Корпус чувашского языка

Ак, сиксе ӳкрӗмӗр хайхисем ҫине.

Ух, как кинулись мы на них.

9 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ак ҫапла…

Вот так…

8 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Халӗ ак вӗсем — пӗлет тулли, шултра та ҫутӑ.

А теперь небо было усыпано крупными яркими звездами.

8 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Халӗ ак тупӑсем кӗрлеҫҫӗ, ҫапӑҫу пырать.

А теперь стреляют пушки, идет бой.

7 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Халӗ ак комендант кунта дворниксемпе ҫӳрет.

А теперь по двору ходил комендант с дворниками.

7 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ак ҫапла пите шеп!

Вот так, красота!

7 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Фронта, ак ӑҫта!

— На фронт, вот куда!

7 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Эпӗ сирӗнпе килӗшетӗп, анчах ак Энтри тем калать…

Я лично с вами согласная, но вот не знаю, как Андрей скажет…

7 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Сыхлав батальонӗ, ак мӗскер!

— В охране, вот в каком!..

6 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Игорь кил кунта, ак ҫак тунката ҫине лар.

Игорь, садись сюда, на пень.

5 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ларӑр ак ҫакӑнта, эсир шыраканни пулатӑр.

Вот вы садитесь сюда и будете как истец.

5 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ак тытӑп та, леш енне ваш! кӑна тутарӑп.

Возьму и поплыву! раз — и на том берегу.

4 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Халӗ те ак такам, куҫа курӑнман, алла лекмен шӑлйӗрен, тӗмсем хыҫӗнчен пирӗн ҫине пӑхса тӑнӑнах туйӑнать.

И начинало уже казаться, что кто-то подсматривает за нами из кустов, насмешливый и неуловимый.

3 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ак ҫакӑнта ҫеҫ сикмелле, пӗр хамӑр пӗлекен кирпӗче чул стена ҫумӗнчен туртса илмелле, вара, алла чик те, шалта ларакан шӑвӑҫ арчана туртса ҫеҫ кӑлар — пирӗн гороскопсем ҫавӑнта.

Надо было спрыгнуть вниз, разобрать несколько кирпичей в каменной кладке, где была замурована старая жестяная ботаническая коробка, служившая хранилищем наших «загадалок».

3 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Вӑл ку вырӑна пуринчен малтан йышӑннӑ, халӗ ак, кайса ӳкнӗ те, ури ҫине урине хурса, пуҫне шыв ҫинелле тытса, кӗске сӑмсине нӑш-нӑш тутарса, мамӑк пек куҫ хӑрпахӗсене пӗр сиктермесӗр, тем пысӑкӑш чакӑр куҫӗсемпе каҫхи шурӑмпуҫӗн кӗренӗ ҫине пӑхса выртать.

Он первым забрался туда и теперь лежит на спине, нога на ногу, закинув голову над водой и морща короткий нос, но не двигая пушистыми ресницами, глядит серыми глазищами своими в небо, залитое сиреневыми красками вечерней зари.

1 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Пӗрре ҫапла, сарлака пиаласемпе ешӗл чей ӗҫсе ларнӑ чух, Амед амӑшӗ, ассӑн сывласа илсе, темӗншӗн урӑх ҫӗререх пӑхса, сасартӑк ҫапла калаҫма пуҫларӗ: «Пурте ҫителеклӗ пирӗн, — тет. — Ӗлӗк кибиткӑра пӳрӑннӑ, халӗ ак лайӑх ҫурт пур. Ирӗк те пысӑк кил-ҫуртра мӗн кирлӗ, ҫавӑ пур, пӗр гелин кӑна ҫитмест», — тет.

Однажды, когда мы сидели и пили зеленый чай из широких пиал, мать Амеда, вздохнув и отведя в сторону глаза, вдруг заговорила о том, что было время, когда они жили в кибитке, а теперь дом у них очень хороший и просторный, всего в нем достаточно, но нет в доме гелин.

1 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Анчах ак пӗррехинче Саня ӑна хӑй патне илсе кайрӗ, мана хуса ячӗ, вара вӗсем питӗрӗнсе ларсах ҫӗр хута иккӗш ларнӑ.

Но вот однажды Саня увёл его к себе, а меня прогнал, и, запершись, они провели вдвоём целый вечер.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

«Ак каларӗ те! — ҫинчех хирӗҫ пултӑм ӑна эпӗ. —

«Вот так хватил, — сейчас же возразила я.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ак ҫакӑ тата, таса марри — Петьӑн, ун ҫинче макет тӑрать, кӑранташсемпе кистьсем, хут тӗркисем нимӗн тирпейсӗр выртаҫҫӗ.

А вот этот грязный, на котором стоит макет и валяются в беспорядке карандаши, кисти и трубки бумаги, — без сомнения, Петин.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Саша манӑн тусчӗ ӗнтӗ, ҫавӑнпа ак халӗ курнӑҫсан та хамӑр ҫывӑх туссем иккенӗ курӑнсах тӑрасса ним чухлӗ те иккӗленмерӗм, ҫинчен тата вӑл Саня йӑмӑкӗ-ҫке.

Саша была моим другом, и я нисколько не сомневалась, что теперь, когда мы увидимся, так и окажется, что она — мой друг, тем более что она была сестрой Сани.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951