Корпус чувашского языка

Ҫӳлте ун тӗлнелле кипарисӑн пит пысӑк тӗксӗм турачӗсем карӑнса тӑнӑ.

Над ней простирались огромные темные ветви кипариса.

LХ сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Унӑн кӗлетки йӗнертен пуҫласа хулпуҫҫи таран курӑннӑ; хулпуҫҫинчен ҫӳлте нимӗн те курӑнман.

Его фигура была видна только от седла и до плеч; поверх плеч ничего не было видно.

LVI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Ҫӳлте, чӑнкӑ ҫыртан лерелле, тӳремлӗх сарӑлса выртнӑ.

Наверху, за обрывом, расстилалась равнина.

LVI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Вӑл ҫӗртен чылай ҫӳлте пулнӑ, ҫавӑнпа та ӗнтӗ Мориса хӑрамалли ҫук пек туйӑннӑ.

От земли его отделяло достаточно большое расстояние, и ему казалось, что этим уже обеспечена его безопасность.

LIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Ун турачӗсем ҫинче мӑйӑрсем пулнӑ, анчах вӗсем ҫӳлте — ҫӗртен пӗр ултӑ фут ҫӳллӗшӗнче ҫакӑнса тӑнӑ.

На его ветках были орехи, но висели они высоко — футах в шести над землей.

L сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Вӑл ҫӳлелле пӑхнӑ та Дина кукленсе ларнине курах кайнӑ: унӑн чӗркуҫҫийӗсем пуҫӗнчен те ҫӳлте курӑнса тӑнӑ; хӑй пӗтӗмпе усӑнса аннӑ, тенкӗллӗ мӑйисем шӑтӑк тӗлӗнче ҫакӑнса сулланса тӑнӑ; куҫӗсем ҫӑлтӑр пек йӑлтӑртатнӑ.

Видит: Дина присела на корточки, коленки выше головы торчат, свесилась, монисты висят, болтаются над ямой; глазенки так и блестят, как звездочки.

6 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Сасартӑк Жилин ҫӳлте темӗн чӑштӑртаттарнине илтех кайнӑ.

Вдруг слышит — зашуршало что-то наверху.

6 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Тем анлӑш ҫутӑ кӑвакрах шыв ҫийӗ: ун тӗлӗнче ҫавӑн пекех ҫутӑ кӑвак тӳпе хупласа тӑрать, анчах тӳпи вара ҫутӑрахскер, — ҫакӑ ӗнтӗ яланах сирӗн йӗри-тавра тата ҫӳлте те сирӗн тӗлте пулать,ҫавӑнпа вара эсир улшӑну таврашсене курмастӑр.

Обширная лазорево-синяя поверхность с опрокинутым над ней куполом, тоже лазоревым, но только на несколько тонов светлее, все время остается вокруг вас и над вами, и вы не видите перемен.

XXXVI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Уйӑх анса ларасса кӗтме ҫук-ҫке, ҫӳлте тата пӗр пӗлет татӑкки те курӑнмасть. Эпӗ Луизӑна кӗттерсе тӑратма пултараймастӑп. Манӑн шухӑшласа тӑмалла мар. Эппин, малалла!»

На небе нет ни облачка. Луна зайдет не скоро. Луиза ждет меня. Я должен рискнуть. Итак, вперед!»

XXXI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Хӗвел ҫӳлте, пуҫ тӑрринче ҫӳре пуҫласан, ҫӗр ҫине тӳрех пӑхса ҫутата пуҫласан, тӗнчере пур япала та ӑшӑнса хускала пуҫлать.

Станет солнышко ходить выше над головами, станет светить в припор к земле, отогревается все на свете и начнет шевелиться.

Ӑшӑ — хӗвелте // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вӑл ҫынсене тӗлӗнтерсе хӑтланма юратнӑ: герой пек пуласси, хӑй ҫынсенчен ҫӳлте тӑнине кӑтартасси ӑна кӑмӑла кайнӑ.

Он любил пускать пыль в глаза; ему нравилось разыгрывать героя, показывать свое превосходство над толпой.

XXIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Ҫыннисем ҫавсемех пулнӑ, анчах вӗсен ушкӑнӗ улшӑннӑ; манада пӑч-пӑч чӑпар мустангран тата маларах кайнӑ, мустанг — турӑ лашаран маларах, ытти ӑмӑртакансем ӗнтӗ пачах та курӑнман, кӑн-кӑвак пӗлӗт ҫинче ҫӳлте ярӑнса ҫӳрекен ӑмӑрткайӑк ҫеҫ вӗсене хӑйӗн ҫивӗч куҫӗпе пӑхса, уйӑрса илме пултарнӑ.

Действующие лица были все те же, но изменилась их группировка: манада выиграла расстояние у крапчатого мустанга, мустанг — у гнедого, а другие соперники уже совсем не были видны, и лишь высоко парящий в сапфировом небе орел мог различить их своим зорким глазом.

ХIV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Эпӗ вара хут ҫине: «Чӗрӗ, сывӑ, ҫӳлте тӑватӑ ҫухрӑмра», — тесе ҫыртӑм та ӑна кӑвакарчӑн мӑйне ҫыхрӑм.

Я написал на бумажке, что я жив и здоров, на 4-х верстах высоты, и привязал бумажку к шее голубя.

Сывлӑш ҫинче вӗҫсе ҫӳрекен каласа кӑтартни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Мана ҫӳлте тем пек лайӑх, тем пек савӑнӑҫлӑ туйӑнса кайрӗ.

так мне весело было наверху.

Сывлӑш ҫинче вӗҫсе ҫӳрекен каласа кӑтартни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Хӗвел халӗ чылай ҫӳлте пулин те, ҫапах каҫала енне сулӑнма пуҫлать.

Солнце начинает склоняться к западу, хотя все еще стоит довольно высоко.

II сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Вар хӗррипе аялалла анчӗҫ, унтан вар тӑрӑх уттарчӗҫ, унтан каллех тепӗр сӑртлӑхӑн хысакӗпе хӑпарчӗҫ те ҫӳлте татах чарӑнса тӑчӗҫ.

Спустились вниз по склону, затем направились вдоль долины, затем опять взобрались по откосу другой возвышенности и наверху опять остановились.

I сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Ҫӳлте ман пуҫ тӗлӗнчех темӗскер шӑлтӑр-шалтӑр-р-р! тутарса ячӗ, ман пуҫа темӗскер килсе ҫапрӗ.

Над моей головой что-то затрещало и загремело; потом что-то ударило меня в голову.

Пӗр ача вӑрманта аслатиллӗ ҫумӑра ҫакланни ҫинчен каласа кӑтартни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вӑл пирӗн пӳлӗмре ҫӳлте пурӑнатчӗ.

Он жил у нас в горнице наверху.

Мӑнакка алла вӗрентнӗ Живчик ятлӑ ҫерҫи ҫинчен каласа кӑтартни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ҫаврӑнса ӳкнӗ кимӗ кӳлепи уншӑн хӑйне евӗрлӗ ешчӗк пек, ун айӗнче вӑл, тен, пуҫне шывран ҫӳлте тытма пултарӗ, ҫав вӑхӑтрах хӑвӑрт ӳкнӗ чух сывлӑш ҫил-тӑвӑлӗнче пӳлӗнесрен сыхланса пытанма пултарӗ.

А перевернутый корпус лодки был как бы ящиком, под которым ему, может быть, удастся удерживать голову над водой и в то же время укрыться от воздушного вихря, в котором он, несомненно, задохнулся бы при быстром падении.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Тул енче шыв шӑппӑн шӗмпӗлтетсе сӑвайсем ҫумне ҫапӑнать, ҫӳлте, кӗпер ҫинче, ҫынсем тискеррӗн ҫухӑраҫҫӗ.

Снаружи вода с тихим плеском набегала на сваи, а выше, на помосте, раздавались нечеловеческие вопли дикарей.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.