Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

хытӑрах (тĕпĕ: хытӑ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Костя тата хытӑрах ӑмсанса интересленме пуҫлать.

Любопытство и зависть Кости разгораются еще больше.

«Ашхабад» // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Чӗрипе йӑлтах ланчашкаланса каяс мар тесе, Костя ҫамкине ҫилӗллӗн пӗркелентерет, карлӑк тыткӑчне тата хытӑрах ҫатӑрласа тытать, аллипе сӗлтсе юлакан Лелька енне пӑхмасть те.

Чтобы окончательно не разжалобиться, Костя свирепо морщит лоб, еще крепче сжимает поручни и не обращает внимания на Лельку, машущую рукой.

Килтен кайни // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Темле вӑрттӑн вӑй ертсе кайнӑ пек, вӑл Сулла ҫурчӗн портикӗ патне ҫӳреме пуҫларӗ, унта вӑл, колонна хыҫне пытанса, Валерия тухасса кӗтетчӗ; курмассерен вӑл хитререх те хитререх туйӑнатчӗ, Спартак ӑна кашни кун иртмессерен хытӑрах юратакан пулчӗ.

Иногда, как бы влекомый таинственной силой, он оказывался за колонной портика дома Суллы — в ожидании выхода Валерии, не замечаемый ею, он много раз видел ее и каждый раз находил еще более прекрасной.

V сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Ҫав хушӑрах тавернӑн пирвайхи пӳлӗмӗнче, унти ӗҫке ернӗ ҫынсем эрех пайтах ӗҫнӗ май, хытӑрах та хытӑрах шавла пуҫларӗҫ.

Пока происходила эта беседа, в передней комнате в соответствии с количеством поглощаемого пьяницами вина стоял невероятный шум и гам и все громче раздавались оглушительные восклицания.

III сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Кӑштах ҫӗкленсе, пурте илтчӗр тесе, вӑл хытӑрах сасӑпа ыйтрӗ:

А затем, поднявшись со своего места, он произнес громким голосом, чтобы все его слышали:

III сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

«Ирӗклӗх» сӑмаха Катилина юри хытӑрах каланине илтсен, Спартак та ытти гладиаторсем те ҫав ҫын ҫине тӗлӗнсе те ӑнланмасӑртарах пӑхрӗҫ.

При слове «свобода», которое подчеркнул Катилина, Спартак и все гладиаторы обратили к нему вопрошающие взгляды.

III сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Илемлӗ те кӑштах каҫӑр сӑмси унӑн пичӗ ҫинчи вӗҫкӗнлӗхпе хӑюлӑхне хытӑрах палӑртса тӑрать.

Чуть вздернутый, красиво очерченный носик как будто подчеркивал выражение дерзкой смелости, запечатлевшейся в ее чертах.

II сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Гассан тата хытӑрах тарӑхса кайрӗ.

Гассан рассердился окончательно.

Гассанпа упа // Николай Иванов. Тихонов Н.С. Паттӑр партизан: калавсем; вырӑсларан Н. Иванов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 47 с.

Икӗ асав шӑл унӑн аллине тирӗнчӗҫ, малтан кӑшт кӑна тирӗннӗччӗ, унтан вара хытӑран та хытӑрах тирӗне пуҫларӗҫ: кашкӑр хӑй нумайранпа кӗтнӗ апата ҫыртса илес тесе, пӗтӗм вӑйне пухрӗ.

Клыки слегка сдавили его руку, потом давление стало сильнее — волк из последних сил старался вонзить зубы в добычу, которую так долго подстерегал.

Пурнӑҫа юратни // Николай Степанов. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 5–34 с.

Вӑл аллинчи ҫӗҫҫе хытӑрах ҫатӑрласа тытрӗ те, упа умне паттӑррӑн тухса тӑрса, ӑна куҫран вӗҫертмесӗр тинкерсе пӑхса тӑчӗ.

Он выпрямился во весь рост как можно внушительнее, выхватил нож и посмотрел медведю прямо в глаза.

Пурнӑҫа юратни // Николай Степанов. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 5–34 с.

Малтанах вӑл шӑппӑн ҫеҫ, унтан вара, хытӑран та хытӑрах, хӑй таврашӗнчи шӑплӑха хускатса макӑрма пуҫларӗ.

Сначала он плакал тихо, потом стал громко рыдать, будя безжалостную пустыню, которая окружала его.

Пурнӑҫа юратни // Николай Степанов. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 5–34 с.

Тӑртаннӑ пакӑлчак сыппи хытса ларнӑ, халь ӗнтӗ вӑл пушшех хытӑрах уксахлать, анчах ура ыратни, хырӑмӗ ыратнипе танлаштарсан, нимӗнех те мар пек туйӑнать.

Нога у него одеревенела, он стал хромать сильнее, но эта боль ничего не значила по сравнению с болью в желудке.

Пурнӑҫа юратни // Николай Степанов. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 5–34 с.

Ҫил чӳрече каррине хытӑрах вӗрсе сирчӗ те унӑн аял хӗрри ҫемҫен чашлатрӗ, — пӳлӗме пылпа ҫӗр, нӳрӗк шӑрши сӑрхӑна-сӑрхӑна кӗрет.

Ветер сильнее надул штору, нижний край её мягко плеснул, — в комнату вошёл запах мёда, земли, влаги.

Ҫӗр // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Хытӑрах, вӑйлӑрах…

Давайте полный…

Пулма пултараймилӗх // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Анчах ҫӳлте хытӑрах та хытӑрах переҫҫӗ, тӑрӑрӑн лекнӗрен карапсен тӗпӗсем чӗриклетеҫҫӗ.

Но наверху всё сильнее трещали выстрелы, скрипели, задевая о крышу, днища кораблей.

Контратака // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Акӑ халӗ чӑннипех тарӑхать — усал сӑмахсемпе ятлаҫмаллипех ятлаҫса хытӑрах чупать.

Рассердился в серьёз и побежал шибче, ругаясь скверными словами.

Гусевӑн ҫак кунхи ӗҫ-хӗлӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Акӑ ҫӗр тӑваттӑмӗш хут — тата хытӑрах сикет те чӗтренет.

Раздался четвёртый, ещё более сильный, толчок земли.

Аэлитӑн иккӗмӗш калавӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Анчах унӑн наркӑмӑшӗ чӗрӗ юлнӑ, вара вӑл, ҫӗнтерӳҫӗсен ҫӗнӗ юнӗпе пуянланнӑскер, тата хытӑрах ҫуталса-ҫиҫсе аталаннӑ.

Но отрава её была жива, и он вспыхивал с новой яркостью, обогащённый свежей кровью победителей.

Аэлитӑн иккӗмӗш калавӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Пуҫне пӗкрӗ те тата хытӑрах ассӑн сывларӗ.

Нагнула голову и сильнее вздохнула.

Ӑнсӑртран пӗлни // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Йывӑҫсемпе чулсем сывлӑшра вӗҫеҫҫӗ; аслати кӗрлевӗнчен хытӑрах — Магацитлсен сассисем янӑраҫҫӗ, — вӗсем вӗрӳ-сурупа усӑ кураҫҫӗ.

Деревья и камни носились по воздуху, и громче грома раздавались голоса Магацитлов, читавших заклинания.

Аэлитӑн пӗрремӗш калавӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней