Поиск

Шырав ĕçĕ:

Сире (тĕпĕ: эсир) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

— Акӑ сире, айвансене, кӑтартӑп! — терӗ.
— Вот я вас ужо, баловники!

Буратино Карло ашшӗпе, Мальвинӑпа, Пьеропа тата Артемонпа пӗрле килне тавӑрӑнать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

— Пьеро сире мӗн тума кирлӗ… — тесе ыйтрӗ Буратино.
— А Пьеро вам на что? — спросил Буратино.

Хуть те мӗн пулсан та, Буратино Карабас Барабасран ылтӑн ҫӑраҫҫи вӑрттӑнлӑхне ыйтса пӗлме шут тытать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

— Ну, туянтарчӗ те вара сире вӑл йывӑҫ ача, — терӗ Дуремар, — сирӗн ӗнсӗр ҫине чи лайӑх сӗлӗхсене икӗ дюжинах лартма тивет ӗнтӗ… — терӗ вӑл.
— Ну и отделал же вас мальчишка! — сказал Дуремар, — придётся вам приставить к затылку две дюжины самых лучших пиявок…

— Буратино, эсир йытӑсемпе ҫапӑҫса вӗсене ҫӗнтернӗ пулсан, пире Карабас Барабасран хӑтартӑр пулсан, малалла та хӑвӑра-хӑвӑр маттур пулатӑр пулсан, — сире аллӑрсене ҫӑвассинчен тата апат умӗн шӑлсене тасатассинчен хӑтарать-ха тесе ан шухӑшлӑр… — терӗ.
— Не думайте, Буратино, что если вы дрались с собаками и победили, спасли нас от Карабаса Барабаса и в дальнейшем вели себя мужественно, то вас это избавляет от необходимости мыть руки и чистить зубы перед едой…

Ҫӗр шӑтӑкӗнче // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

— Эсир мана хӑна тунӑшӑн эпӗ сире пӗр вӑрттӑнлӑх ҫинчен каласа пӗлтерем, — терӗ.
— Чтобы отплатить за ваше гостеприимство, я вам открою тайну».

Пьеро хӑй мулкач ҫине утланса ларса, Ухмахсен Ҫӗршывне мӗнле пырса кӗни ҫинчен каласа кӑтартать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

— Эсир питех те путсӗр ача, сире куншӑн асаплантармалла! — тесе хучӗ хӗрача.
— Вы гадкий шалун, вы должны быть наказаны! — сказала девочка.

Сенкер ҫӳҫлӗ хӗрача Буратинона пӑхса вӗрентсе ӳстересшӗн // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Хӑвӑрӑн ҫӗтӗк-ҫурӑкӑрсене хывса ывӑтӑр, сире лайӑх пиншакпа йӗм парӗҫ, — терӗ хӗрача.
— Снимите ваши лохмотья, вам дадут приличную куртку и штанишки, — сказала девочка.

— Сире ӗнтӗ, эпӗ пӑхса ӳстеретӗп, эпӗ пӗлетӗп мӗн тумаллине, — тет хӗрача.
— Теперь я займусь вашим воспитанием, будьте покойны, — сказала девочка.

— Кам сире пӑхса ӳстерет, калӑр-ха тархасшӑн? — тет хӗрача.
— Кто вас воспитывает, скажите, пожалуйста? — сказала девочка.

— Питех те хушса хӑварчӗҫ, вӗсем сире вӑхӑта вӑраха ямасӑрах, синьор Буратино, вӑрманалла каякан ҫулпа чупма хушрӗҫ… — терӗ ӑна хирӗҫ хуҫи.
— Очень даже велели, — чтобы вы, синьор Буратино, не теряя ни минуты, бежали по дороге к лесу… — ответил ему хозяин.

«Виҫӗ Партас апатланмаллинче» // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Буратино пилӗк ылтӑн укҫана кӗсъине чикрӗ те, хисеплӗн пуҫ тайса: — Тав тӑватӑп сире, синьор. Эсир укҫана шанса памашкӑн кунтан шанчӑклӑрах алӑсем тупаймӑр… — тӗрӗ Буратино.
Буратино положил пять золотых монет в карман и ответил с вежливым поклоном: — Благодарю вас, синьор. Вы не могли доверить деньги в более надёжные руки…

Синьор Карабас Барабас Буратинона ҫунтарса ярас вырӑнне пилӗк ылтӑн укҫа парать те килне ярать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Халӗ эпир сире «Сенкер ҫӳҫлӗ хӗрача е вӑтӑр виҫӗ ӗнсе чикки» ятлӑ комедие выляса кӑтартӑпӑр.
Сейчас мы разыграем перед вами комедию под названием «Девочка с голубыми волосами, или Тридцать три подзатыльника».

Комеди кӑтартнӑ чухне пуканесем Буратинона палласа илеҫҫӗ // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Халӗ, нумай ҫул иртнӗ хыҫҫӑн, эпӗ хамӑн авалхи тусӑма — Буратинона аса илтӗм те сире — хӗрачасемпе арҫын ачасене ҫав йывӑҫ ҫыннӑн ӗненме ҫук тӗлӗнмелле мыскаралла пурӑнӑҫӗ ҫинчен каласа пама шухӑшласа хутӑм.
Теперь, через много-много лет, я припомнил моего старого друга Буратино и надумал рассказать вам, девочки и мальчики, необычайную историю про этого деревянного человечка.

Умсӑмах // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Пултараймастӑп сире иксӗре те ку килте чӑтма.
Помоги переводом

7 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

— Шель пулнӑ-и сире арестантсем?
— Жалко вам было арестантов?

XX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Эпӗ вара, чӑн-чӑн хӑрушӑ япаласем пӗлетӗп, манӑн сире пӑртак лайӑх мар пек туса ҫавӑн ҫинчен каласа кӑтартнисемпе сире хумхантармашкӑн никам тавлашса илмелле мар право пур, — вара эсир хӑвӑр мӗнле пурӑнни ҫинчен тата мӗнпе пурӑнни ҫинчен аса илӗр.
А я вот знаю действительно страшное, буднично ужасное, и за мною неотрицаемое право неприятно волновать вас рассказами о нем, дабы вы вспомнили, как живете и в чем живете.

Сире шухӑшласа кӑларнӑ шикленмелли япаласем кӑмӑла каяҫҫӗ, хитрен каласа кӑтартнӑ хӑрушӑ япаласем кӑмӑла каяҫҫӗ, фантазиллӗ-хӑрушӑ япала сире кӑмӑллӑн хумхантарать.
Вам нравятся страхи выдуманные, нравятся ужасы, красиво рассказанные, фантастически страшное приятно волнует вас.

Ҫӗрӗн карап ҫуначӗсене хуйхӑ пуснӑ, мӗншӗн тесен вӗсем ҫут тӗн чӗри ҫулсем тӑрӑх пит те ирсӗр ҫынсене илсе ҫӳреҫҫӗ, — пьянцӑсем, упшурсем, ҫак тӗнчери каяшсем, сирӗн ҫинчен калатӑп, — сирӗн шучӗ те ҫук, ылханлӑскерсем, сире ҫӗр те хӑй ӑшнелле йышӑнмасть!
Горе корабельным крилам земли, ибо несут они по путям вселенной людишек препакостных, — разумею вас, пияницы, обжоры, отребие мира сего, — несть вам числа, окаяннии, и не приемлет вас земля в недра своя!

XIX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

— Тата эпӗ сире калатӑп: юрлани вӑл, сӑмахран каласан, автансем ҫапӑҫса хӑтланни мар…
— Еще я скажу вам, что пение — это, например, не петушиный бой…

Кепе ҫӑвакан хӗрарӑм килӗшмест-им сире?
Прачка — вам не угодна?

XVIII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Страницы:

Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Сайт:

Статистика