Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

унпа (тĕпĕ: ун) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Ҫук, пурӑнмастӑп эпӗ унпа, анне, калаҫса ҫӑвар тутине те сая ан ярӑр.

— Нет, маманя, жить я с ним не буду, и слов не теряйте.

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Тек пурӑнмастӑп унпа.

Больше жить с ним не буду.

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Унпа мӗн ӗҫ пур санӑн?

Какое тебе дело до этого?

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Кӗтсе пӑхатӑп: Григорий килтӗр те, калаҫам малтан унпа, кайран иксӗрӗнпе мӗн тӑвасси курӑнӗ.

Погожу, приедет Григорий, погутарю с ним, потом будет видно, как мне с вами, обоими, быть.

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Эсир киличчен эпӗ унпа ҫур сехет асаплантӑм.

До вашего прихода я бился с ним полчаса.

XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Андреяновпа паллашнӑ хыҫҫӑн иккӗмӗш куннех Григорий унпа тӗл пуласран пӑрӑнса ҫӳреме тӑрӑшрӗ.

На второй день после знакомства с Андреяновым Григорий начал избегать встреч с ним.

XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Астӑватӑн-и: Кудинов килнӗ те, унпа калаҫса ларса каҫ иртрӗ, терӗ вӑл.

Помнишь, он говорил, будто Кудинов приезжал и он с ним просидел?

XIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑл ӑна хӑй медаль мӗнле илни ҫинчен каласа пачӗ, генерал мӗнле калаҫнине тата хӑй ҫине акӑлчан офицерӗ темле катемпи майлӑрах пӑхса тӑнине шӳтлӗн хуҫкаланса туса кӑтартрӗ, унтан Натальйӑна, унпа темскер каварлашнӑ пек, чеен куҫ хӗсрӗ те кӗҫех анӑ хӑйне те, Дарйӑна, георги медалӗпе наградӑланӑскерне, офицер арӑмӗ пулнине кура офицер чинне парасси тата ватӑ казаксенчен пуҫтарнӑ сотня командирӗ тӑвасси ҫинчен Дуняшкӑна ним суйман пек ӗнентерме тытӑнчӗ.

Рассказала ей, как получала медаль, и шутливо представила, как торжественно говорил генерал и каким чучелом стоял и смотрел на нее англичанин, а потом, лукаво, заговорщицки подмигнув Наталье, с серьезным лицом стала уверять Дуняшку, что скоро ей, Дарье, как вдове офицера, награжденной георгиевской медалью, тоже дадут офицерский чин и назначат ее командовать сотней старых казаков.

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хуняшшӗ ӗҫ тухассине шанман ҫӗртенех укҫашӑн тапӑннине сиссе, Дарья унпа ним хӑрамасӑр урлӑ калаҫрӗ.

Притязания свекра были явно неуверенны, и Дарья решительно взяла перевес.

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Ӑна мана панӑ, ҫавӑнпа та сирӗн хуҫаланмалла мар унпа.

— Выдали их мне, и вам ими не распоряжаться.

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Унпа мӗн тумаллаччӗ тата?

— Чего тебе ей делать?

XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Григорий калаҫасшӑн маррине тата халӗ унпа тавлашма хӑрушшине ӑнланса, Копылов ним те шарламарӗ.

Копылов молчал, понимая, что Григорий не расположен к разговору и спорить с ним сейчас небезопасно.

X // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Прохорӑн темле старике пытарса аппаланасси килмерӗ, ахӑр, анчах Григорий унпа яхӑнне те килӗшмерӗ:

Прохору, как видно, не хотелось возиться с похоронами какого-то старика, но Григорий решительно отклонил его предложение.

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Халӗ тем тумалла унпа, ӑса илме пултараймастӑп.

Теперь и ума не приложу, как с ним быть.

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Карчӑк, хай патне ыткӑнса пынӑ Мишаткӑна алла ытамласа илсе, унпа пӗрле кухньӑна кӗрсе кайрӗ ҫеҫ — Дон леш енчен каллех винтовкӑсемпе ҫунтара пуҫларӗҫ те хӗрлӗармеецсем мелеховсен картишӗнчен тухса каймасӑр та пеме чарӑнмарӗҫ.

Как только старуха схватила на руки прибежавшего Мишатку и ушла с ним в кухню, стрельба возобновилась и продолжалась до тех пор, пока красноармейцы не покинули мелеховский двор.

IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Килес-качка пулсан — тем мӗнрен санӑн та унпа пӗрле хамӑрӑннисем патне каҫма юрамалла.

Кабы приехал — и ты бы с ним переправилась к своим, от греха.

IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ан та тархасла — эпир унпа лапшу яшки пӗҫеретпӗр, ун вырӑнне сана кивӗ ҫӑматӑ парса хӑваратпӑр».

Хоть не проси — сварим мы из него лапши, а тебе взамен старые валенки оставим».

IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Мишка мана пӗрре ҫеҫ хӗнерӗ, ытти чух унпа лайӑх вылярӑмӑр, — пӑшӑлтатса хуравларӗ те хӗрача пичӗпе амӑшӗн ҫумне ҫӑтах тӗршӗнсе лӑпчӑнчӗ.

Мишка толечко раз меня побил, а то мы с ним хорошо игрались, — шепотом отвечала девочка и крепко прижималась лицом к материнским коленям.

IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пилот тата унпа пӗрле вӗҫсе килнӗ офицер аэропланӑн пӗчӗк кабининчен тухсанах вӗсене казаксем сырса илнӗччӗ.

Пилот и прилетевший с ним офицер вылезли было из кабинки, их окружили казаки.

III // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Мучисем, лашине сиккипе янӑ Григорипе унпа пӗрле килнӗ казаксем ҫинелле ҫаврӑна-ҫаврӑна пӑхса, хуйхӑллӑн эхлеткелесе утрӗҫ.

Деды удрученно кряхтели, оглядывались на шибко поскакавшего Григория и сопутствовавших ему казаков.

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней