Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Улпут сăмах пирĕн базăра пур.
Улпут (тĕпĕ: улпут) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Улпут хурсене илет те калать: «Тавтапуҫ сана ку хурсемшӗн!

Барин говорит: «Спасибо за гусей!

Пӗр ҫын хур уйӑрни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Улпут тӳсеймесӗр кулса ячӗ, тет.

Барин посмеялся.

Пӗр ҫын хур уйӑрни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Улпут кун хурне илчӗ, тет те, калать, тет: «Тавтапуҫ сана ку хуршӑн, анчах санӑн хурна епле валеҫӗпӗр-ши ӗнтӗ эпир? Акӑ манӑн арӑм пур, ике хӗр пур. Пӗрин кӑмӑлне те хӑварас мар тесен, эпир ӑна епле уйӑрӑпӑр-ши?» — тет.

Барин принял гуся и говорит мужику: «Спасибо, мужик, тебе за гуся, только не знаю, как мы твоего гуся делить будем. Вот у меня жена, два сына и две дочери. Как бы нам разделить гуся без обиды?»

Пӗр ҫын хур уйӑрни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Улпут патне пушӑ алӑпа каяс мар тесе, пӗр хур тытса ӑшалать те хура йӑтса каять.

Чтобы было с чем идти к барину, он поймал гуся, изжарил его и понес.

Пӗр ҫын хур уйӑрни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Улпут картишӗнче виҫӗ ҫын анчах юлнӑ.

На барском дворе остались лишь трое.

Йывӑр сывлӑш // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Улпут ӑна укҫа парса каланӑ: «Эсӗ ман патма ӗҫлеме юл; ман валли шыв арманӗсемпе ут арманӗсем ту, эсӗ вӗсене тума пӗлетӗн. Ӳлӗмрен ӗнтӗ ӑслӑ ҫынсем тӑвайманнине тума ан тытӑн», — тенӗ.

Барин дал ему денег и говорит: «Оставайся у меня работать: строй ты мне мельницы, только водяные да конные — на это ты мастер, а вперед за то не берись, чего и поумнее тебя люди не сделали».

Хӑй тӗллӗн авӑракан арман // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Арман тӑвакан ҫын улпут патне кайнӑ та ӑна хӑйӗн хуйхине каласа панӑ.

Пришел мужик к барину и рассказал о своем горе.

Хӑй тӗллӗн авӑракан арман // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Арман тума вӗреннӗ ҫын улпут каланине ӗненмен.

Мужик не поверил.

Хӑй тӗллӗн авӑракан арман // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Улпут каланӑ: «Хӑпарасса хӑпарӗ, анчах ӗлӗкхи вырӑна ҫитеймӗ, тепӗринче тата сахалтарах хӑпарӗ, кайран-кайран чарӑнсах ларӗ. Кирек мӗнле урапа хурсан та, вӑл чарӑнса ларӗ. Асту-ха: пысӑк ту ҫинчен ҫунапа ярӑнса ансан, пӗчӗкҫӗ ту ҫине хӑпаратӑн, пӗчӗкҫи ҫинчен пысӑкки ҫине каялла хӑпараймастӑн, кунта та ҫавӑн пекех», — тенӗ.

Барин сказал: «Поднимется, да ниже, а другой раз поднимется еще ниже и станет, какие ты колеса не прилаживай. Все равно, как если на салазках с большой горы съедешь — на маленькую поднимешься, а с маленькой назад на большую никак не поднимешься».

Хӑй тӗллӗн авӑракан арман // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Улпут каланӑ: «Чул аялалла анса кайсан, эсӗ ӑна каялла мӗнле хӑпартӑн?» — тенӗ.

Барин сказал: «Чем же ты подымешь свой камень, когда он спустится?»

Хӑй тӗллӗн авӑракан арман // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ку ҫын улпут каланине ӗненмен.

Мужик не поверил барину.

Хӑй тӗллӗн авӑракан арман // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вара улпут каланӑ: «Эсӗ ҫыру пӗлекен ҫын пулнӑ пулсан, эпӗ сана арман ҫинчен ҫырнӑ кӗнеке панӑ пулӑттӑм. Ӑна вуласан, хӑй тӗллӗн авӑракан арман тума май пуррипе ҫуккине эсӗ пӗлнӗ пулӑттӑн. Ун пек арман тӑвас тесе пысӑк вӗреннӗ ҫынсем те нумай шухӑшланӑ. Хытӑ шухӑшланипе вӗсенчен нумайӑшӗ ухмаха ернӗ», — тенӗ.

Тогда барин сказал: «Вот если бы ты знал грамоте, я бы тебе книжку дал о механике, и там ты бы прочел о такой мельнице и увидал бы, что такой мельницы сделать нельзя, что много людей ученых посходили с ума — все выдумывали такую мельницу, чтоб сама ходила».

Хӑй тӗллӗн авӑракан арман // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ҫак ҫын улпут патне кайнӑ та каланӑ: «Эпӗ хӑй тӗллӗн авӑракан арман шухӑшласа кӑлартӑм, ӑна шыв та, ҫил те, лаша та кирлӗ мар. Ӑна пӗрре анчах хускатса ярас пулать, вара вӑл мӗн чарачченех авӑрӗ. Анчах манӑн йывӑҫпа чукун илме укҫа ҫук. Парччӗ мана виҫҫӗр тенкӗ укҫа, эпӗ сана хӑй тӗллӗн авӑракан арман туса парӑп», — тенӗ.

Мужик пошел к барину и сказал: «Я придумал такую мельницу-самокрутку, что сама будет ходить, без воды и без лошадей; только раз завести,— она и будет ходить до тех пор, пока остановишь. Нет только у меня денег на лес да на чугун. Дай мне, барин, триста рублей денег, я тебе первому сделаю такую мельницу».

Хӑй тӗллӗн авӑракан арман // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ӑнсӑртран и, е юриех-и Флоринда хӑйӗн ҫамрӑк улпут хӗрӗн пит хытӑ пытарса усракан кӑмӑл-шухӑшӗсене пырса тивнӗ.

Случайно или намеренно, но Флоринда коснулась самых сокровенных чувств своей молодой госпожи.

X сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

— Ой, мисс Луи, — тенӗ негритянка, ҫамрӑк улпут хӗрӗн пит аван ҫӳҫне ачашласа тураса, — сирӗн ҫӳҫ пит те илемлӗ-ҫке!

— О, мисс Луи, — говорила негритянка, нежно расчесывая роскошные волосы молодой госпожи, — какие у вас красивые волосы!

X сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

«Ку улпут йывӑрах мар, пӗр-икӗ крепенккерен те ытла пулас ҫук», — терӗ.

Он сказал: «Не тяжел барин,— фунта два, больше не будет».

Эпӗ юланутпа ҫӳреме вӗренни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

(Улпут каласа кӑтартни)

Помоги переводом

Эпӗ юланутпа ҫӳреме вӗренни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

«Ну, улпут, ӗҫе майлаштартӑмӑр ӗнтӗ, пӑртак тата ларса канар», — терӗ.

«Ну,— говорит,— барин, дело сделали, теперь отдохнуть надо».

Упа тытни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

(Улпут каласа кӑтартни)

(Рассказ барина)

Эпӗ чӑн малтан пӑшалпа мулкача персе тытни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Улпут кӑмӑлӗ хуҫӑлнипе йӗрсе янӑ, унтан чӑтаймасӑр килне чупса кайнӑ.

Барин затрясся, заплакал и убежал в дом.

Урнӑ йытӑ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней