Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Тусӑм (тĕпĕ: тус) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Сывӑ пул, савнӑ тусӑм, ман чир пирки те, ху выляса янишӗн те ан пӑшӑрхан, тархасшӑн; хӑвӑртрах ӗҫӳсене пӗтер те ачасемпе пӗрле ҫу каҫма пирӗн пата кил.

Прощай же, милый друг, не беспокойся, пожалуйста, ни о моей болезни, ни о своем проигрыше; кончай скорей дела и приезжай к нам с детьми на целое лето.

XXV сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Турӑ сыхлатӑр сана, тусӑм, кай та хӑвӑртрах таврӑн.

Христос с тобой, мой дружок, поезжай и возвращайся поскорее.

XXV сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Пӗлместӗп, килӗшӗн-ши эсӗ манпа, савнӑ тусӑм, анчах кирек епле пулсан та, санран тархасласа ыйтатӑп: ху мана юратнине хисепе хурса, эпӗ чӗре чухне те, эпӗ вилсен те (турӑ пире уйӑрма шут тытас-тӑк) — нихҫан та апла тумӑп, тесе сӑмах пар.

Не знаю, милый друг, согласишься ли ты со мною; но, во всяком случае, умоляю тебя, из любви ко мне, дать мне обещание, что, покуда я жива и после моей смерти, если богу угодно будет разлучить нас, этого никогда не будет.

XXV сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Эсӗ ытла та ырӑ, савнӑ тусӑм; ман кӑмӑла хуҫасран, хӑван ӗҫӳсем чӑннипе епле пулса пынине пытаратӑн; ҫапах эпӗ ҫакна тӗшмӗртетӗп; эсӗ, ахӑртнех, питӗ нумай выляса янӑ, анчах эпӗ тупа тӑватӑп сана, ҫакӑншӑн пӗртте кӳренместӗп; ҫавӑнпа ку ӗҫе тӳрлетме май пулсан, тархасшӑн ун пирки нумай ан шухӑшла, кӑлӑхах ан хуйхӑр.

Ты так добр, милый друг, что из страха огорчить меня скрываешь настоящее положение своих дел; но я догадываюсь: верно, ты проиграл очень много, и нисколько, божусь тебе, не огорчаюсь этим; поэтому, если только дело это можно поправить, пожалуйста, много не думай о нем и не мучь себя напрасно.

XXV сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Тархасшӑн, ан хӑра, савнӑ тусӑм: эпӗ хама самаях лайӑх туятӑп, Иван Васильич чармасан, ыран ура ҫине тӑма шутлатӑп.

Пожалуйста, не пугайся, милый друг: я чувствую себя довольно хорошо и, если Иван Васильевич позволит, завтра думаю встать.

XXV сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Пырах, тусӑм, пыр.

— Иди же, мой дружок, иди.

XXII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Мӗн тетӗн, тусӑм?

— Что, мой друг?

XXI сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Пӗчӗк тусӑм, ан тунсӑхла эсӗ ман патӑмра, — терӗ кукамай, ӑна янахӗнчен ҫупӑрласа, — савӑнма тата май пур таран ытларах ташлама сӗнетӗп.

— Надеюсь, ты не будешь скучать у меня, мой дружок, — сказала бабушка, приподняв ее личико за подбородок, — прошу же веселиться и танцевать как можно дольше.

XX сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Ҫапла, тусӑм, — пӗр хушӑ чӗнмесӗр ларнӑ хыҫҫӑн тӑсрӗ сӑмахне кукамай, юхса тухнӑ куҫҫульне шӑлма икӗ тутӑртан пӗрне илсе, — эпӗ час-часах ҫапла шухӑшлатӑп: вӑл хаклама та, ӑнланма та пултараймасть, Наташа мӗн тери ырӑ пулсан та, ӑна юратать тата хӑйӗн хуйхине пытарма тӑрӑшать пулин те — эпӗ ҫакна питӗ лайӑх пӗлетӗп — вӑл унпа телейлӗ пулаймасть, тата асӑнатӑр ман сӑмаха, эхер те вӑл…

— Да, мой друг, — продолжала бабушка после минутного молчания, взяв в руки один из двух платков, чтобы утереть показавшуюся слезу, — я часто думаю, что он не может ни ценить, ни понимать ее и что, несмотря на всю ее доброту, любовь к нему и старание скрыть свое горе — я очень хорошо знаю это, — она не может быть с ним счастлива; и помяните мое слово, если он не…

XVIII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Ан хуйхӑр, тусӑм, — терӗ атте, — ӗмӗрлӗхе уйрӑлмастпӑр вӗт.

— Полно, мой дружок, — сказал папа, — ведь не навек расстаемся.

XIV сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Мӗн-ха, тусӑм?

— Что, мой друг?

XI сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Атте тем вулатчӗ, эпӗ: «Кӑвак мулкачсем пулаҫҫӗ-и?» — тесе ыйтсан: «Пулаҫҫӗ, тусӑм, пулаҫҫӗ», — терӗ пуҫне ҫӗклемесӗрех.

Папа читал что-то и на вопрос мой: «Бывают ли синие зайцы?», не поднимая головы, отвечал: «Бывают, мой друг, бывают».

XI сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Ах, апла ан кала, тусӑм, — пӳлчӗ ӑна анне темрен хӑраса ӳкнӗ пек, — ӑҫтан пӗлетӗн эсӗ ӑна?

— Ах, не говори этого, мой друг, — прервала его maman, как будто испугавшись чего-нибудь, — почем ты знаешь?

V сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Машо, тусӑм, юрататӑп эпӗ сана.

— Машо, товарищ мой, я люблю тебя!

9 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Уча, тусӑм пулсамччӗ, револьвер пар…

Уча, если ты мне друг, дай револьвер…

8 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Тусӑм!

Помоги переводом

7 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— Тӳссем, тусӑм, ҫапла кирлӗ.

— Так нужно, потерпи, товарищ.

6 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Санӑн, тусӑм, нервсем йӗркеллӗ мар, аташатӑн эсӗ! —

У тебя, друг, нервы пошаливают.

2 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— Е-е-е, тусӑм, эсӗ мана ҫак тӗлӗнмелле япала патне парнелӗхе сӗтӗрсе каятӑн пулас.

— Э-э-э, приятель, да ты, видно, тащишь меня в подарок этому чудовищу! —

Паттӑр ашак // Михаил Андреев. Казах юмахӗсем: юмахсем. — Шупашкар: Чӑвашсен государство издательстви, 1938. — 60 с. — 51–55 с.

— Вӑт, Тилӗ тусӑм, ӗнер эпӗ выҫӑ пирки вӗшле йыт ҫӳрине ҫӑтса ятӑм.

— Да видишь ли, лисонька, вчера я от голода проглотил борзого щенка.

Тилӗпе упа тата кӗтӳҫӗ // Михаил Андреев. Казах юмахӗсем: юмахсем. — Шупашкар: Чӑвашсен государство издательстви, 1938. — 60 с. — 51–55 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней