Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

татӑкӗ (тĕпĕ: татӑк) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ку хут татӑкне малтан Матвей, унтан Сӗрӗм тытса пӑхнӑ, унтан Борк хӗрне те, вӑл вуласа параймӗ-ши тесе, чӗннӗ вӗсем, юлашкинчен Сӗрӗмӗн ҫӗнӗ пӗлӗшӗ — ирландец та хутшӑнса пӑхнӑ, анчах вӑл та ҫак хут татӑкӗ ҫине мӗн ҫырнине вуласа тухайман.

Осмотрели этот клочок сперва Матвей, потом Дыма, потом позвали девушку, дочь Борка, не догадается ли она потом вмешался новый знакомый Дымы — ирландец, но ничего и он не вычитал на этой бумажке.

VIII // Николай Иванов, Евстафий Владимиров. Короленко В.Г. Чӗлхесӗр: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 108 с.

Пирӗн укҫа хут татӑкӗ мар вӗт.

Ведь и наши деньги не щербаты.

VII // Николай Иванов, Евстафий Владимиров. Короленко В.Г. Чӗлхесӗр: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 108 с.

Вуниккӗмӗш кунне карап сӑмсине, ҫил вӗрнипе ҫыран хӗрринелле шӑвакан турпас татӑкӗ ҫинчи кӑткӑсем пек, халӑх пухӑнма пуҫланӑ.

На двенадцатый день народ начал все набираться на носу, как муравьи на плавучей щепке, когда ее прибивает ветром к берегу ручья.

V // Николай Иванов, Евстафий Владимиров. Короленко В.Г. Чӗлхесӗр: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 108 с.

Унӑн ӑшӗнче вара — каллех хури, анчах хӑрӑмпа хурални мар, хура бархат татӑкӗ.

А под красной — опять черная, но уж не от сажи, а просто черная, бархатная.

Юлашкисем... // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

Мӑнаҫлӑн та савӑнӑҫлӑн хура шӑтӑкран ҫавӑн пекех хура тутӑр татӑкӗ туртса кӑларчӗ.

Гордый и торжественный, извлек из черной дыры такую же черную тряпицу.

Юлашкисем... // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

Е колхоз капанӗнчен ҫӗклем утӑ туртса каять е хуралҫӑсӑр тырӑ кӑшӑлӗнчен тулӑ вӑрлать, е тимӗрҫӗ лаҫҫинчен пӗр-пӗр тимӗр татӑкӗ ҫаклатса хӑйӗн хуҫалӑхне йӑтса пырать.

То вязанку сена из колхозного стога, то мешок пшеницы из безнадзорного вороха умыкнет, то какую-нибудь железку из кузницы — и все к себе во двор.

Шӑпчӑк Ванюшӗ // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

Пӗррехинче тӑшман минин татӑкӗ хӑлха ҫумӗнченех шӑхӑрса иртнӗ те, Василий Куприянович тара ӳкнӗ, чӗри унӑн хытӑ тапма тытӑннӑ.

Однажды вражеский осколок пропел над ухом так близко, что и сейчас, вспоминая то мгновение, Василий Куприянович покрывался потом, и под сердцем у него холодело.

Председатель касси // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

Куҫкӗҫки вара хӑй те хускалса илет те темӗн чухлӗ ача-пӑча сӑнӗпе пӗрле, ҫутӑ пӗлӗт татӑкӗ евӗр, кашт малалла шӑвать.

И тогда зеркало тоже двигалось; точно светлое облако, проплывало оно немного вперед, отражая множество детских лиц.

XIII // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Пурте мана пӑхма пычӗҫ, аппа шлепкене хывса илчӗ те, ун ӑшӗнчен пашалупа ирӗлсе пӗтеймен ҫу татӑкӗ тухса ӳкрӗҫ; вара аппа мана ыталаса илчӗ:

Все подошли поглядеть, а она сорвала с меня шляпу, а масло и вывалилось вместе с хлебом; тут она схватила меня, обняла.

Хӗрӗхмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

— Ун пек япала нимӗн те ҫук, акӑ турапа хут татӑкӗ пур тата тута купӑсӗ; кунашкал музыка вӗсемшӗн кӑсӑк мар пулӗ.

— У меня ничего такого нет, разве вот гребенка с бумажкой да еще губная гармошка; им, я думаю, неинтересно будет слушать.

Вӑтӑр саккӑрмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Манӑн чӗре вар-хырӑмалла анса кайса, пыршӑсем хушшине хӗсӗнсе ларнӑнах туйӑнчӗ, маис пашалӑвӗн татӑкӗ те пыра урлӑ ларчӗ; эпӗ ӳсӗрме тытӑнтӑм, татӑк каялла пӗрхӗнсе тухрӗ, вара сӗтел урлӑ ыткӑнса пӗр ачин куҫне лекрӗ, ачи вӑлта ҫинчи ӑман евӗр авкаланса илчӗ те пырӗ ҫурӑласла кӑшкӑрса ячӗ; Том хӑранипе йӑлт кӑвакарса кайрӗ.

Сердце у меня упало и запуталось в кишках, и кусок маисовой лепешки стал поперек горла; я закашлялся, кусок у меня выскочил, полетел через стол и угодил в глаз одному из ребятишек, так что он завертелся, как червяк на крючке, и заорал во все горло; а Том даже весь посинел от страха.

Вӑтӑр ҫиччӗмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Том алӑка яриех уҫса ячӗ, Джим чашӑкӗнчен какай татӑкӗ илсе, картишнелле ывӑтрӗ; йытӑсем какай хыҫҫӑн чупрӗҫ, Том та вирхӗнсе тухрӗ, ҫав самантрах каялла таврӑнса алӑка хупса лартрӗ; эпӗ ӑнлантӑм: сарай алӑкне питӗрсе килчӗ вӑл.

Том распахнул дверь настежь и выкинул на двор кусок мяса из Джимовой миски; собаки бросились за мясом, а Том в одну секунду выбежал, тут же вернулся и захлопнул дверь, — и я понял, что дверь в сарайчик он тоже успел прикрыть.

Вӑтӑр улттӑмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Ҫакна вӑл хут татӑкӗ ҫине ҫырса кӑтартрӗ.

И он начертил все это на клочке бумаги.

Ҫирӗм тӑххӑрмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Унтан герцог хӑма татӑкӗ илчӗ те ун ҫине ҫапла ҫырса хучӗ:

Потом герцог взял дощечку и написал на ней:

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Тепӗр чухне ҫак ҫынсем, киленӗҫ ытларах пултӑр тесе, пӗр-пӗр ҫапкаланчӑк йытта скипидар сӗрсе вут тивертсе яраҫҫӗ, хӳри ҫине шӑвӑҫ татӑкӗ ҫакаҫҫӗ, мӗскӗн йытӑ вара, ниҫта кайса кӗреймесӗр, чунӗ тухичченех.

Разве только если смазать бездомную собачонку скипидаром и поджечь ее или навязать ей на хвост жестянку, чтоб она бегала, пока не околеет.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Леш хут татӑкне икӗ сехет ҫурӑра София мисс ӑҫта та пулин Гарнипе тӗл пулса тухса тартӑр тесех хунӑ пуль; ҫак хут татӑкӗ ҫинчен те, София мисс хӑйне мӗнле тыткалани ҫинчен те унӑн ашшӗне каласа памалла пулнӑ манӑн; вара ашшӗ ӑна питӗрсе лартатчӗ те, ҫакӑн пек хӑрушӑ инкек пулмастчӗ.

Клочок бумажки, должно быть, для того и был вложен, чтобы мисс София где-нибудь встретилась с Гарни в половине третьего и убежала с ним; а мне надо было рассказать ее отцу про эту бумажку и про то, как странно вела себя мисс София; тогда он, может, посадил бы ее под замок и не случилось бы такого ужасного несчастья.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Вӑл вара: «Нимӗн те ҫырман унта, кӗнеке хушшине хӗстернӗ ахаль хут татӑкӗ кӑна вӑл», — терӗ те мана выляма кайма хушрӗ.

И она тогда сказала, что в записке ничего особенного не было, это просто закладка, и чтобы я шел играть.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Эпӗ кӗнекене силлерӗм те, ун ӑшӗнчен пӗчӗк хут татӑкӗ тухса ӳкрӗ, ун ҫине кӑранташпа: «Икӗ сехет ҫурӑра», — тесе ҫырнӑ.

Я потряс книжку, смотрю — из нее выскочил маленький клочок бумаги, а на нем написано карандашом: «В половине третьего».

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Анчах та пӳрт айне шашкӑ лартма ҫӗр алтнӑ чухне кирпӗч татӑкӗ сиксе тухнӑ имӗш.

Помоги переводом

I // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Сӗтел ҫинче Буньков васкавлӑ ҫырнӑ хут татӑкӗ тупрӗ: «Ман вилӗмшӗн, хам уссӑрах юратнӑ ҫынсӑр пуҫне, никама та айӑплама хушмастӑп…»

На столе Буньков обнаружил торопливую записку: «В моей смерти прошу никого не винить. Кроме той, которую я любил и которой зря…»

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней