Поиск

Шырав ĕçĕ:

Ҫӗре (тĕпĕ: ҫӗр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Шыв сивӗрех ҫӗре, шалалла ишсе кӗрсе кайрӗ.
Поплыл в глубину, где вода прохладней.

Партас шыв ӗҫме кайнӑ // Лина Агеносова. Ванаг, Юлий Петрович. Пӗчӗк Микинӗн пысӑк ӗҫӗсем: [калавсем] / Ю. П. Ванаг. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 32 с. — 17–18 с.

— Тепӗр ҫӗре каятӑп!
— Пойду на другой перекат!

Микинь ҫырла тутанма ӗлкӗрнӗ ҫӗре Сармитен чӗресси хӗрлӗ ҫырласемпе тулса та ларнӑ.
Микинь ещё не распробует как следует землянику, а у Сармите уже полное лукошко красных ягод.

Пӗрле ӗҫлесен // Лина Агеносова. Ванаг, Юлий Петрович. Пӗчӗк Микинӗн пысӑк ӗҫӗсем: [калавсем] / Ю. П. Ванаг. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 32 с. — 15–16 с.

Хурӑнсем ҫӗре ҫитичченех авӑна-авӑна илчӗҫ.
Берёзы склонились до земли и жалобно застонали.

Пӗрремӗш аслати // Лина Агеносова. Ванаг, Юлий Петрович. Пӗчӗк Микинӗн пысӑк ӗҫӗсем: [калавсем] / Ю. П. Ванаг. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 32 с. — 10–11 с.

Эсӗ ҫур тӗнче чупса тухнӑ ҫӗре эпӗ пӗтӗм тӗнчене чупса тухма пултаратӑп, — тет Микинь.
Если ты полсвета можешь, так я весь свет обегу, — говорит Микинь.

Тӗнче мӗн пысӑкӑш // Лина Агеносова. Ванаг, Юлий Петрович. Пӗчӗк Микинӗн пысӑк ӗҫӗсем: [калавсем] / Ю. П. Ванаг. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 32 с. — 7–8 с.

Пур ҫӗре те ҫитес пулсан, ҫут тӗнчене чупса ҫаврӑнас пулать.
Полсвета обежишь, пока везде побываешь…

— Эсир кӗлте типӗтмелли ҫӗре илсе каятӑр, — ответлеҫҫӗ ачасем, — пирӗн шкула каймалла.
— Подвезёте в ригу, — отвечали ребята, — а нам надо в школу.

Тантӑшсем шкула каяҫҫӗ // Николай Резюков. Воронкова, Любовь. Тантӑшсем шкула каяҫҫӗ; вырӑсларан Н.Резюков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 48 с.

Дёма, пусма картлашки ҫинчен каялла чакса, асӑрхаймасӑр кӑштах ҫӗре татӑлса анмарӗ.
Дёмушка попятился со ступеньки, да оступился и чуть не упал.

Вӑрман парнисем // Николай Резюков. Воронкова, Любовь. Тантӑшсем шкула каяҫҫӗ; вырӑсларан Н.Резюков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 48 с.

— Вӑл пур ҫӗре те васкать, кая юласран хӑрать!
— Как уж он всюду торопится, боится опоздать!

Дёма Снежока хӑналани // Николай Резюков. Воронкова, Любовь. Тантӑшсем шкула каяҫҫӗ; вырӑсларан Н.Резюков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 48 с.

Пур ҫӗре те чикекен йӗпсем кӗрсе тулнӑ.
И везде колючки набились!

Йӗтем ҫинче // Николай Резюков. Воронкова, Любовь. Тантӑшсем шкула каяҫҫӗ; вырӑсларан Н.Резюков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 48 с.

Лавӗ ытларах та ытларах тайӑлать, пӗр енчи кустӑрмисем йӑлтах ҫӗкленчӗҫ те — кӗлтесем ту ишӗлнӗ пек ҫӗре шуса анчӗҫ.
Но воз кренился всё больше, колёса с одной стороны совсем поднялись — и снопы горой свалились на землю.

— Мӗн эс, Снежок, кирлӗ мар ҫӗре пуҫна чикетӗн? — терӗ вӑл.
— И что это ты, Снежок, лезешь? — сказала она.

Тӗмсем айӗнче пытанмалла выляни // Николай Резюков. Воронкова, Любовь. Тантӑшсем шкула каяҫҫӗ; вырӑсларан Н.Резюков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 48 с.

Ак ҫулнӑ ҫӗре тухатпӑр, вара чупӑр хӑмӑл тӑрӑх.
Вот выедем на скошенное, тогда и бегите по стерне.

Вӑл ҫӑва ҫинчен тухнӑ ҫӗре унӑн пуҫ миминчен нимӗн те юлмасть, пуҫ купташки хутламӗсем ҫумӗнче кӑна ылтӑн тусанӗ кашт сыхланса тӑрать.
Зато, когда он вышел с кладбища, у него уже почти ничего не осталось от его чудесного мозга, разве только кое-где к стенкам черепа прилипли золотые пылинки.

Ылтӑн пуҫ мимиллӗ ҫын // Александр Артемьев. Тӑван Атӑл. 1960, 3№ — 71–72 с.

Пӑлханакан ҫӗршывӑн пӗр ӳт-пӳ, пӗр ӑшчик пулнӑ пек туйӑннӑ, мӗншӗн тесен Бретань ҫӗршывӗнче ӑҫта та пулин хускалсан, вӑл вара мӗнпур таврана паллӑ пулса тӑнӑ, хыпар пӗр самантрах пур ҫӗре, те сарӑлнӑ.
Казалось, будто Бретань имела один общий нервный механизм и что толчок на любой точке этой местности отзывался повсюду.

IV. Ҫӗр айӗнчи пурнӑҫ // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Мӗнле те пулин хресчен, нимӗн те чухласа илмен тӑмсай та шанчӑклӑ ҫын пек курӑнаканскер, васкавлӑ донесенисене хӑвӑл туя ӑшӗнче пытарса, ҫитес ҫӗре илсе ҫитернӗ.
Иной крестьянин с самым тупым выражением лица успешно переносил, однако, депеши в своей выдолбленной палке.

Кунта ҫӗре питӗ асӑрханса чавнӑ: кӑларнӑ тӑпрана ӑҫта та пулсан ҫывӑхри пӗвесене путарнӑ.
При рытье этих подземных ходов, для предосторожности, вынутая земля выбрасывалась в ближайший пруд.

III. Ҫынсемпе вӑрмансем усал ӗҫ тума пӗрлешни // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Сӑнчӑрпа кӑкарса лартнӑ Латюд король приказӗ тӑрӑх тӗрмен нӳрлӗ пӳлӗмӗнче чӗрӗллех ҫӗрнӗ чухне, тӗрме стенисем ишӗлсе анасса, король статуйи, Парижра мӑнаҫлӑн каҫӑрӑлса тӑраканскер, ҫӗре ӳкессе, Латюд хӑй вилӗм шӑтӑкӗнчен ҫӑлӑнса тухасса, монархи тӗп пулса тӗрмене лартмалла туса приговор ҫине алӑ пусакан аллӑн хуҫи халӗ вӑл хӑй пуласса, халӑха хӑйӗн ирӗкне пӑхӑнтарса тӑракан аскӑнчӑк ҫынтан ҫак бронза алӑ кӑна тӑрса юласса ӗненнӗ пулӗччӗ-ши?
Мог ли ли поверить Латюд, привязанный цепью, по приказу короля гнивший заживо в сырой тюремной комнате, что рухнут тюремные стены, статуя короля, гордо стоявшая в Париже, упадет на землю, а сам Латюд спасется из могилы и станет главой монархии и собственной рукой будет подписывать приговор к тюремному заключению, и останется только эта бронзовая рука от блудного человека, подчиняющего себе волю народа?

II. Симурден // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Унӑн виҫҫӗмӗш сыпӑкри тӑванӗ, ӗмӗрне Йӗпреҫ вӑрман хуҫалӑхӗнче йывӑҫ касса ирттернӗ Геннадий Баранов, вунӑ ҫул каялла ҫӗре кӗнӗ.
Помоги переводом

Палӑксем те ҫынсем пекех калаҫаҫҫӗ // Геннадий Кузнецов. Хыпар, 2014.01.10

30 ҫула ҫитнӗ ҫӗре вӗсенчен ытларахӑшӗ авланнӑ е авланса уйрӑлнӑ.
Помоги переводом

Арҫынсем пирки // Чӑвашстат. Ҫӗнтерӳ ҫулӗ, 2020.02.29

Страницы:

Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Сайт:

Статистика