Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

хунӑ (тĕпĕ: хур) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӗсенчен пӗри, шатра питлӗ те кӑтра ҫӳҫли, шурӑ куҫӗсемпе Штокман ҫине хӑравҫӑллӑн чалӑшса пӑхса, шӑнӑрлӑ вараланчӑк пӳрнисемпе ӑна чавсинчен чӑмӑртаса тытнӑ, сулахай аллине виселенсе пӗтнӗ хӗҫ йӗнни ҫине хунӑ.

Один из них, рябой и курчавый, крепко сжимал локоть Штокмана узловатыми грязными пальцами, косясь на него испуганными белесыми глазами, левой рукой придерживая облезлые ножны шашки.

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Офицер, алӑк умне сарса хунӑ пӗчӗк кавиртен шпорӗпе ҫакланса, сӗтел патне иртрӗ те, куҫне хӗссе, алла лекнӗ пирвайхи кӗнекене илчӗ.

— Офицер, зацепившись шпорой о коврик у порога, прошел к столику и, щурясь, взял первую попавшуюся книгу.

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Вӑрҫӑ тухӗ те акӑ — тӳрех илсе кайӗҫ, эсӗ, авӑ, мӗн чухлӗ ҫурласа тултаратӑн, — Мартин аллипе кӗтеселле, сарса хунӑ кӗҫҫе ҫинче харлаттарса выртакан ачисем ҫинелле сулса кӑтартрӗ.

Случись война — заберут, а ты их вон сколько нащенила, — Мартин махал в угол, где на полсти плелись мышиные писки и храп спавших вповалку детей.

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Уҫса хунӑ алӑк витӗр ют ҫӗр тӳремлӗхӗ шӑвӑнса иртет, инҫетре сенкер те ачаш вӑрман ярӑмӗ карусель пек ҫаврӑнса юлать.

Мимо раздвинутых дверок вагона скользила чужая равнинная земля, вдали каруселила голубая и нежная прядка леса.

21 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Казаксем пурте ҫапла сарса хунӑ ут ҫиттийӗсем хыҫне йӗркеленсе тӑрса тухнӑ.

Казаки все выстроились около расстеленных так попон.

21 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Григорий ури айӗнче лаша ҫине пӗрре те хурса курман ҫӗнӗ ут ҫитти выртать, ун ҫине йӗрки-йӗркипе симӗс сӑрпа сӑрланӑ, тимӗрпе тыттарнӑ куптакаллӑ, мала та, хыҫала та сумкӑсем тунӑ йӗнерне, икӗ шинель, икӗ шӑлавар, мундир, икӗ мӑшӑр сӑран атӑ, кӗпе-йӗм, пӗр кӗрепенкӗ те 54 золотник сухари, пӗр банка консерва, кӗрпе тата юланутлӑ ҫынна кирлӗ таран хисеппе ытти хатӗр-хӗтӗрсем майлаштарса хунӑ.

Под ногами Григория лежала ненадеванная попона, на ней порядком разложены седло с окованным, крашенным в зеленое ленчиком, с саквами и задними сумами, две шинели, двое шаровар, мундир, две пары сапог, белье, фунт и пятьдесят четыре золотника сухарей, банка консервов, крупа и прочая, в полагаемом для всадника количестве, снедь.

21 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Офицерсем Григорий лаша виткӗчи ҫине хӑйӗн казак хатӗрӗсене сарса хунӑ вырӑн ҫумӗпе иртсе кайрӗҫ, ахӑлтатса кулса янӑ офицерсен сасси хушшинче артиллерист — подъесаулӑн юлашки сӑмахӗсене Григорий аран кӑна илтсе юлчӗ:

Офицеры шли мимо, удаляясь от места, где Григорий раскладывал на попоне свою казацкую справу, и он, за ветром, с трудом расслышал покрытые смехом офицеров последние слова артиллериста-подъесаула:

21 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫавӑнпа та вӑл арча ҫинче сарса хунӑ кавир ҫине сӳсленсе кайнӑ, хӑй пичӗ пекех ҫулланса пӗтнӗ вылямалли карчӗсене ҫапса ларнӑ чух, виҫӗ кун малтанах савӑнӑҫлӑ тӗлӗксем шутласа тупса хуракан пулчӗ.

И вот за несколько дней начинал он придумывать веселые сны, сидя на сундуке и шлепая по коврику картами, пухлыми и сальными, как щеки игрока.

21 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫул ҫинче вӑл хӑйӗн чӗрине лӑплантарма пикенчӗ, праҫник ҫинчен тата ытти темӗн те пӗр ҫинчен татӑк-кӗсӗкӗн, тӗтреллӗн шухӑшласа пычӗ, анчах та шухӑшӗсем унӑн хӑйӗн кӑкри ҫумне пытарса хунӑ кӑвак хут татӑкӗ патне, Григорий патне тата унӑн телейлӗ ҫӗн мӑшӑрӗ патнех ҫаврӑнаҫҫӗ.

Дорогой пыталась она вернуть себе прежнее уравновешенное состояние духа, думала о празднике, обо всем отрывочно и туманно, но мысль упрямо возвращалась к синему клочку оберточной бумаги, спрятанной на груди, к Григорию и к его супруге.

18 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Чӗтренсе йӗрсе ячӗ, уҫса хунӑ арча хуппин хысакӗ ҫине кӑкрипе тӗшӗрӗлсе ӳкрӗ.

И затряслась в приступившем рыдании, грудью навалилась на поднятую ребром крышку сундука.

18 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Наталья арчаран хайӗн симӗс юбкине ҫепӗҫҫӗн кӑларчӗ те сасартӑк ҫакна астуса илчӗ: хӑйне Григорий ҫураҫса хунӑ хыҫҫӑн килсе сулхӑн сарай сарлӑкӗ айӗнче пӗрремӗш хут чуптуса вӑтантарса хӑварнӑ чух шӑпах ҫак юбкӑпаччӗ вӑл.

— Наталья бережно вытащила свою зеленую юбку и вдруг вспомнила, что в этой юбке была она, когда Григорий женихом приезжал ее проведать, под прохладным навесом сарая в первый раз пристыдил ее летучим поцелуем.

18 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Унтан сӗтел хушшине кӗрсе ларчӗ те тахҫанах шухӑшласа хунӑ, кашни аса илмессеренех чӗрене мӑка ҫӗҫӗпе каснӑ пек ыраттаракан япала ҫинчен тата тепӗр хут асаплӑн шухӑшлама пуҫларӗ.

Села за стол, мучительно передумывая давно продуманное, вызывавшее на сердце тупую ноющую боль.

18 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Залӑра, хӑмапа пӳлсе хунӑ кӗтесре — акма хӑварнӑ кантӑр вӑрри купи выртать.

В зале, в углу, отгороженном доскою, — ворох оставленного на посев конопляного семени и мышиный писк.

18 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Урам хушшине атакӑна ҫиҫсе кӗнӗ пек вӗҫтерсе кӗчӗ — лашисене пӗр самантлӑха та вӑрахлатмасӑр, куҫ умне пулнӑ уҫса хунӑ хапхана кӗртсе ячӗ.

В улицу влетел, как в атаке, — в первые же раскрытые ворота направил лошадей, не замедляя бега.

17 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Хӑмаран тунӑ кровать ҫинче ут ҫийӗпе витсе хунӑ, чул пек пирченсе кайнӑ утӑ, тата Сашкӑн витӗрех лаша тарӗ шӑрши ҫапнӑ аҫамӗ выртнӑ.

На дощатой кровати лежало прикрытое попоной, сбитое камнем сено и весь провонявший конским потом Сашкин зипун.

14 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Кулли унӑн пӗтӗм пичӗ тӑрӑх, хӗссе хунӑ сулахай куҫӗнчен пуҫласа сылтӑм тута хӗрринчен анакан хӗрлӗ ҫӗвӗк таранах, выляна-выляна илнӗ.

Улыбка вытанцовывалась у него наискось через все лицо: от прижмуренного левого глаза до розового шрама, стекавшего из правого угла рта.

14 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Вӑкӑрӗ, картлашкаллӑ ӑмрине ҫӗр ҫумнелле пӗкӗртсе, Митькӑна юр тӑрӑх сӗтӗрсе, нӑк уснӑ пуҫне пӑркалать, урипе кукалесе таҫта ҫитех юр сирпӗтсе, пӑра пек пӗтӗрсе хунӑ хӳри тавра кӗмӗл тусан вӗҫтерет.

Тот, пригибая к земле морщинистый подгрудок, волоча его по снегу, крутил низко опущенной головой, далеко назад кидал ногою снег, рассевая вокруг спиралью скрученного хвоста серебряную пыль.

13 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫӑвар карнӑ пек хуппине уҫса хунӑ арча хуп-хура курӑнса ларать, урайӗнче арӑмӗн васканипе манса хӑварнӑ кивӗ кофти выртать.

Темной пастью чернел раскрытый сундук, на полу лежала старенькая, забытая впопыхах женина кофтенка.

12 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Аксинья, ирӗлсе кайнӑ пӑрлӑ кантӑк ҫаврашки витӗр, йӑлкӑшакан пирус ҫутинче, пӗр самантлӑха Степанӑн кимӗрчеклӗ хӑлхине хӗстерсе хунӑ, лӑпсӑркка ҫӗлӗк ҫур ҫаврашкипе тата шурӑ пичӗн пӗр пайне курса юлчӗ.

Ветром схватило искорку цигарки и донесло до окна, в оттаявший кружок стекла Аксинья на минуту увидела при свете пламенеющей цигарки полукруг придавившей хрящеватое ухо папахи, смуглую щеку.

12 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Чӳрече ҫумӗнче ларакан кровать ҫинче сотник выртать; утиялӗ ҫинче — гильзӑсемпе табак хунӑ коробка.

На кровати, стоявшей под окном, лежал сотник; на одеяле — коробка с гильзами и табаком.

11 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней