Поиск

Шырав ĕçĕ:

Кайӑксем (тĕпĕ: кайӑк) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Каҫ пулсан, ҫывӑрма каяс тесе, вӗҫен кайӑксем пурте харпӑр хӑй еннелле туртӑна пуҫланӑ: пӗри — вӑрманалла, тепӗри — шурлӑхалла, тата тепри хирелле туртӑннӑ.
Как пришел вечер, птицы потянули на ночлег, каждая в свою сторону: одна к лесу, другая к болоту, третья в поле.

Танатана лекнӗ вӗҫен кайӑксем // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Хӑйсем акӑ мӗн кала-кала хуйхӑрчӗҫ, тет: «Пире ҫынсем те, йытӑсем те тата ытти тискер кайӑксем те тыта-тыта ҫиеҫҫӗ. Пирӗн пӗрре вилмелле, капла хӑраса асапланса пурӑниччен, атьӑр шыва кайса вилер», — терӗҫ, тет.
«И от людей, и от собак, и от орлов, и от прочих зверей погибаем. Уж лучше раз умереть, чем в страхе жить и мучиться. Давайте утопимся!»

Мулкачӑсемпе шапасем // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Патша сывлӑхне пӗлес тесе, пур тискер кайӑксем те ун патне пыра-пыра кайнӑ, пӗр тилӗ анчах пыман.
Приходили все звери проведывать царя, только лисица не бывала.

Арӑслан, кашкӑр тата тилӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Акӑ кайӑксем ун патне сывлӑх пӗлме ҫӳре пуҫлаҫҫӗ.
Стали ходить звери его проведывать.

Арӑсланпа тилӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Тискер кайӑксем унтан пӗртте хӑраман.
И звери не боялись его.

Тӗнчери усал-тӗсел мӗнтен пулать // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ой, этемсем, эсир чанах та этемсем пулсан, тискер кайӑксем пек ан хӑтланӑр.
О люди, если вы действительно люди, то не поступайте, как звери!

LXIV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Эсир ҫынсем мар, тискер кайӑксем!
Вы не люди, а звери!

Ҫӑткӑн тискер кайӑксем хӑйсем сиккелесе хӑтланнинчен ним усси те ҫуккине курсан, ассӑн сывласа йывӑҫ айне кӗрсе выртнӑ.
Хищники, убедившись в бесплодности своих попыток, тяжело дыша, улеглись под деревом.

LIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Ҫав вӑхӑтрах хӑюлланса кайнӑ тискер кайӑксем каллех тапӑнма тапратрӗҫ.
В то же время осмелевшие хищники снова ринулись в атаку.

L сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Ир ҫинче каллех хура кайӑксем курӑнса кайнӑ.
Вместе со светом опять появились черные птицы.

Кайӑксем, тухакан хӗвеле саламланӑ пек, туратсем ҫинче чӗвӗлтетсе лараҫҫӗ.
Птицы весело щебетали на ветках, словно приветствуя восходящее солнце.

ХLVIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Кайӑксем юрлама чарӑннӑ.
Птицы перестали петь.

ХLII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Хӑйсем ҫиме шутланӑ ҫын халь малалла шуса пынӑ пулин те, ҫапах кайӑксем ҫӑткӑн инстинкчӗпе вӑл ҫынӑн вилӗмӗ ҫывӑххине сиснӗ.
И хотя намеченная жертва еще двигалась, но птицы инстинктом чуяли, что конец ее близок.

Ух, ҫав ирсӗр ҫӑткӑн кайӑксем!
Ух, эти мерзкие хищники!

Мӗн тума пуҫтарӑннӑ-ши ҫав ҫӑткӑн кайӑксем?
Для чего собрались эти хищники?

Пулӑсем, тискер кайӑксем пит нумай пулнӑ.
И рыбы, и зверя много.

Ермак // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вӑл ҫӗре ӗмӗрте те сухапуҫ тивмен; унта нихӑҫан пуртӑ касман сӗм вӑрмансем кашласа ларнӑ, вӑрманӗсенче темӗн тӗрлӗ тискер кайӑксем, кӳллисенче пулӑсем нумай пулнӑ; вӑл ҫӗр ҫинче никам та пурӑнман, сайра хутран тутарсем анчах пырса ҫӳрекеленӗ.
Пашня не пахана от века, леса черные от века не рублены; в лесах зверя много, а по реке озера рыбные, и никто на той земле не живет, только захаживают татары.

Унӑн тусӗсемпе тӑшманӗсем вара — вӗҫен кайӑксем, тискер кайӑксем, хурт-кӑпшанкӑсем, шуса ҫӳрекен чӗрчунсем, — ку тискер кӑйӑк ахӑрнине пӑхмасӑр, каллех хӑйсен хӑлхана питӗрекен концертне пуҫласа янӑ.
А его друзья и враги — птицы, звери, насекомые, пресмыкающиеся, — не обращая внимания на рычанье хищника, снова затянули свой оглушительный концерт.

XXXVI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Унта пире вӗҫен кайӑксемпе тискер кайӑксем тӑрантарса усрарӗҫ.
И там нас кормили дикие звери и птицы.

Рим хули пуҫланни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Анчах вӑл хайхи тӗпренчӗксене темӗн тӗрлӗ шыраса та тупайман: вӗсене пурне те вӗҫен кайӑксем сӑха-сӑха кайнӑ.
Но только в этот раз он не нашел дороги, потому что птицы поклевали все крошки хлеба.

Пӳрнеккей // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Страницы:

Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Сайт:

Статистика