Поиск

Шырав ĕçĕ:

кайӑксем (тĕпĕ: кайӑк) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Хӑйсем ҫиме шутланӑ ҫын халь малалла шуса пынӑ пулин те, ҫапах кайӑксем ҫӑткӑн инстинкчӗпе вӑл ҫынӑн вилӗмӗ ҫывӑххине сиснӗ.
И хотя намеченная жертва еще двигалась, но птицы инстинктом чуяли, что конец ее близок.

ХLII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Ух, ҫав ирсӗр ҫӑткӑн кайӑксем!
Ух, эти мерзкие хищники!

Мӗн тума пуҫтарӑннӑ-ши ҫав ҫӑткӑн кайӑксем?
Для чего собрались эти хищники?

Пулӑсем, тискер кайӑксем пит нумай пулнӑ.
И рыбы, и зверя много.

Ермак // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вӑл ҫӗре ӗмӗрте те сухапуҫ тивмен; унта нихӑҫан пуртӑ касман сӗм вӑрмансем кашласа ларнӑ, вӑрманӗсенче темӗн тӗрлӗ тискер кайӑксем, кӳллисенче пулӑсем нумай пулнӑ; вӑл ҫӗр ҫинче никам та пурӑнман, сайра хутран тутарсем анчах пырса ҫӳрекеленӗ.
Пашня не пахана от века, леса черные от века не рублены; в лесах зверя много, а по реке озера рыбные, и никто на той земле не живет, только захаживают татары.

Унӑн тусӗсемпе тӑшманӗсем вара — вӗҫен кайӑксем, тискер кайӑксем, хурт-кӑпшанкӑсем, шуса ҫӳрекен чӗрчунсем, — ку тискер кӑйӑк ахӑрнине пӑхмасӑр, каллех хӑйсен хӑлхана питӗрекен концертне пуҫласа янӑ.
А его друзья и враги — птицы, звери, насекомые, пресмыкающиеся, — не обращая внимания на рычанье хищника, снова затянули свой оглушительный концерт.

XXXVI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Унта пире вӗҫен кайӑксемпе тискер кайӑксем тӑрантарса усрарӗҫ.
И там нас кормили дикие звери и птицы.

Рим хули пуҫланни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Анчах вӑл хайхи тӗпренчӗксене темӗн тӗрлӗ шыраса та тупайман: вӗсене пурне те вӗҫен кайӑксем сӑха-сӑха кайнӑ.
Но только в этот раз он не нашел дороги, потому что птицы поклевали все крошки хлеба.

Пӳрнеккей // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Тискер кайӑксем, пурте тенӗ пекех, япалана шӑршӑпа пӗлеҫҫӗ.
А для зверей почти для всех нужнее всего понюхать вещь.

Сисӗм // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Анчах пур тискер кайӑксем те шӑрша ҫынран авантарах пӗлеҫҫӗ.
Но у всех зверей чутье сильнее, чем у человека.

Ҫавӑн пекех тӗрлӗ тискер кайӑксем те пурте пӗр пек аван курмаҫҫӗ, пурте пӗр пек шӑрша аван пӗлмеҫҫӗ.
Так и у зверей разных разные чувства сильнее.

Ҫил пулмасан тискер кайӑксем ӑҫталла каймаллине пӗлмӗччӗҫ.
Если бы не было ветра, они бы не знали, куда им идти.

Ҫил вӗрни мӗне кирлӗ? // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вӑрмансенче, хирсенче тискер кайӑксем ялан ҫиле хирӗҫ ҫӳреҫҫӗ.
Когда дикие звери ходят по лесам и полям, то они всегда ходят на ветер.

Аш валли пуснӑ выльӑх-чӗрлӗхсем, вӗҫен кайӑксем мӗн ҫисе ӳснӗ? —
Кто выкормил животных, птиц?

Ӑшӑ — хӗвелте // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Хӑйӗн ҫӗмренӗсене Луиза кайӑксем ҫинелле тӗллесе яман-мӗн.
Не в птичек посылала свои стрелы Луиза.

XXX сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Ухӑпа та ҫӗмренсемпе выляса хӑтланнинчен садри кайӑксем ҫеҫ сиен курма пултарнӑ, кун пек выляса хӑтланни ашшӗн кӑмӑлне савӑнтарнӑ.
Невинная игра с луком и стрелами, от которой могли пострадать только птички в саду, радовала его сердце.

Вӑл ирхи кайӑксем юрланине те илтмен.
Не слышала она и пения утренних птиц.

XXIV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Пур ҫӗрте те йывӑҫсем ҫинчен шапӑртатса шыв тумлать, кайӑксем янратса юрлаҫҫӗ, хӗвел хӗртсе пӑхать.
по всему лесу капало с деревьев, пели птицы и играло солнышко.

Пӗр ача вӑрманта аслатиллӗ ҫумӑра ҫакланни ҫинчен каласа кӑтартни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Анчах нумай тӗлте таптаннӑ курӑк тӑрӑх кунтан нумаях пулмасть ҫынсем е тискер кайӑксем иртнине пӗлме пулать.
Однако примятая во многих местах трава свидетельствовала о том, что здесь недавно прошли люди или звери.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Дик Сэнд асӑрхарӗ ҫакна — вӑл яланах сыхӑ, мӗншӗн тесен кунта пур енчен те хӑрушлӑх хӑмсарсах тӑрать, — вара хӑйӗншӗн хӑй ыйтрӗ: ҫыран хӗрринче ҫӳллӗ папирус чӑтлӑхӗнче тискер ҫынсем е тискер кайӑксем пытанса тӑмаҫҫӗ-и?
Дик Сэнд заметил это — он был всегда настороже, ведь опасности грозили со всех сторон — и спросил себя: не скрываются ли в чаще высокого папируса на берегу дикари или хищные звери?

Страницы:

Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Сайт:

Статистика