Корпус чувашского языка

Куҫ умӗнчен хӗрлӗ, сарӑ, хӑмӑр ҫулҫӑсем вӗлтлетсе иртеҫҫӗ.

В глазах красные, желтые, бурые листья.

53 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Лапӑска йывӑҫ тымарӗсем ӑна хӑйсен хӳтлӗхне пытарчӗҫ, хӑмӑр сухалне силлентерсе илсе, ӑна мӑйран кӑтӑкларӗҫ.

Мохнатые корни дерева скрыли его под своим навесом, покачали коричневой бородой, пощекотали ему шею.

51 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Пӗлӗтлӗ хӑмӑр тӳпере, шӑпах шкул тӗлӗнче, пӗрер моторлӑ истребительсен икӗ звени умлӑн-хыҫлӑн кӗрлесе иртсе кайрӗ.

В сером облачном небе, прямо над школой, гулко завывая, пронеслись одно за другим два звена одномоторных истребителей.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Ҫав самантрах ҫӳлтен хӑмӑр тӗслӗ чӑрӑш йӗкеллисем шатӑртатса анчӗҫ, турат хушшинчен вара пакша хӳрипе унӑн хура та чее куҫӗсем курӑнса кайрӗҫ.

И сразу же сверху, с елок, с треском посыпались коричневые шишки, и среди сучьев мелькнули рыжеватый хвост и черные любопытные глаза маленькой белки.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Ун патне Пальма, пысӑк хӑмӑр йытӑ, пырса тӑчӗ.

Подошла темно-бурая большая овчарка Пальма.

Пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Этажерка ҫинче ларакан читлӗхре хӗрлӗрех тӗслӗ икӗ пакша, урисемпе шаклаттарса, хӑмӑр ҫутӑ куҫӗсене ялкӑштарса сиккелеҫҫӗ.

На этажерке прыгали в клетке две рыженькие белки, стуча лапками и поблескивая коричневыми пуговками глаз.

Пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

«Ура! — кӑшкӑратпӑр хӑмӑр. — Порт-Артура, хамӑрӑннисем патне пурпӗрех ҫитетпӗр!

— «Ура! — кричим. — Пробьемся в Порт-Артур к своим!» —

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Темле, илемсӗр сасӑ кӑларса, тунката ҫине хӑмӑр тӗслӗ шапа сиксе ларчӗ.

Пискнув, на пень взметнулась бурая жаба,

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Сӑрт тӳпи патӗнче лапчӑнса ларакан хӑмӑр будка тӗлӗнче самолет эскадрильисем явӑнаҫҫӗ.

Над коричневой железнодорожной будкой, прилепившейся у бугра, зачернели самолеты.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Тӗксӗм хӑмӑр куҫӗсене вӑл темле ӑнланмалла мар хӗсе-хӗсе илчӗ.

Темно-карие глаза у него при этом загадочно щурились.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Ҫул тӑрӑх саралса кайнӑ хурӑн ҫулҫисем чӑштӑртатса вӗҫеҫҫӗ, ҫатансем хыҫӗнчен хӗрлӗ, хӑмӑр тӗслӗ йывӑҫ тӗмисем курӑнаҫҫӗ.

Над дорогой шелестели пожелтевшие листья берез, из-за плетней выглядывали красные и бурые кусты.

49 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Вӑл хӑмӑр куҫӗсемпе сиввӗн унталла-кунталла пӑхать, куҫҫульпе йӗпеннӗ пичӗ тусанпа вараланса пӗтнӗ.

Мутные карие глаза его дико блуждали по сторонам, грязное от пыли лицо было залито слезами.

47 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Вӑл Сашӑн ҫап-ҫаврака пит-куҫне, Одинцовӑн вичкӗн куҫӗсене, Петькӑн ырхан та нервлӑ сӑн-питне, Мазинӑн лӑпкӑ сӑн-сӑпатне, Сева Малютинӑн пӑшӑрхануллӑ кӑвак куҫӗсене, Генкӑн тинкерсе пӑхакан хӑмӑр куҫӗсене тата Грицькон сенкер те ӑшӑ кӑмӑллӑ куҫӗсене курчӗ.

Он увидел честное круглое лицо Саши, внимательные, зоркие глаза Одинцова, худенькое, нервное лицо Петьки, спокойное и напряженное лицо Мазина, синие встревоженные глаза Севы, карие пытливые глаза Генки и голубые простодушные — Грицька.

33 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Килтисем пурте саламласан, вӑл, малтанхи пекех капӑр та хӗрлӗ питлӗскер, хӑйӗн хӑмӑр та ҫутӑ куҫӗсене вылятса, сӗтел хушшинче чи чыслӑ вырӑнта — чӳрече умӗнче савӑнса ларчӗ.

Когда все домашние поздравили Сашу и он, по-прежнему нарядный и румяный, поблескивая живыми карими глазами, сидел за праздничным столом на самом почетном месте — у окна.

Улттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Ун пит-куҫӗ ывӑннӑн курӑнать, питҫӑмартийӗ ҫилпе, хӗвелпе кушӑрканӑ, тӑнлавӗсем путса кӗнӗ, анчах хӑмӑр куҫӗсем йӑлтӑр-татса кӑна тӑраҫҫӗ.

Лицо у него было усталое, темная, обветренная кожа туго натянулась на скулах, на висках обозначились ямки, но карие глаза сияли.

27 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Вӗсен хӑмӑр шлепкисем ҫумне пӗлтӗрхи ҫулҫӑсемпе хыр йӗпписем ҫыпҫӑннӑ.

К их коричневым шапкам лепились прошлогодние листья и сосновые иглы.

26 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Лаша ун ҫине хӑйӗн ӑслӑ хӑмӑр куҫӗсемпе пӑхать.

Конь смотрел на него умными карими глазами.

24 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Пушар ҫутисем тавракурӑма кӗрен хӑмӑр тӗс ҫаптараҫҫӗ.

Зарево пожаров окрашивало горизонт в серо-малиновый цвет.

22 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Пирӗн пата хӗрачасем килчӗҫ, — терӗ пысӑк хӑмӑр куҫлӑ сарӑ ҫӳҫлӗ арҫын ача.

Девочки к нам пришли! — серьезно сказал беленький мальчик с большими карими глазами.

17 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Генкӑн хӗвелпе пиҫсе хуралнӑ пичӗ ҫинче хӑмӑр куҫӗсем савӑнӑҫлӑн ялкӑшса тӑраҫҫӗ, сахӑр пек шурӑ шӑлӗсем йӑлтӑртатаҫҫӗ.

На свежем, загорелом лице Генки задорно блестели карие глаза и белые, как сахар, зубы.

7 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.