Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

тӑни (тĕпĕ: тӑр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Татти-сыпписӗр шав витӗр фашистсен самоходкисем хӗрхенӳсӗр, пӗр тикӗссӗн, ывӑнми ӗҫлесе ларакан станоксем пек персе тӑни илтӗнет.

Сквозь сплошной грохот слышно, как размеренно, с беспощадной неутомимостью работающих станков бьют немецкие самоходки.

XII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Ку вӑл тупӑ-пӑшалпа персе тӑни мар, чарусӑррӑн, кирек мӗне те пӗтерсе пӑрахмалла йӑтӑнса анакан вут, кӗрӗслетсе ваннӑ металпа ҫӳлелле ҫӗкленнӗ тӑпран хӑрушла ҫавраҫилӗ; телефонист пуҫӗ тӗлӗнче ҫак ҫавраҫил тискеррӗн ахӑрать те ӗнтӗ.

Это был даже не обстрел, а разнузданный, всепоглощающий обвал огня, воющая крутоверть разорванного металла и поднятой на воздух земли, тяжело бушевавшей над телефонистом.

XII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Хӑшпӗр вырӑнсенче тупӑсене дамба ҫине улӑхтарса лартнӑ, вӗсем чыхӑна-чыхӑна, хаяррӑн, пӗр чарӑнмасӑр персе тӑни тӑрӑх Хома тӑшман дамба леш енче таҫта ҫывӑхах вырнаҫнине тавҫӑрса илет.

В некоторых местах, уже на самой насыпи, стояли орудия, и по тому, как они били — отрывисто, сердито, неослабно, — Хома догадывался, что противник где-то недалеко за дамбой.

XI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Тепӗр чух плацдармра пулеметсем ҫинҫен, вӗҫен кайӑкла, тӗлӗрсе каймалла таклаттарса тӑни илтӗнет.

Иногда даже слышно было, как постукивают на плацдарме пулеметы — тонко, дремотно, по-птичьему.

XI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Морава леш енчи ҫавӑн пек вырӑнта хӑйӗн плацдармӗ пулса тӑни ҫинчен пӗтӗм полк, пӗтӗм ҫар питӗ хӑвӑрт пӗлет.

Весь полк, вся армия с молниеносной быстротой узнает, что у нее на таком-то участке за Моравой появился плацдарм.

VIII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Ҫавӑнпа та, мана чугун ҫул ҫинче пуҫӗсене бояр ҫӗлӗкӗсем, хӑйсем ҫине кӗҫҫе йӗмсем тӑхӑннӑ тӗксӗм трансильванецсем киркасемпе кӗреҫесем тытса тӑни ҫинчен Лида пӗлтерсен, тӑвансемпе тӗл пулнӑ чухнехи пекех пӑлханса кайрӑм эпӗ.

Вот почему я волновался, как при встрече с родными, когда Лида сказала мне, что вдоль железной дороги стоят вооруженные кирками и лопатами смуглые трансильванцы в своих боярских шапках и в войлочных штанах.

VII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Анчах Кармазин сасартӑк унӑн пуҫлӑхӗ пулса тӑни Сагайдӑшӑн лайӑх маррӑн туйӑнса кайрӗ.

Но то, что Кармазин вдруг оказался его непосредственным начальником, Сагайду покоробило.

V // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Унта та, инҫетре, кунти пекех мӗнпур япаласем кӗрлесе тӑни, малалла куҫса пыни ҫинчен, словаксен ҫывӑхри уйӗсем ҫине вӑраххӑн та хумлӑн-хумлӑн анса ларакан хӗрлӗ-хӑмӑр тӗтӗм мӗнпур япаласене кунти пекех хупласа хуни ҫинчен тавҫӑрса илме кӑна пулать.

Можно было только догадываться, что и там, вдали, как и здесь, все грохочет, движется вперед, все, как и здесь, затянуто красно-бурым дымом, который медленными волнами ложится на окрестные словацкие поля.

I // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Пур ҫӳлӗксем те кӗнекесемпе тулса тӑни ӑна уйрӑмах килӗшет.

Особенно ему нравилось, что все полки заняты книгами.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

Малтан мана кам та пулин ураран тытса тӑни кирлӗ, кайран эпӗ хамах пултаратӑп.

Надо, чтоб сначала меня кто-нибудь за ноги держал, а потом я и сам смогу.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

Задачӑра вӗсем пӗр хак тӑни ҫинчен каламан вӗт-ха.

Ведь в задаче не говорится, что они стоили поровну.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

Хамӑра пионера илнӗ чухнехи пӗрремӗш сбор, эпир чаплӑ сӑмах пани, хамӑрӑн аслӑ пионервожатӑй Ася Георгиевна хӑй пире хӗрлӗ галстуксем ҫыхса яни тата эпир юлашкинчен чӑн-чӑн ҫамрӑк пионер-ленинецсем пулса тӑни аса килчӗ.

Вспомнился первый сбор, когда нас приняли в пионеры, наше торжественное обещание, наш старший пионервожатый Ася Георгиевна сама завязала нам красные галстуки и мы наконец стали настоящими юными пионерами-ленинцами.

Пӗрремӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

Салтакӑн тавӑру туйӑмӗ фронтра пысӑк вырӑнта тӑни ҫинчен Черныш пӗлет.

Черныш знал, что чувство мести у солдат на фронте очень много значит.

XXII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Тӑшман атакине пӳлме пӗр вырӑна персе тӑни.

Обстрел местности для отражения атаки противника.

XXII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Пусман кашни картлашки тӑрӑх улӑхмассерен, вӗсем кӗмсӗртетекен аслатиллӗ ҫумӑр пӗлӗчӗ ӑшне кӗрсе пынӑ евӗр, тупӑсенчен вӗҫӗмсӗр персе тӑни вӑйлӑраххӑн илтӗнме пуҫлать.

С каждой ступенькой звук канонады нарастал, как будто они входили в громыхающую грозовую тучу.

XVI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Шӑтӑкра пӗр евӗр кӗрлесе тӑни, вӗллере сӗрленӗ пек, илтӗнет.

Из дыры пробивался монотонный приглушенный гул, как из улья.

XVI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Пин те тӑхӑрҫӗр вӑтӑр саккӑрмӗш ҫулхи июнь уйӑхӗнче Салаши суд умӗнче тӑни ҫинчен аса илӗр!»

Вспомните, как Салаши в июне тысяча девятьсот тридцать восьмого года стоял перед судом!

X // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Унӑн ҫак хусканӑвӗнче хӑй фермертан чылай лайӑх енсемпе уйрӑлса тӑни уҫӑмлӑнах сисӗнет.

Непоколебимое превосходство чувствовалось в этом его движении.

IX // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Тупӑсемпе вӗҫӗмсӗр персе тӑни илтӗнме чарӑнсан, уй анлӑланса кайнӑн туйӑнчӗ, унта кӑнтӑр апачӗ хыҫҫӑн тӗлӗрекен ҫеҫенхирти пекех шӑп пулчӗ.

После грохота канонады поле казалось большим и тихим, как степь в мертвую обеденную пору.

IX // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

— Сарлака ҫул ҫинче поезд ҫирӗпрех тытӑнса тӑни ҫинчен пӗлместӗр-им, юлташсем?..

— Разве вы не знаете, товарищи, что поезд на широкой колее держится уверенней?..

VI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней