Корпус чувашского языка

— Лӑпкӑн та ӑнлантарма пулать-ҫке ҫынна».

неужели Угадер не поймет, если объяснить ему все спокойно?

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Сӑмахран, ҫак тавралӑх пире пӗр майлӑ курӑнать, ҫавна пӗр-пӗр чӗрчунсенчен чи ӑсли, лаша мӗншӗн хӑйӗн вилӗмне лӑпкӑн кӗтсе выртнинчен, хирӗҫлеменнинчен, вӗренне ҫыртса е кӑшласа татма пӗлменнинчен тӗлӗнетпӗр.

Словом, мы удивляемся тому, что эта местность представляется нам однообразно, что это самый умный из одних и тех же животных, почему лошадь спокойно дожидалась своей смерти, не отрицает, не умеет кусать веревку или грызть ее.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Санран мар эп, Кӗмӗшрен, — тавӑрчӗ хӗр лӑпкӑн.

— Да я не над тобой смеюсь, над Кемеш, — продолжая улыбаться, тихо сказала девушка.

Таркӑн // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Урама кӑларап, — терӗ леш лӑпкӑн ҫаплах ҫӗрте тӑрмашса.

— На улицу выставить, чего ж еще? — продолжая тащить старика к дверям, спокойно отозвался хозяин.

Таркӑн // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Ну, юрӗ, сан шухӑшу пултӑр, — терӗ Михайлов лӑпкӑн.

— Ну ладно, пусть это будут твои мысли, коль тебе так хочется. — тихо проговорил Михайлов.

Хупахри тытӑҫу // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Мӗншӗн нимӗн те пулмӗ? — терӗ вӑл юлташӗ ҫине лӑпкӑн та тӑп-тӑр уррӑн пӑхса.

И спокойно спросил своего собеседника: — Почему, ты думаешь, не выйдет? — Был он совершенно трезв.

Хупахри тытӑҫу // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Эпир ыталашса тӑнӑ чух пулӑшмалла терӗн-и? — ыйтрӗ хӗр тӑрӑхласа, лӑпкӑн.

— Помочь, когда мы с Ивуком обнимались, так, что ли? — съязвила девушка с горькой обидой.

Трактирти хӗр // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Шахрун та кунта-и? — терӗ вӑл лӑпкӑн.

Потом с беспокойством спросила: — Шахрун, выходит, тоже здесь?

Трактирти хӗр // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Эп пӗтертӗм, — терӗ Шахрун лӑпкӑн, ытарлӑн.

— А я уж кончил, — спокойно отозвался Шахрун.

Ҫӗрлехи ҫул // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Халӗ лӑпкӑн тухса кайнӑ пулсан никам курмастчӗ-и?

Вот и теперь, как ни тихо он собирался,

Ҫӗрлехи ҫул // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

«Эпӗ ниҫта та каймастӑп, — тет Ухтиван лӑпкӑн.

— Никуда я не поеду, — спокойно говорит Ухтиван.

Таркӑнсем // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

— Ӗҫлес те ӗҫлес тарҫӑра лӑпкӑн…

— Сидел бы, поджав хвост, батрачил как все…

«Пӗр ялсем» // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Кӑҫал эп ӑна пур пӗрех ҫапса пӑрахатӑп, — терӗ вӑл лӑпкӑн, хуллен.

— Нет, не я буду, если не прибью его, — сказал тихо, но решительно.

Ҫӗрлехи хӑнасем // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Хӑйсем ҫинчен усал каланӑ хута ӑмма халӑха кӑтартчӑр вӗсем? — терӗ Грнгорьев лӑпкӑн.

— Разве они покажут народу бумагу, где про них сказано худое слово? — сказал спокойно Григорьев.

Ҫӗвӗҫ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Лӑпкӑн ҫывӑракан ҫынсен чӳречисене пырса шан-шан-шан! шакканӑ та вӑл сехре хӑпартмӑшле кӑшкӑрса янӑ:

Он бегал от дома к дому, от окна к окну и будил мирно спящих людей истошным воплем:

Шахрун // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Савтепи пурнӑҫ тӑршшӗпех ҫакнашкал лӑпкӑн пурӑнса кӗмӗл ҫулпа утасси ҫинчен, каҫхи сывлӑмпа питне ҫуса ырӑ курса пурӑнасси ҫинчен ӗмӗтленсе ларать.

Савдеби уже освободилась от тягостных дум, она мечтает о тихой, спокойной жизни, вот как эта ночь, и чтоб идти ей с милым по этой серебряной дороге, омывая лицо свежим ночным воздухом.

Купӑс калакан // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ивук ҫӗтӗлсе калаҫнине лӑпкӑн сӑнаса ларакан Ухтиван кулса ячӗ.

Недослушав болтовню Ивука, Ухтиван рассмеялся.

Утарта // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Иллӳ-масару, — тет хальччен лӑпкӑн ларнӑ Каҫҫан лӑшине шӑварма кайма хатӗрленсе.

— Черт бы их подрал, — сердится Касьян, собираясь вести лошадь на водопой.

Улӑхра // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Халь ӗнтӗ алӑкне хупма пултаратӑн, пачӑшкӑ, — терӗ Михапар паҫӑрхи пекех лӑпкӑн, — эп ҫывӑрма выртатӑп».

— Ну, теперь можешь закрывать дверь, батюшка, — спокойно сказал Мигабар, — я спать ложусь.

Серепе // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Эпӗ никама та улталаман, — терӗ Михапар лӑпкӑн.

— Никого я не обманывал, — тихо проговорил Мигабар.

Серепе // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.