Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

хунӑ (тĕпĕ: хур) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Аксинья, питне Григорий кӑкӑрӗ ҫине хунӑ та, хӑйӗн тутисем ҫинче Григорий курасран пытарнӑ кулӑ, кӗтнӗ телей ҫитнипе ҫӗклесе тухнӑ хаваслӑ вӑрттӑн кулӑ ейӗлсе чӗтренет.

Аксинья, уткнувшись лицом ему под мышку, дышала таким родным, пьянящим запахом его пота, и на губах ее, порочно-жадных, скрытая от глаз Григория, дрожала радостная, налитая сбывшимся счастьем улыбка.

10 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Кӑкарса хунӑ арман ҫунаттисем ҫинче сӗвӗнсе кайнӑ пирсем ҫилпеле шаплатса ҫапӑнаҫҫӗ.

На причаленных крыльях хлопало оборванное полотно.

10 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Юлашки хут илтсе юлчӗ чылай аякра пирки хӗстерсе хунӑ пек аран илтӗнекен, йӑлӑнса чӗннӗ сасса:

В последний раз услышал придавленный расстоянием горький оклик:

10 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Хӑй пӗлекен ура сассисем тӳплетнине илтсен, вӑл пуҫне ҫавӑрчӗ, хӑйӗн пичӗ ҫине тахҫанах йӗр хӑварнӑ сивлеслӗхӗпе упӑшки ҫине пӑхрӗ; унӑн куҫӗсем Прокофьевич ҫӑварне хупласа хунӑ сухалӑн сывланипе йӗпенсе кайнӑ кӑтрашкисем ҫине тата сухалпа пӗрлех мӑкланса ларнӑ: пирчек те нӳрӗ мӑйӑхӗ ҫине ӳкрӗҫ.

На туп знакомых ей шагов повернула голову, с давнишней, прижившейся на ее лице суровостью глянула на мужа, остановила взгляд на мокрых от дыханья завитках бороды, теснивших рот Прокофьевича, на слежалых, влитых в бороду влажных усах.

8 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Пӗр пин пӑт ытла авӑртса хунӑ тырӑ выртакан сарай еннелле чупрӗ.

Бежал к сараю, где хранился отмол, тысяча с лишком пудов хлеба.

5 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Мирон Григорьевич сак ҫине чӗн тавраш хатӗрӗсене йӗркеллӗн сарса хунӑ та (вӑл кутлӑхсем тӳрлетнӗ иккен ун чухне) ахӑлтатса кулса янӑ.

Мирон Григорьевич аккуратно разложил на лавке чеботарный инструмент (чинил он шлеи), хахакнул:

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Вӑл каҫхине киле ирех таврӑннӑ, тепӗр ирхине тӗлӗнсе кайнӑ Мирон Григорьевича тӳрех: — Атте, авлантар мана! — тесе каласа хунӑ.

Ушел в этот вечер домой рано, а утром заявил изумленному Мирону Григорьевичу: — Батя, жени.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ачасемпе ҫамрӑксен пысӑк технологисен сферинчи ӗҫ-хӗлне пулӑшма республикӑра Ҫамрӑксен инноваци пултарулӑхӗн центрӗсене туса хунӑ.

В республике созданы Центры молодежного инновационного творчества, способствующие популярности сферы высоких технологий и научных достижений среди детей и подростков.

Раҫҫей Ӑслӑлӑхӗн кунӗ ячӗпе саламлани (2020) // Олег Николаев. http://cap.ru/news/2020/02/07/vrio-glavi ... ravlyaet-s

Ӑна юпаран кӑкарса хунӑ.

Она была привязана к столбу.

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Вӑл хут пирӗн вӑхӑта ҫитиех те усраннӑ пулӗччӗ-и тен, анчах Сергей Платонович аслашшӗ вӑхӑтӗнчех пысӑк пушар пулнӑ та, турӑш кӗтессинче пуҫтарса хунӑ грамота йывӑҫ арчипе пӗрлех ҫунса кайнӑ.

Может, сохранилась бы она и до наших времен, да в большом пожаре, еще при деде Сергея Платоновича, сгорела вместе с деревянной шкатулкой, хранившейся на божнице.

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Тилхепине — ларкӑч ҫинче тирпейсӗррӗн, сиккипе чупнипе урса кайнӑ тутӑ хура урхамахсене ая чиксе хунӑ пушине кӑтартмасӑрах ларса пыракан Митька тытнӑ.

Правил Митька, небрежно сидя на козлах, не показывая озверевшим от скачки сытым вороным лошадям подоткнутого под сиденье кнута.

23 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Григорий Наталйӑпа хӑй умӗнчи пӗр-пӗринчен тутӑрпа ҫыхса хунӑ кашӑксем ҫине тата тирӗк ҫинче пӑсланса ларакан лапша ҫине сурчӑк ҫӑтса пӑхать.

Григорий с внутренним сожалением поглядывал на свою и Натальину ложки, связанные платочком, на дымившуюся в обливной чашке лапшу.

21 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Пантелей Прокофьевич темшӗн сӑхсӑхса илесшӗн пулчӗ, анчах та унӑн типсе кукӑрӑлкаласа ларнӑ пӳрнисем хӗрес палли хунӑ ҫӗртенех ҫурма ҫултан иртрӗҫ те хӑйсен шайне улӑштарчӗҫ: пуҫ пӳрне, хуҫи кӑмӑлне пӑхмасӑрах, ӑнсӑртран шӗвӗр пӳрнепе вӑта пӳрне хушшине хӗсӗнсе кӗчӗ, вара ҫак пӳрнесен намӑссӑр тӗвви кӑвак чекменӗн тавӑрса хунӑ арки айне вӑрӑ пек шӑвӑнса кӗрсе кайрӗ те, шалтан хӗрлӗ пуҫлӑ кӗленчене, пырӗнчен тытса, тулалла туртса кӑларчӗ.

Пантелей Прокофьевич хотел зачем-то перекреститься, но заскорузлые клешнятые пальцы, сложившись в крестное знамение и поднявшись до половины следуемого пути, изменили форму: большой черный ногтистый палец против воли хозяина нечаянно просунулся между указательным и средним, и этот бесстыдный узелок пальцев воровато скользнул за оттопыренную полу синего чекменя, а оттуда извлек схваченную за горло красноголовую бутылку.

18 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Малти кӗтесре — сӗтел, сӗтелне — хӑй умнелле тайӑнтарнӑ ялавсем ҫине юланутпала сиктерсе пыракан генерал Скобелев сӑнӳкерчӗклӗ клеёнкӑпа витсе хунӑ; икӗ пукан, ҫӳлте турӑшсем, — вӑл турӑшсем тавра элес-мелес хут ҫаврашкисем тыттарса пӗтернӗ.

Под передним углом — стол, клеенка с генералом Скобелевым, скачущим на склоненные перед ним махровитые знамена; два стула, вверху — образа в бумажных ярко-убогих ореолах.

12 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Аксюша тепӗр аллипеле — ӗҫпе хытса ларнӑ пӳрнисемпе — Гришӑн каҫӑртса хунӑ пуҫӗ ҫинчи лаша хӗлӗхӗ пек хытӑ ҫӳҫ кӑтрашкисене хыпашлать.

Аксинья другой рукой — огрубелыми от работы пальцами — перебирает на запрокинутой голове Григория жесткие, как конский волос, завитки.

12 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Григорий Аксюшӑн ҫара та сивӗрех алли ҫине пуҫне хунӑ та маччана, туплашкасен ярӑмӗ ҫине, пӑхса выртать.

Григорий лежит на голой прохладной Аксиньиной руке и смотрит в потолок на цепку катушек.

12 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Вӑл, ӳсӗрскер, сарса хунӑ аҫам ҫинче ҫывӑрнӑ, хӑй ҫывӑхӗнчех пушӑ эрех кӗленчи выртнӑ.

Пьяный, спал он на разостланном зипуне, около валялась порожняя бутылка из-под водки.

7 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Пӑхатӑп та эпӗ — унта ҫунтарса хунӑ кӑмрӑк иккен.

Я — глядь, а это, стал быть, сожгённый уголь.

6 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Асаттерен илтнӗ вӑл, ҫав тӗмеске айне мул чавса пытарса хунӑ, тенине.

От деда слыхал он, что в нем зарытый клад.

6 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Степан Григорий еннелле ҫурӑмӗпе тӑрать; ҫатан урлӑ Григорий унӑн таса та илемлӗн хырса якатнӑ мӑйне, сарлака та усӑнчӑкрах хулпуҫҫийӗсене тата, вӑл арӑмӗ умнелле пӗшкӗнсен, — сарӑ мӑйӑхӗн пӗтӗрсе хунӑ вӗҫне курчӗ.

Степан стоял к Григорию спиной; через плетень было видно его тугую, красиво подбритую шею, широкие, немного вислые плечи и — когда наклонялся к жене — закрученный кончик русого уса.

3 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней