Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

сулкаласа (тĕпĕ: сулкала) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ахваниҫ пуҫне сулкаласа каларӗ:

Афанасий покачал головой.

XXV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Шыв хӗрринче Прохор тӑрать, аллине сулкаласа тем ҫухрашать.

На берегу стоял Прохор и что-то кричал, размахивая руками.

XXIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Лар та чӑпӑрккуна сулкаласа ҫеҫ пыр, станицӑран тухсан — вырт та ҫывӑр.

Садись и помахивай кнутиком, а выехал за станицу — ложись себе и зорюй.

XXII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Пӑртак тӑрсан кабинета пӗр кӗрнеклӗ арҫын портфельне сулкаласа кӗрсе кайрӗ те, секретарь-машинистка ун хыҫҫӑн пирӗн героя та кабинета ӑсатса яма васкарӗ…

Спустя некоторое время через приемную, ни на кого не глядя, в кабинет прошел солидный мужчина с портфелем, и секретарь-машинистка поспешила следом за ним проводить в кабинет и нашего героя…

XIV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Яланхи пек савӑнӑҫлӑн кулкаласа, брезентран ҫӗленӗ портфелӗпе сулкаласа, вӗсене хирӗҫ Рубцов-Емницкий пырса тухрӗ.

Навстречу им шел Рубцов-Емницкий, размахивая брезентовым портфелем, как всегда, веселый и улыбающийся.

XII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Е тачанка кӗмсӗртетсе иртсе каять, ун хыҫҫӑн вара уйӑхпа ҫуталнӑ сывлӑшра кустӑрмасем шӑлтӑртатни тахҫанччен илтӗнсе тӑрать, анчах хӑш енчен ырӑ утсем станицӑна пырса кӗнине ниепле те уйӑрса илме ҫук; е мӑшӑр вӑкӑр килет — сӳсмен чӗриклетсе илет, вӑкӑрӗсене хӳтерсе шӑхӑрни илтӗнсе каять, вара куҫпа курмасӑрах чӗрӗ картина тухса тӑрать: вӑкӑр кӳлнӗ лавсем ерипен малалла шӑваҫҫӗ, лавҫисем васкамасӑр чӑпӑрккисемпе сулкаласа илеҫҫӗ, — хӑшӗсем урапа хӗрринчен урисене усса ларса пыраҫҫӗ, хӑшӗсем урапа ҫине сӗвеннӗ, аллисене табак енчӗкӗ тытнӑ та чикарккӑ чӗркесе, шӑрши пӗтӗм хире саланмалӑх, халех туртса ярам-ши е пӑртак тӑхтам, тенӗ пек шухӑша кайса пыраҫҫӗ, е юрӑ пӗлӗтелле вӗҫсе хӑпарать — хӗрарӑм сассисем ҫав тери янравлӑ, пур сасса та хупласа хураҫҫӗ; ҫук, ку уйран ӗҫлесе таврӑнакан колхозницӑсен юрри мар-тӑр, куна, ыйӑха путиччен, пӗтӗм станица хӑй юррине юрлать пулӗ, тейӗн; е купӑс сасси илтӗнсе каять, вара кам та пулин, урисене хӗрхенмесӗр, тӗлӗнмелле авкаланса ташлать тейӗн, ун айӗнче ҫӗр чӗтренсе тӑрать, юпа пек тусан хӑпарать…

То прогремит тачанка, и тогда долго-долго стоит в лунном воздухе стук колес и трудно понять, по какой же дороге скачет в станицу упряжка добрых коней; то заскрипят ярма, послышится разноголосое цобканье вперемежку со свистом, и уже перед вашими глазами живая картина: медленно движется бычий обоз, а возчики лениво помахивают кнутами — кто сидит, свесив с дробин ноги; кто полулежит, держа в руке кисет и раздумывая: свернуть ли ему цигарку и задымить на всю степь, или подождать; то взлетит к небу песня — женские голоса такие звонкие, что кажется: нет, это не женский хор, это не голоса колхозниц, идущих по степи домой, — это степь поет перед сном свою вечернюю песню; то запиликает где-нибудь гармонь, и уже кто-то, не щадя ног, выделывает такие разудалые колена, что гудит земля и пыль подымается столбом…

VII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Сергей итленӗ-итлемен пуҫне сулкаласа пычӗ, хӑй пӗрмаях урапа еннелле пӑхкаларӗ.

Сергей слушал рассеянно, кивал головой, а сам смотрел на бричку.

I сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Хӗр чӑпӑрккине сулкаласа тӑрӑхласа илчӗ:

Смуглянка рассмеялась:

I сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ҫула тухсан, пуҫне ҫыхнӑ бинтне туртса уйӑрчӗ те, юнланса пӗтнӗ ланчашкана сулкаласа, ҫӑмӑллӑн малалла утса кайрӗ.

Дорогой сорвал с головы повязку, шагал, облегченно помахивая бинтом с бархатно-рдяными пятнами.

20 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Вӑл тӑвӑл пек курайманлӑхпа пӑхать Наталья куҫӗнчен, аллисене ним йӗркесӗр сулкаласа, татти-сыпписӗр вӗчӗрхенӳллӗ сӑмахсем сапать:

Она с бурной ненавистью глядела в глаза Натальи и, беспорядочно взмахивая руками, сыпала перекипевший шлак слов:

19 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Лешӗ, сулахай алсыппипе ҫӑмӑллӑн сулкаласа, ҫуннӑ сарай патӗнчен иртсе пырать.

Тот шел мимо сожженного сарая, игриво помахивая кистью левой руки.

15 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫавра сӑн-питлӗ пӗчӗкҫӗ офицер подъесаул Калмыков, хушамачӗ енчен ҫеҫ мар, сӑн-сӑпатӗнчен те самаях монгол йӑхне килекенскер, аллисемпе сулкаласа, хӗрӳллӗн калаҫа пуҫларӗ:

Подъесаул Калмыков, маленький круглый офицер, носивший не только в имени, но и на лице признаки монгольской расы, говорил, резко жестикулируя:

15 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Вӑл сӑмахсене пӑсса, муталаса калаҫать, аллисене кулӑшлан сулкаласа, темле паллӑсем кӑтартать тата ҫаплах казаксене шоколод тыттарать.

Он коверкал слова, смешно жестикулировал и все совал казакам пахучий мятый шоколад.

12 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫакна пула Григорий, аллисене сулкаласа, тек виҫерен тухмасӑр ӗнтӗ, малтанхи хӗрӳлӗхсӗр, лӑпкӑраххӑн калаҫма пуҫларӗ:

И Григорий, кидая взмахи, говорил сдержанно, без недавней страсти:

10 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Григорий, вӗренӳ вӑхӑтӗнчи пек картузне хывса аллипе сулкаласа, ӑна хирӗҫ кайрӗ.

Григорий пошел ему навстречу, сняв фуражку, помахивая рукой, как на ученье.

10 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Вӑл, вилнӗ ҫын пек кӑвакарса кайнӑскер, шӑлӗсене шӑтӑртаттарса ҫыртса, хӗҫӗпе сулкаласа пырать, йӗнерӗ ҫинче ҫӗлен пек авкаланать.

Он отмахивался шашкой, вьюном вертелся в седле, оскаленный, изменившийся в лице, как мертвец.

8 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ача сӑрт тӳпинчен йӑптӑх тӑкман хӑмӑр мулкач евӗр чупса анчӗ те, пиншакӑн вӑрӑм ҫаннисемпе сулкаласа, аякранах темӗн кӑшкӑрма тытӑнчӗ.

Тот бурым неслинявшим зайцем катился с пригорка и еще издали что-то кричал, махая длинными рукавами пиджака.

8 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Вӑл учӗ ҫинчен анчӗ те пуҫне сулкаласа илчӗ.

Он слез с коня и замотал головой.

5 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Вӑл, хӑрах аллине кивӗ пиншак ӑшне чиксе, теприне — пӳрни ҫине ҫыпӑҫнӑ пылчӑка уйӑрса пӑрахас тенӗ пек сулкаласа, урам варрипе сиделец умӗнчен утса пычӗ; ыттисем ҫатан карта ҫумӗнчи, хӗвел ҫутипе пӑч-пӑч тӗрленсе выртакан сукмакпа кайрӗҫ.

Шел он впереди сидельца, посредине улицы, заложив руку за борт старенького пиджака; другой помахивал, словно отряхивая прилипшую к пальцам грязь; остальные шли вдоль плетней по стежке, испещренной солнечными крапинами.

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Округ атаманӗ сулахай аллине перчетке тытнӑ, сылтӑммипе, чавсине хуҫлатмасӑрах, сулкаласа килет.

Окружной атаман в левой руке нес перчатку, правой помахивал, не сгибая ее в локте.

21 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней