Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

тӗлте (тĕпĕ: тӗл) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пур ҫӗрте те шыв, хӑш-пӗр тӗлте пилӗк таранах.

Везде вода, в иных местах по пояс.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Чӑнах та, йӗпе тӗлте темӗскер йӑшӑлтата пуҫларӗ.

И точно: из мокрого места что-то тронулось.

Пурҫӑн хурчӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Пӗр тӗлте вӑл ҫав тери путлӑхлӑ, Уэлдон миссис та юшкӑн ӑшне чӗркуҫҫи таран путса анчӗ.

В одном месте она оказалась настолько топкой, что миссис Уэлдон вынуждена была остановиться, так как по колено увязла в тине.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Чылай тӗлте тискер кайӑк кӑшланӑ шӑмӑсем, ҫын шӑмшакӗсем выртаҫҫӗ.

Во многих местах землю усеивали кости и целые человеческие скелеты, обглоданные дикими зверями.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Хӑш-пӗр тӗлте йывӑҫсен чулланса кайнӑ пысӑк тымарӗсем ҫӗр ҫинче ҫиелте выртаҫҫӗ.

Кое-где на земле лежали огромные окаменевшие стволы.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

«Пилигрим» арканнӑ тӗлте Атлантика океанне юхса кӗрекен шыв ҫурҫӗртен е хӗвелтухӑҫ енчен юхса килме пултараймасть, мӗншӗн тесен ҫак енсене Анд тӑвӗсем евӗрлӗ тусем хупӑрласа тӑраҫҫӗ.

Река, впадавшая в Атлантический океан в том самом месте, где произошло крушение «Пилигрима», не могла течь издалека ни с севера, ни с востока, так как горизонт с этих сторон замыкала довольно близкая горная цепь — та самая, которую вполне можно было принять за Анды.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Виталин кӑсӑкланнӑ тӗлте хӗрӗ пирки амӑшӗ: «Чирленӗ-ха ман Дина, тем, пуҫ ыратнипе аптӑрать», — тесе ҫеҫ евитлерӗ.

И когда Виталий поинтересовался, что с дочкой случилось, почему ее не видно, мать лишь ответила: «Приболела Дина. Голова болит…»

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Бухта тӑрӑх, пӑртак лӑпкӑрах тӗлте, ҫиле ним те чарман ҫӗрелле, тӗттӗмре аран палӑракан кимӗ пырать.

Вдоль бухты, среди сравнительного затишья, чуть заметная в темноте, двигалась лодка, приближаясь к тому месту, где, уже не защищенное от ветра, море кипело и металось во мраке.

VI // Степан Апаш. Ялав, 1953, 7(91)№, 25-28 стр.

Хӑшпӗр тӗлте тӗксӗм шыв ҫине шурӑ хум тӑррисем сиксе тухаҫҫӗ, вара, ҫак океанӑн хӑрушла тарӑнӑшӗ, хӑйӗн тарӑхне вӑрахчен тытса тӑнине пула хаярланса, шурса кайнӑскер, ҫиеле тухса пӑхасшӑн пулнӑ пек курӑнса каять.

Кое‑где темную поверхность его уже прорезали белые гребни валов, и тогда казалось, что это таинственная глубь океана пытается выглянуть наружу, зловещая и бледная от долго сдержанного гнева.

I // Степан Апаш. Ялав, 1953, 7(91)№, 25-28 стр.

«Пилигрим» ӑҫта та пулсан урӑх тӗлте арканманшӑн Дик Сэнд ӑшӗнче пӗрре кӑна мар кулянчӗ.

Дик Сэнд не раз про себя жалел, что «Пилигрим» не потерпел крушения в каком-нибудь другом месте побережья.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Пӗр ҫӗрте колибри «тӗссен патши», тепӗр тӗлте «Ҫӗр ҫинчи чечеке ачашлама вӗҫсе килнӗ тӳпе чечекӗ».

В одних местах колибри — «царица цветов», в других — «небесный цветок, прилетевший с лаской к цветку земному».

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Хӑш-пӗр тӗлте сумаха тӗл пулкалать — ку йывӑҫра сӑрлакан япаласем нумай.

Кое-где виднелись сумахи, которые содержат большое количество красящих веществ.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Кӑнтӑр Америка ҫыранӗнче хӑш тӗлте арканчӗ-ши «Пилигрим»?

В какой части южноамериканского побережья погиб «Пилигрим»?

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ку тӗлте урӑх утравсем ҫук.

Других островов в этих местах нет.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Дик, капитан каютине чупса кайса, унтан картта илсе килчӗ — ун ҫине карап ӗнер хӑш тӗлте пулнине кӑтартса ҫырнӑ.

Дик сбегал в каюту капитана и принес оттуда карту, на которую было нанесено вчерашнее положение судна.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Сашӑн хуралса кӑвакарнӑ ҫара урисем пуснӑ тӗлте юр ҫине хӗп-хӗрлӗ йӗр юлса пырать.

Там, где ступали босые, почерневшие ноги Саши, на снегу оставались ярко-красные следы.

Ҫирӗм улттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Ҫакӑнта, шӑпах ҫак тӗлте, вӗсем нумай пулмасть Сашӑпа тӗл пулнӑччӗ.

Постояв, прошла к знакомой лужайке, где они, школьники, раньше играли в волейбол и где она совсем еще недавно встречалась с Сашей.

Ҫирӗм пиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Нар ҫинче, Трушкин ялан ларса-выртса пурӑннӑ тӗлте, халӗ акӑ пушӑ вырӑн ҫеҫ хуп-хуран курӑнса тӑрать.

Там, где обычно на нарах помещался Трушкин, теперь чернело пустое место.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Малтан калаҫса татӑлнӑ тӗлте, ҫирӗк йывӑҫҫи пусса илнӗ ҫырма патӗнче, вӗсем Сашӑна кӗтсе илчӗҫ, унтан вара пурте пӗрле шыв хӗррине кайрӗҫ.

В условленном месте, у заросшего ольхой оврага, они встретились с Сашей и все вместе направились к реке.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Славка Наташа патӗнче пулнӑ вӑхӑтра Васьӑпа Володя ҫыран хӗрринчи йывӑҫ тӗмисем хушшинче, малтан калаҫса татӑлнӑ тӗлте, Саша пырасса кӗтсе ларнӑ.

В то время как Славка был у Наташи, Вася и Володя, находились в прибрежных кустах, на условленном месте, дожидаясь прихода Саши.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней