӑйсен иккӗмӗш ача — Вера ятлӑ хӗр ҫуралнӑ чухне курнӑ.

Вспомнился муж: вот здесь, в этой комнате, она прощалась с ним, провожала на фронт; она тогда и плакала и слезно просила разыскать на войне сына Алешу; то видела себя и мужа в молодости, когда у них родился второй ребенок — дочка Вера.

XXIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Пӗчӗк куҫӗсене ҫавӑркалать, хӑй ӑсӗнче темскер шутлать пулмалла, — терӗ ачашшӑн Тимофей Ильич, вара арӑмӗ ҫине чалӑшшӑн пӑхса: — Хӗрӗм, Васюткӑна эпӗ пӑхам, эсӗ манӑн праҫникре тӑхӑнмалли пиншака, унпа пӗрле кӗпепе шӑлавара та утюгпа якат-ха… Выртаҫҫӗ вӗсем, лӳчӗркенсе… — терӗ Анфисӑна.

— Глазенятами водит, знать, что-то уже себе в уме маракует, — сказал Тимофей Ильич и, искоса взглянув на жену, тихонько обратился к Анфисе: — Дочка, давай я понянчу Васюту, а ты утюжком подправь мой праздничный бешмет, а заодно рубашку и шаровары… залежались они, помятые…

XXII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Савва патӗнче пултӑм, унпа калаҫса татӑлтӑмӑр!

У Саввы был, с этим мы договорились.

XXII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Пӗччен килнӗ пулсан, унпа епле ятлаҫнӑ вара эсӗ?

— Как же ты ругался, когда ехал один?

XXI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Ун патӗнче пултӑм кӑна мар, унпа ҫул тӑршшӗпе ятлаҫса килтӗм.

— Не только был у него, а дажеть ругался с ним всю дорогу.

XXI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Федор Лукич вара, шӑлне ҫырта-ҫыртах, унпа килӗшнӗ.

И Федор Лукич хотя и с горечью в груди, но с ним соглашался.

XIX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней