Поиск

Шырав ĕçĕ:

тӗтре сăмах пирĕн базăра пур.

тӗтре (тĕпĕ: тӗтре) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Ҫырмаран тӗтре хӑпарать.
Легкий туман поднимался с реки.

Каллех // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Ун умӗнче ҫӑра тӗтре хупланӑ ҫаран, юханшыв курӑнать, юханшыв тепӗр енчи сӗвек сӑрт ҫине пукане пӳрчӗсем евӗрлӗ пӗчӗкҫӗ ҫуртсем лартса тухнӑ, вӑрман хӗрринче вӗсем пытаннӑ пек лараҫҫӗ.
Перед ней луга, прикрытые пушистым туманом, речка, а за речкой, на холме, маленькие-маленькие домики, словно игрушечные, взбегают на холм и прячутся в лесу.

Картта ҫинче ҫук ял // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Ҫырма тӗпӗнче тӗтре ҫӑмха ҫӑмхалать.
На дне оврага клубился серый туман.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Ирхи тӗтре ҫыран хӗррисене пырса уртӑнать, лапамсене хӗсӗнкелесе пӑхать.
Утренние туманы гнездились по балкам и оврагам.

Пӗрремӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Ҫав тӗтре карри тӗлӗнче е ун хыҫӗнче пӗр хускалакан кӗлетке курӑнса кайнӑ.
На фоне этой завесы или же за ней появилась движущаяся фигура.

LХХХI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Ун умӗнче пӗлӗт хӗррипе кӑвак тӗтре сарӑлса тӑнӑ — вӑл инҫе те мар ларакан вӗт вӑрмантан хӑпаракан пӑссем пулнӑ.
Перед ним по краю неба простиралась полоса сиреневого тумана — это были испарения, поднимавшиеся от лесных зарослей, расположенных невдалеке.

Тӗтре сирӗле пуҫланӑ; пӗлӗтсем туха пуҫланӑ, ҫӑлтӑрсем курӑнми пулнӑ.
А туман уж расходиться стал, и как будто тучки заходить стали, не видать уж звезд.

5 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Костылин пит йывӑр, самӑр ҫын пулнӑ; вӑл пӗтӗмпе тарласа кайнӑ, ҫитменнине тата тарланӑ ҫинчен вӑрманта сивӗ тӗтре тӑрӑх ҫӳренипе пӗтӗмпех халран кайнӑ, урисене чулпа шӑйӑрса пӗтернӗ.
Мужчина грузный, пухлый, запотел; да как обхватило его в лесу туманом холодным, да ноги ободраны, — он и рассолодел.

Вӑрманта тӗтре тата ытларах йӑвӑланнӑ; нимӗн те курӑнман, ҫӑлтӑрсем те кӑшт анчах курӑннӑ.
Туман в лесу еще гуще сел, ничего не видать перед собой, и звезды уж чуть видны.

Тӗтре ӑшӗнче сулхӑн пулнӑ, сывлама уҫӑ пулнӑ, утма та ҫӑмӑл пулнӑ.
В тумане свежо, идти легко.

Ҫӗр ҫумӗнчех ҫӑра тӗтре тӑнӑ.
Туман густой, да низом стоит.

Ҫӗр теттӗм пулнӑ; пӗлӗт ҫинче ҫӑлтӑрсем йӑлтӑртатса тӑнӑ, ту тӗлӗнче ҫӗнӗ уйӑх хӗрелсе ураланса тухнӑ, лапсенче тӗтре сӗт пек шуралса тӑнӑ.
Темно; звезды высоко стоят на небе; над горой молодой месяц закраснелся, кверху рожками заходит; в лощинах туман, как молоко, белеется.

Лапӑсенчен тӗтре ҫӗклене пуҫланӑ.
Из лощин пар поднялся.

4 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Тинӗс шывӗ каллех тӗтре пулса хӑпарать те ҫумӑр пӗлӗчӗ пулать.
Из моря опять вода поднимается в тучи.

Тинӗсри шыв ӑҫта каять? // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Тӗтре ҫӳлӗрен ҫӳле хӑпарать те ҫумӑр пӗлӗчӗ пулса тӑрать.
Туман поднимается выше, и из тумана делаются тучи.

Шыв тинӗсрен тӗтре пулса ҫӳлелле хӑпарать.
Вода из моря поднимается туманом.

Эпӗ тӗтре ӑшне антӑм.
Я спустился в туман.

Сывлӑш ҫинче вӗҫсе ҫӳрекен каласа кӑтартни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Тӗтре пусса илчӗ, вара мана аялта нимӗн те курӑнми пулчӗ.
С тех пор, как стало пасмурно, внизу ничего не было видно.

Тулта лӑпкӑ, сивӗ тӑрать; хӗвел курӑнмасть, тӗтре карса илнӗ, пас ҫӑвать.
Мороз все держал крепкий, тихо было, и солнца не видать было; туман стоял наверху, и иней садился.

Упа тытни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Сан-Готард ҫинче ҫанталӑк ялан пӗлӗтлӗ: ҫулла пӗрмай тӗтре тӑрать, нимӗн те курӑнмасть; хӗлле тата тӑман тухса пит вӗҫтерет; вара пӗр пилӗк аршӑна яхӑн юр хӳсе лартать.
На Сан-Готарде всегда бывает пасмурно; летом туман, и ничего не видно, а зимой бывают такие метели, что на пять аршин заносит снегом.

Сан-Готард тӑвӗ ҫинчи йытӑсем // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Страницы:

Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Сайт:

Статистика