Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ешӗл сăмах пирĕн базăра пур.
ешӗл (тĕпĕ: ешӗл) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ешӗл ҫырмана каятӑп та, ҫул майӑн хамӑр артиллерие кӗрсе курас терӗм.

— Иду в Зеленую балку, вот и завернул сюда мимоходом поглядеть на нашу артиллерию.

XIV. Кӗпҫе патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Эпир ӑна Ешӗл ҫырма патӗнчи сӑрта вырнаҫтарса лартӑпӑр, ҫавӑнтан пӗтӗм йӑлӑма персе тӑрӑпӑр.

— Мы поставим ее высоко над Зеленой балкой и оттуда будем обстреливать всю долину…

XIV. Кӗпҫе патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Паян ак Ешӗл варта ирттерме шут тытнӑ.

Сегодня заседание решено было устроить в Зеленой балке.

XIV. Кӗпҫе патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ешӗл ҫырма тесе хуларан ҫурҫӗр енчи ҫара сӑртри тип вара калаҫҫӗ, ҫавӑнтан Стара-планина хысакӗ пуҫланса каять.

Зеленой балкой назывался лог на голой возвышенности, расположенной к северу от города и представлявшей собой первую ступень отрогов Стара-планины.

XIV. Кӗпҫе патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Паян Ешӗл ҫырмара пуҫтарӑнатпӑр.

— Сегодня мы соберемся в Зеленой балке.

XIV. Кӗпҫе патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хуҫа кӗреки, яланхи пекех, йӗсӗм курланкисен хӳттинче, кунӗн-ҫӗрӗн чӗкеҫ пек чӗвӗлтетсе юхса выртакан тӑп-тӑрӑ та сивӗ юхан шывпа анкарти ҫумӗнчи ӗмӗр ешӗл самшит йывӑҫӗ хушшинче.

Хозяйский стол, как всегда, был накрыт под виноградными лозами между прозрачным и холодным ручьем, который, как ласточка, пел день и ночь в своем каменном желобе, и высокими кустами вечнозеленого самшита, темневшими у ограды.

I. Хӑна // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Нумаях та пулмасть кӑмрӑк пек хуп-хура выртнӑ тулӑ пуссинче пӗтӗм талккишӗпе тин ҫеҫ шӑтса тухнӑ ҫав тери чечен ешӗл калча йӑрӑмӑн-йӑрӑмӑн йӑлтӑртатса выртать.

На всем пространстве недавно углисточерной пахоты нежнейшей зеленой прошвой сияли наконец-то пробившиеся всходы…

40-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Ҫумӑр кирлӗ-ҫке, ҫумӑр ҫусанах кубанка калчи, чӑшӑлах шӑтса тухса, хура курӑнакан пусӑна ешӗл кӗҫҫепе витсе хунӑ пулӗччӗ.

Нужен был дождь, и тогда кубанка зеленым плющом застелила бы пашню.

37-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Лаша, тути тӗлне пулан иртнӗ ҫулхи шурутин тӗсрен кайнӑ, шӑпӑрланнӑ тӑррисене таткаласа илсе, ешӗл ҫамрӑк курӑка антӑхсах ҫие пуҫларӗ.

Конь жадно потянулся к молодой траве, попутно обрывая выгоревшие метелки прошлогоднего пырея.

34-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Ҫӗр тӗмисем ҫинче ӑшӑ ҫуратнӑ ӑрша йӑрӑмӑн-йӑрӑмӑн юхса вӗлтӗртетсе вылять; чечен курӑк ҫулҫин шӗп-шӗвӗркке ешӗл сӑнни, иртнӗ ҫулхи хӑрнӑ курӑк тунисене сире-сире, хӗвел патнелле кармашса туртӑнать.

Над курганами, рожденное теплом, дрожит, струится марево; острое зеленое жало травяного листка, отталкивая прошлогодний отживший стебелек, стремится к солнцу.

26-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Ҫӑва хыҫӗнче… ешӗл йывӑҫ тӗмӗсем хушшинче-ех.

За погостом… во зелены-их куста-ах.

Этем ҫурални // Александр Артемьев. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 156–165 стр.

Ҫурхи кунсенче ҫулсеренех ҫав ҫурта шыв илетчӗ, анчах та вӑл, никесӗнчен тӑрне ҫити ешӗл пӑнтӑхпа витӗннӗскер, часран-часах полици пырса кӗресрен лӳшкенчӗксемпе сыхланса, никам аркатайми ларатчӗ, — ларатчӗ те, тӑрри пулмасан та, килсӗр-ҫуртсӑр темле ҫынсемшӗн кил вырӑнӗ пулатчӗ.

В половодье этот дом из года в год подмывала вода, но он, весь от крыши до основания покрытый зеленой коркой плесени, несокрушимо стоял, огражденный лужами от частых визитов полиции, — стоял и, хотя у него не было крыши, давал кров разным темным и бесприютным людям.

Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.

Ҫырма леш енчи ҫаранлӑхра каю тапса тухнӑ, ӗнесемпе пӑрусем ӑна тем пек лӑскасан та, вӑл хӑйӗн йӑлтӑркка ешӗл пурҫӑн сӑнне ҫухатмасть.

Скошенный луг за рекой покрылся такой густой и сочной отавой, что, как ни старались коровы и телята выщипать ее, луг неизменно хранил свой изумрудный блеск.

39-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Чӑхсем, хӑйсен халиччен пулман ирхинехи ҫулҫӳревӗ ҫинчен пӗр-пӗрне каласа панӑ пекех, тислӗк куписемпе «хӳмесем пулманнинчен» йӗри-тавра ешӗл уй-хир.

А куры словно жаловались друг другу на столь необычное утреннее путешествие и удивлялись, почему это кругом нет ни навозных куч, ни заборов, а одно лишь широкое зеленое поле.

35-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл пӑрҫа клетки умне чарӑнчӗ, пӑрҫа хутаҫҫисем мӑнтӑр, кукӑр, вӗсем ҫав тери йышлӑ, ҫав ешӗл хутаҫсем ӑшӗнче шултра пӗрчӗсем те пур пулӗ.

Остановился у клетки с горохом, густо обсыпанным кривыми пузатыми стручками, под зеленой кожицей которых угадывались крупные горошины.

32-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӗсем ешӗл купӑста пуҫӗсене ҫатӑртаттарса тата-тата илчӗҫ, тутисемпе хӗрлӗ кишӗрсене тӑпӑлтара-тӑпӑлтара кӑларчӗҫ, хӑярӗсене ҫырта-ҫырта пӑрахрӗҫ, помидорсене шӑршла-шӑршла пӑхрӗҫ.

Они с хрустом разгрызали зеленые вилки капусты, губами выдергивали за ботву розовые хвостики моркови, надкусывали огурцы, недоверчиво обнюхивали помидоры.

28-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл ешӗл шывкурӑкӗпе витӗннӗ пӗве урлӑ васкамасӑр каҫса кайрӗ, участок карти патне пырса тухрӗ.

Он степенно обогнул пруд, затянутый ряской, точно зеленым чесаным одеялом, подошел к изгороди участка.

28-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Айван-ха эсӗ, ешӗл хупах ҫеҫ!

Простота ты святая, лопух зеленый!

27-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Санӑн мӗн-пур ешӗл ӳсентӑран тӗнчине хӑвна пӑхӑнтарма пӗлмелле.

Ты всем зеленым миром повелевать должен уметь.

17-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Куҫа ешӗл уйсем, вӑрман катисем, авкаланчӑк хӑю пек юханшывсем, ҫулсемпе сукмаксем курӑнаҫҫӗ.

Широко раскинулись перед детьми зеленые поля, перелески, петлистая лента реки, дороги, белые тропинки.

15-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней