Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Ҫурхи (тĕпĕ: ҫур) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫурхи шыв-шур пуҫланса кайрӗ.

Началась распутица.

Пирӗн рейд малаллах тӑсӑлать // Илле Тукташ. Ковпак С.А. Путивльрен Карпата ҫитиччен: повесть. Вырӑсларан И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 128 с.

Ҫав тери тухас килнӗ ун уҫӑ сывлӑша, ҫурхи сенкер пӗлӗте, каштансене, халь кӑна шӑтса тухнӑ ешӗл курӑксене курас килнӗ.

Ему так хотелось на воздух, так хотелось увидеть голубое весеннее небо, каштаны, первую траву.

Уҫӑлса ҫӳреме тухсан // Василий Алагер. Герман, Ю. Феликс Дзержинский: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 66 с.

Вара пӗр чечен ҫурхи кун ҫав ҫарпа, Лациумран тухса, Аппий ҫулӗ тӑрӑх Фунди хули патне ҫитнӗ.

И в один прекрасный весенний день с этой армией вышел из Лациума и по Аппиевой дороге продвинулся до Фунди.

XV сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Чӑнах, хӑй шӑрчӑкрах пулнӑ май ватӑ Ҫерҫи карчӑкне час-часах кӳрентернӗ, анчах ҫакӑн пек ҫурхи ҫутӑ кунсенче ҫемьери шӑв-шав та аса килмест.

Конечно, старый Воробей страшный забияка и частенько обижает свою старуху; но в такие светлые весенние дни забываются даже семейные неприятности.

I // Мирун Еник. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 19–29 с.

Пур ҫӗрте те ҫурхи шыв юхать, хурӑн кӑчкисем тӑртанса хӗрелчӗҫ: кӗҫ-вӗҫ ҫурӑлса, кашни пӗрер ҫемҫе, ҫутӑ, ырӑ шӑршӑ кӗрекен, лакпа сӑрланӑ пек симӗс ҫулҫӑ кӑларасси анчах юлнӑ.

Везде бегут весенние ручейки, и почки на березах уже совсем набухли и покраснели: вот-вот раскроются и выпустят каждая по зеленому листочку, такому мягкому, светленькому, душистому и точно покрытому лаком.

I // Мирун Еник. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 19–29 с.

Мӗн кӑлӑхах хирӗҫес ҫурхи хӗвел савса пӑхнӑ чух?

Да и зачем ссориться, когда весеннее солнышко так ласково светит?

I // Мирун Еник. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 19–29 с.

Ман шухӑша пӗлнӗ пекех хӗвел пӑр катӑкне пӳрт тӑрри ҫумӗнчен уйӑрчӗ те, лешӗ ҫӗре ӳксе чӑл-пар саланчӗ, тепӗр самантрах вӑл ӳкнӗ ҫӗрте пухӑннӑ ҫурхи шыв лаптӑкӗ пысӑкланчӗ ҫеҫ.

Помоги переводом

Аннепех пурнӑҫ лайӑхчӗ // Валентина Элиме. Килти архив

Ҫурхи шыв вӑхӑтӗнче — аван, шыв чаксан вара — капитан кунта ҫӑвар карса ан пыр: хӗрлӗ бакен куртӑн — сулахаярах тыт, унсӑрӑн начар пулса тухӗ.

В полую воду — ничего, а как вода спадет — тут капитан не зевай: увидел красный бакен — бери влево, а то беды не оберешься.

Ҫыран хӗрринчи пӳрт // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Авӑ лере, ҫӳлерех, пӑрахутсем ӗлӗкрех сулахай шыв юппипе ҫӳретчӗҫ, Старица тӑрӑх та иртме пултаратчӗҫ — ӑна каллех шыв тасатса кайнӑччӗ, кӑҫал тӗрӗслесе пӑхрӗҫ те — пӗри юшкӑн ҫине кӗрсе ларчӗ: ҫурхи шыв вӑхӑтӗнче купаласа хӑварнӑ.

Вон там, повыше, пароходы левым рукавом раньше ходили, могли и по Старице ходить — снова ее размыло, а нынче попробовали — и сел один на мель: в полую воду нанесло.

Ҫыран хӗрринчи пӳрт // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Вӗсем ҫинче пурӑнма май ҫук: ҫурхи шыв вӑхӑтӗнче вӗсем йӑлтах шыв айне пулса юлаҫҫӗ, вӗсен хӑйӑрлӑ тӑпри ҫинче йӑмра тӗмӗсемпе курӑк ҫеҫ ӳсет.

Обитать там и нельзя: в половодье их заливает, на песчаной почве, кроме лозняка и травы, ничего не растет.

Ҫыран хӗрринчи пӳрт // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Ҫуркунне, ҫурхи шыв кайнӑ вӑхӑтра, Днепр вӗсене пурне те путарать.

Весной, в полую воду, Днепр их все заливает.

«Ашхабад» // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Вӗсем ҫурхи уяв — ҫылӑха кӗнин мистерийӗ — туса хураҫҫӗ; ӑна Хӗвелӗн авалхи храмӗн капӑр пахчисенче выляса кӑтартаҫҫӗ.

Они создали весенний праздник — мистерию грехопадения, которая разыгрывалась в роскошных садах древнего храма солнца.

Аэлитӑн иккӗмӗш калавӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ҫурхи ҫил, хавха тата ҫӗнӗрен чӗрӗлӳ.

Весенний ветер, тревога и зарождение.

Аэлита ирӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Эпир Тумана парӑнтартӑмӑр, пире тӑшманла йӑхсене тӗп турӑмӑр, Туман халӗччен пулӑхсӑр пулнӑ тӳремлӗхӗсене шӑвармашкӑн, ҫурхи шыв пухмашкӑн управсемпе пысӑк-вӑрӑм каналсем тума пуҫларӑмӑр.

Мы покорили туму и уничтожили враждебные нам племена, мы начали строить водные хранилища и большие каналы, дабы собирать полые воды и орошать доныне бесплодные равнины тумы.

Аэлитӑн пӗрремӗш калавӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ҫурхи ҫулҫӑсем хӗвел ҫуттинче тӑхлан тӗслӗн курӑнса выляса тӑчӗҫ.

Весенний клейкий лист играл на солнце, как олово.

5. // Леонид Агаков. Фадеев, А. А. Амгуньски полк: повесть; вырӑсларан Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 40 с.

Ма кӑшт кӑна маларах, Кӗҫени ырӑ-сывӑ, тӑн-тӑн, хаваслӑ чухне йӑлтӑр йӑлкӑшмарӑн-ши эс Матви асӗнче, ҫурхи чӗрӗлӳпе каҫӑхса савӑнакан шӑнкӑр шӑнкӑрч пек шарт-шарт ҫунат ҫапмарӑн-ши?

Помоги переводом

6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Пушара ӑна куҫҫулӗпе сӳнтерес ҫук, ҫурхи шывӗ тата куҫҫулӗпе вӑйлансарах кайӗ.

Пожар слезой не потушишь, а половодье со слез мощней будет.

XX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Ҫурхи шывсем тата ҫуллахи ҫумӑрсем варсене алтаҫҫӗ, — каллех ҫӗр шывалла юхса каять!

Весенние потоки да летние дожди овраги роют, — опять же земля в реку идет!

XX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Астӑватӑп, пальто айӗнчен курӑнса тӑракан пысӑк та яки пуҫ чашки ҫине тата кӑвак хӑлха ҫине пӑхса тӑнӑ чух манӑн ни хӑрани, ни хӗрхенни те ҫукчӗ, — ҫавӑн пек кӑмӑллӑ ҫурхи кун хушшинче ҫын хӑйне-хӑй вӗлерме пултарнине ӗненес килместчӗ.

Помню, я не чувствовал ни страха, ни жалости, глядя на большой, гладкий череп, высунувшийся из-под пальто, и на синее ухо, — не верилось, что человек мог убить себя в такой ласковый весенний день.

XIX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Эпӗ хуҫапа пӗрле кимӗпе Ярмарка урамӗсем тӑрӑх, иккӗмӗш хучӗсем таранах ҫурхи шыв илсе лартнӑ чул лавкасем хушшипе пыратӑп.

Я еду с хозяином на лодке по улицам Ярмарки, среди каменных лавок, залитых половодьем до высоты вторых этажей.

XVI. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней