Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

вӑхӑтлӑха (тĕпĕ: вӑхӑтлӑх) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пӗр-пӗр ҫурт-йӗрсӗр чухӑн ҫынна вӑхӑтлӑха Савин мунчине илсе парӑпӑр та — ӗҫӗ пӗтрӗ, арманӑмран пӗр пилӗк пӑт ҫӑнӑх шӑлма пулать, кӗрпе парсан та вырнаҫӗ, ун пирки килӗштерме пулӗ-ха…

Найдем какого-нибудь бездомного да безродного, поселим недельки на две в баню Савина — и делу конец, на пропитание муки на мельнице наскребем пудов пять, крупы дадим… насчет этого не беспокойтесь.

XXIX. Кӗтмен хӑнасем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Мурӗ вӗретме вӗреннӗ-и ӑна, кам пӗлтӗр, а тулӗккӗш усси вара… э-э, тӑванӑм, йывӑр шухӑш пусать-и сана, нуша йӗртет-и, ҫак таса тумлама сыпсан, вӑхӑтлӑха пӗтӗм инкек-синкек манӑҫать, тупата, чӗрене уҫсах ярать.

Кто ее изобрел, кто научил делать, черт ли, бог ли — все равно, но польза от нее, дорогой мой, великая… к примеру, гложет тебя тоска проклятая иль нужда заела — примешь этих чистых капель и на время забудешь все свои несчастья, сердце помягчеет…

XXVII. Шӑпа // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кантюк хӑтӑшсенчен вӑхӑтлӑха пӗр акапуҫ илнӗччӗ, ҫавӑнпа Тимрук ялти хире хӑех сухаласа пӗтерчӗ.

Сват Кандюк дал ему соху, и Тимрук один вспахал деревенский надел.

XXIV. Ашшӗпе хӗрӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Каҫкӳлӗм Сайте чӗлхи каллех вӑхӑтлӑха уҫӑлчӗ.

К вечеру речь ненадолго вернулась к Сайде.

XXII. Амӑшӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тухтарпа Селиме вӑхӑтлӑха иккӗшӗ те калаҫма чарӑнчӗҫ.

Тухтар с Селиме тоже замолчали на некоторое время.

Х. Чӗре сасси // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Йышлӑ халӑх, вӑхӑтлӑха сывлама чарӑннӑ пек пулса, ҫаксем иккӗшӗ кӗрешнине тимсӗлсе пӑхать.

Люди в напряжении затаили дыхание.

IX. Ятлӑ ҫынсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Епле-ха — ҫын тени — вӑхӑтлӑха та пулин ӗҫсӗр пурӑнтӑр?

Он не понимает: как это человек может хоть какое-то время бездельничать?

V. Хисеп йыхравӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Унтан, пӗр-пӗринчен тепле майпа хӑтӑлса, вӑхӑтлӑха сывлӑш ҫавӑраҫҫӗ, хире-хирӗҫ пӑхаҫҫӗ, сӑмси тирне пӗрӗнтерсе, шӑлӗсене шаккаса хӑрӑлтатаҫҫӗ.

Но вот клубок разомкнулся, и собаки решили перевести дух, не спуская однако друг с друга глаз и злобно клацая клыками.

I. Канӑҫсӑр ир // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Вӑл машинӑна хӑвӑрт та хӑюллӑн пӑркаларӗ, хӑш чух кӑна вӑхӑтлӑха фарӑсене ҫутрӗ.

Поворачивал он круто и смело, иногда, на короткое время, зажигая фару.

13. Машина ҫинче // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Майора ҫакӑн ҫинчен пӗлтерме, малашне мӗн тумалли ҫинчен ыйтса пӗлме Мишкӑна вӑхӑт кирлӗ пулнӑ, кунпа пӗрлех ҫав вӑхӑтлӑха мӗншӗн тытӑнса тӑни ҫинчен хӑрах алӑллине каласа пама сӑлтав шухӑшласа кӑлармалла пулнӑ.

Нужно было придумать причину задержки, чтобы успеть сообщить майору о поручении и спросить, как ему поступить.

12. Шпионпа тӗлпулни // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Пӗр вӑхӑтлӑха шӑп пулчӗҫ.

Наступила тишина.

7. Ракетчик // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Ҫак ӗнентерсе каланӑ сӑмахсен йывӑрлӑхне пула амӑшӗ те чакать, влаҫ вара, вӑхӑтлӑха пӗтӗмпех ашшӗ аллине куҫать.

Под тяжестью этих доводов мать уступает, и власть на время переходит к отцу.

Наказани пани // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Анчах кам пӗлет, — чун-чӗре вӑхӑтлӑха лӑпланни, тен, хӑй шухӑшлас темен ҫӗртенех шухӑшлаттарма хистет, ҫав тӗтреллӗ те сапаланчӑк шухӑшсем те унӑн пуҫӗнче пӗр-пӗрин патне ҫӑмӑлтараххӑн ҫул хываҫҫӗ.

Но, кто знает, — быть может, душевное затишье только способствовало бессознательной органической работе, и эти смутные, разрозненные ощущения тем успешнее прокладывали в его мозгу пути по направлению друг к другу.

I // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Ҫакӑ вӑл чире пула вӑхӑтлӑха килнӗ лӑпкӑлӑх ҫеҫ пулӗ тесе, Макҫӑм питех те шикленчӗ.

Максим боялся, что это только временная перемена, вызванная тем, что нервная напряженность ослаблена болезнью.

IX // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Пӗртен-пӗр Макҫӑм кӑна, хӑйне кура, ҫак шӑплӑха аран тӳсме пултарнӑ, ӑна та пулин вӑл унӑн планне ирӗксӗртен вӑхӑтлӑха кӗнӗ пирки ҫеҫ.

Один только Максим, по своей натуре, с трудом выносил эту тишь, и то как нечто временное, входившее поневоле в его планы.

I // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Анчах ку вӑхӑтлӑха шӑпланнӑ тапхӑр кӑна вӑл.

Но это был лишь период временного затишья.

VI // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Ватӑлӑхра хӑйсене валли ӑшӑ кӗтес тупса — килӗ-ҫурчӗ хӑйсен мар пулин те, вӑхӑтлӑха кунта вӗсем хӑйсем хуҫа ӗнтӗ, — икӗ ватӑ лӑпкӑ та сӑпайлӑ пурнӑҫпа киленсе пурӑннӑ, ӗлӗк «ютра» чухне тӳсме тӳр килнӗ нушапа йывӑрлӑхсемшӗн халӗ ҫак тӳлек шӑплӑх килчӗ пуль тенӗ вӗсем.

Устроив под старость свой угол, в котором они, хотя и условно, могли считать себя полными хозяевами, старики зажили в нем тихо и скромно, как бы вознаграждая себя этою тишиной и уединением за суетливые годы тяжелой жизни «в чужих людях».

III // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Ача ҫапла сӑнласа панисене итлесе кулатчӗ, амӑшӗ каласа панисене ӑнланма йывӑррипе асапланнине те вӑхӑтлӑха манса каятчӗ.

Мальчик смеялся, слушая эти описания, и забывал на время о своих тяжелых попытках понять рассказы матери.

X // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Унтан, ача сывалса пынӑ май, вӑхӑтлӑха уҫатчӗҫ вӗсене; каярахпа ачана пӳлӗмсем тӑрӑх ҫӳретрӗҫ, крыльца ҫине, картишне, сада кӑларма пуҫларӗҫ.

Потом, по мере выздоровления, их открывали на время, затем его водили по комнатам, выводили на крыльцо, на двор, в сад.

IX // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Вӗсем каллех шӑпланчӗҫ, пӗр-пӗрне парӑнман икӗ ӑс хушшинче пыракан ҫапӑҫура вӑхӑтлӑха килӗшӳ пулчӗ.

Вновь воцарилось молчание, словно два эти ума, метавшие друг в друга молнии, на минуту заключили перемирие.

V. Тӗрмере // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней