Корпус чувашского языка

Пӑхатӑп — упа ҫук; вӑл ман ҫирен тӑнӑ та тара панӑ.

Смотрю, нет его: соскочил он с меня и убежал.

Упа тытни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Пӑхатӑп — хай упа тӳрех ман ҫине вӗтӗ чӑрӑшлӑх витӗр ҫулпа вӗҫтерсе килет; хӑранипе хӑйне хӑй те пӗлмест пулмалла.

Поглядел я перед собой: а он прямехонько на меня по дорожке между частым ельником катит стремглав и, видно, со страху сам себя не помнит.

Упа тытни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Пӑхатӑп — ун патне Демьян йӗлтӗрсӗрех, пӗр патакпа анчах, сукмак тӑрӑх чупса пычӗ те, ҫумне ларса, патаккипе тӗллесе темӗскер ҫине кӑтарта пуҫларӗ.

Смотрю: Демьян с палочкой без лыж, по тропинке бежит к товарищу; присел подле него и палкой указывает ему на что-то, как будто целится.

Упа тытни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Пӑхатӑп — хайхи хураскер хӑлхисене каллӗ-маллӗ выляткаларӗ те, ҫаврӑнса, каялла тара пачӗ.

Смотрю: шевельнул он ушами, повернулся и назад.

Упа тытни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ҫӳлелле пӑхатӑп: шурӑ ҫаврака мачча курӑнать, ун витӗр тата кӑвак мачча курӑнать, тӗрлӗ тӗслӗ вутсем йӑлтӑртатса тӑраҫҫӗ.

Глянул вверх — разводы белые, а промеж разводов свод какой-то вороненый, и огни разноцветные горят.

Упа тытни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Пӑхатӑп: ҫулпала пӗр салтак киле парать; хулпуҫҫи ҫине хӑй хутаҫ ҫакса янӑ.

И вижу — идет солдат с сумочкой за плечами.

Салтак арӑмӗн пурӑнӑҫӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Пӑхатӑп — хам куҫӑма хам шанмастӑп: мулкачи пуҫхӗрлӗ чикеленсе кайнӑ та кайри урине чӗтреткелесе выртать.

Смотрю и сам глазам не верю — русак перевернулся через голову, лежит и одной задней ногой брыкает.

Эпӗ чӑн малтан пӑшалпа мулкача персе тытни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ансассӑн лаша ҫине пӑхатӑп: вӑл тем пек пашкаса тӑрать, сӑмсипе йывӑррӑн сывлать, йӑпӑш хӳрине ерипе сулласа тӑрать.

Я слез с лошади, и, когда я посмотрел, как она носила потными боками, тяжело дышала ноздрями и помахивала облезшим хвостиком.

Пичче хӑй юланутпа ҫӳрени ҫинчен каласа кӑтартни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Пӑхатӑп — хӑнкӑла.

Осматриваюсь: клоп.

Хӑнтӑласем // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Тӑна кӗрсен, пӑхатӑп: эпӗ папирус чӑтлӑхӗнчи вӑрттӑн кӗтесре выртатӑп, Геркулес мана пит тӑрӑшса пӑхать…

Когда я пришел в себя, то оказался в укромном уголке в зарослях папируса, а Геркулес заботливо ухаживал за мной…

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ӑна эпӗ йыхӑрса та илетӗп, хӗнесе те пӑхатӑп, вӑл ҫапах итлемест.

Я отзывал Бульку, бил, но ничего не мог сделать с ним.

Мильтонпа Булька // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Пӑхатӑп: Булька киле парать.

И увидал Бульку.

Булькӑпа хир сысни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Эпӗ тыткаласа пӑхатӑп та ун мӑйӗ ҫумне ҫыхнӑ эпир пӗлмен «С», «В» саспаллиллӗ мӑйкӑчран тирнӗ ҫинҫе хӑмӑша тупатӑп.

Я ищу и нахожу что-то привязанное к его шее… тоненькая камышинка, воткнутая в пряжку ошейника, на котором вырезаны буквы «С» и «В», так и оставшиеся для нас загадочными.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ыран каллех килсе пӑхатӑп.

Завтра снова наведаюсь.

Кӑвайтсем // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Пӑхатӑп: ҫынсен ҫуррисем ларса тухнӑ.

И вижу: сидят людей половины.

Ларса юлнӑскерсем // Петӗр Хусанкай. Маяковский В.В. Пӗтӗм сасӑпа: сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 158 с. — 103–105 с.

Пӑхатӑп та — хам куҫа хам ӗненместӗп.

Гляжу — глазам не верю.

Карпеи // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Пӑхатӑп та — палласа илчӗ, анчах хӑй ҫавӑнтах манран пӑрӑнма хӑтланчӗ.

Смотрю — узнала меня, сторонится.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Эпӗ ахаль ҫеҫ… куҫ-хӑрпӑкӗ витӗр пӑхатӑп эпӗ…

Я просто сквозь ресницы смотрю… для интереса…

53 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

— Атя-ха эпӗ тӗкӗшсе пӑхатӑп унпа, — терӗ Витюшка, тӳссе тӑраймасӑр.

— Дай-ка и я с ним пободаюсь, — нетерпеливо говорил Витюшка.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

— Эпӗ тытӑнса пӑхатӑп, — терӗ Сева ҫирӗппӗн.

— Я попробую, — серьезно сказал Сева.

28 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.