Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

яланах сăмах пирĕн базăра пур.
яланах (тĕпĕ: яланах) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Яланах ҫапла пулнӑ.

Помоги переводом

VI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Марийка яланах унӑн ҫӗкленсе, кӑтраланса тӑракан ҫӳҫӗпе выляма юрататчӗ.

Марийке всегда нравилось играть его легкими волнистыми волосами.

VI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Эпӗ сирӗн ҫемйӗре пурӑнма куҫрӑм пулсан, яланах унпа пӗрле пулмалла.

Раз я пришла жить в вашу семью, я должна быть с нею всегда.

V // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Вӑл яланах ҫавӑн пек пурӑннӑ: хӗпӗртемелле пулсан, пур ҫын пӑхса ӑмсанмалла, шавласа хӗпӗртенӗ, хуйхӑрас-мӗн пулсан, вӑл хуйхӑрнине кура пурте хӑраса ӳкнӗ.

Она всегда жила только так: если радовалась, то шумно, всем на зависть; если горевала — всем за нее было страшно.

V // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Анчах яланах ӳкӗте кӗрекен Андрей хальхинче пат татсах каланӑ:

Но Андрей, всегда сговорчивый, на этот раз решительно заявил:

IV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Анчах ӑна пӗр хӗр кӑна — Марийка Логова ҫеҫ кӑмӑла кайнӑ; пахчара тӗл пулнӑ хыҫҫӑн Марийка яланах ун куҫӗ умӗнче курӑнса тӑнӑ, Андрей ӑна юратса пӑрахнипе сахал мар вӑрттӑн асапланнӑ…

Но его сердцу была мила только одна девушка — Марийка Логова; после случая на огороде она всегда стояла перед глазами, как живая, и Андрей втайне немало страдал от своей любви к ней…

IV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Вӑл кирек мӗнле ӗҫе те яланах пит тӑрӑшса тунӑ.

Он всегда с большим усердием выполнял любое дело.

III // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ун пек чухне Лозневойӑн пуҫне яланах савӑнӑҫсӑр шухӑшсем пыра-пыра кӗретчӗҫ.

Это всегда вызывало у Лозневого невеселые мысли.

II // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Иртсе ҫӳреме тӳр килнӗ ҫӗрте, ҫулсем ҫинче те, ҫулсӑр ҫӗрте те Андрей яланах хусканнӑ халӑх тӑшмантан ҫӑлӑнӑҫ шыранине курчӗ.

По всем дорогам, по всему бездорожью, где пришлось проходить, Андрей видел встревоженный люд, искавший спасения от врага.

II // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Яланах пӗр пек савӑнӑҫсӑр сӑн-пичӗ унӑн сайра хутра ҫеҫ улшӑнать; кулкаласа илмелле пулсан, вӑл чалӑшшӑн, сулахай питҫӑмартийӗпе ҫеҫ кулкаласа илет.

Редко менялось застывшее, невеселое выражение его лица; если случалось, он улыбался криво, одной левой щекой.

II // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Эпӗ ӑна яланах палласа илетӗп! — терӗ ӑна хирӗҫ Андрей.

— Вода у нас особая, такой не найти, — отозвался Андрей.

II // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Вӑл йӑваш, ырӑ кӑмӑллӑ салтак; унӑн шухӑшлӑ хитре сӑйӗ-пичӗ ҫинче ҫӑлкуҫ пек ҫутӑлса тӑракан куҫӗсем яланах пӗр пек ҫутӑпа, ҫурхи лӑпкӑ ҫутӑпа йӑлкӑшаҫҫӗ.

Это был солдат кроткого, доброго нрава; на его красивом задумчивом лице всегда ровным светом светились родниковые глаза.

I // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Хамӑн телейсӗрлӗхе пула, темӗнле майпа ют ҫӗршывра ачасем ҫинчен ҫырса кӑларнӑ кӗнеке аллӑма лекрӗ; унта ача-пӑчан яланах выляс килни ҫинчен, вӗсене вӑйӑ-кулӑсӑр пурӑнма ҫав тери хӗн пулни ҫинчен ҫырнӑ.

На мое несчастье, мне в руки попала иностранная книга о детях, и я узнал из нее, что в играх и заключается детство, что игрушки — это ангелы-хранители детства.

Хут ҫӗлен // Аркадий Малов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 105–109 стр.

Ачасӑр ҫемьен хваттерӗнче яланах таса пулать…

У бездетных всегда так чисто…

Телейлӗ ҫемье // Николай Петров. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 93–104 стр.

«…Ҫапла вара, упӑшкин кабинет алӑкӗ яланах хупӑ тӑрать.

«…Итак, дверь в кабинет мужа всегда закрыта.

Телейлӗ ҫемье // Николай Петров. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 93–104 стр.

Вӑл хӑйӗн кровачӗ айне пӑхса илчӗ, унта унӑн яланах вутӑ купаланса выртнӑ.

Он взглянул под собственную кровать, там всегда лежали дрова.

Телейлӗ ҫемье // Николай Петров. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 93–104 стр.

Упӑшки Европӑри пек ҫеҫ тумланса ҫӳрет, ҫухави унӑн яланах шап-шурӑ, арӑмӗн ҫав тери кӑпӑшлантарса янӑ ҫӳҫӗ ҫамки ҫинче ҫерҫи йӑви майлӑ тӑрать.

Муж всегда в европейском костюме и в накрахмаленном белоснежном воротничке, у жены очень пышные, завитые волосы, возвышающиеся надо лбом, подобно воробьиному гнезду.

Телейлӗ ҫемье // Николай Петров. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 93–104 стр.

Кун хыҫҫӑн А-шунь пушшех тунсӑхлама пуҫларӗ, ашшӗнчен ыйтма вӑтаннӑ курӑнать, хӑй яланах макӑратчӗ; Чжан-фу: ан кулян, хӗрӗм, пулас упӑшку — йӗркеллӗ, ӗҫлекен ҫын, тесе лӑплантарма тӑрӑшатчӗ те вӑл пурпӗрех ӗненместчӗ: — «Юрать-ха вилетӗп, халӗ маншӑн пурте пӗрех», — тетчӗ.

С этого-то времени на нее и нашла тоска: она все время плакала, жениха стыдилась; когда же отец, узнав об этом, стал его хвалить — какой он, мол, работящий, было уже поздно, она не поверила и все твердила: «Теперь мне уже все равно. Хорошо, что я умру».

Хупахра // Аркадий Малов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 76–92 стр.

А-фа амӑшӗ ҫавӑнтах палласа илет те, вара яланах инкек-синкек пулать.

Не то мать А-фа заметит, начнет плакать и браниться.

Ялти спектакль // Николай Сандров. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 53–70 стр.

Вӗсем кушаксен туйне пуҫласа ярсан, эпӗ вӗсене яланах хӑвалаттӑм.

Когда-то я загубил кошку, постоянно их бил, а особенно во время кошачьих свадеб.

Кроликсем тата кушак // Николай Петров. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 45–52 стр.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней