Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ашшӗне (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл Совет Ҫарне кайма шутласа ун ҫинчен ашшӗне каласа панӑ.

Он решил уйти в Советскую Армию и сказал об этом отцу.

8. Командировка // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Унӑн ашшӗне, ҫӗрме пуян кулака, ӗлӗкрех эпир суд тунӑччӗ.

Его отец был судим когда-то нами как крупный кулак.

«Олег, ӑҫта эс?» // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Ашшӗне ку ят килӗшрӗ.

Отцу понравилось это имя.

Пирвайхи кун // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Юлашкинчен ҫак никама та нимӗн вырӑнне те хуман йӗкӗтсемех ҫар хӑнӑхӑвӗсемпе хавхаланса кайса отряд комиссарне хӑйсен тӑван ашшӗне юратнӑ пек юратакан пулчӗҫ.

Кончилось тем, что и эти люди заразились армейскими привычками комиссара и полюбили его как отца родного, как любили его все партизаны.

Партизансен крепоҫӗ // Илле Тукташ. Ковпак С.А. Путивльрен Карпата ҫитиччен: повесть. Вырӑсларан И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 128 с.

Чиркӗве ҫын ҫӳремен, анчах Мирца ун ҫинчен пӗлнӗ те унта турӑсен ашшӗне парне кӳме шутланӑ.

Храм был покинут, но Мирца узнала о нем и решила принести здесь жертвы отцу богов.

XXII сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Хӗҫ-пӑшалпа ҫӗнтереймен ҫӗрте ултавпа ҫӗнтерес тесе, эсӗ юратакан ҫынна, юратакан ашшӗне сутӑн илме килнӗ иккен!..

Ты старался подкупить любящего человека и отца для того, чтобы обманом добиться победы там, где не можешь одержать ее силой оружия!..

XV сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Прошка, Лукич хыҫҫӑн пӑхса, хӑй ашшӗне аса илет; ашшӗ ӑна руда хӗртнӗ ҫӗре ямӑн пулӗччӗ, кунта ӗҫлеме йывӑр, хӗлле пушшех хӗн…

Прошка, провожая Лукича глазами, думал о своем отце, который не пустил бы его на пожог, где работа была такая тяжелая, особенно по зимам…

III // Мирун Еник. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 3–18 с.

Вӗсен хваттерне ҫитсен, эпӗ Люба ашшӗне куртӑм.

Потом мы пришли к ним в квартиру, и я увидел Любиного папу.

Тӗке манран туртса илни // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Алешӑн амӑшӗ чирлӗ, унӑн ашшӗне — Ван Ли тетене — вӑрҫа хӑваласа кайнӑ.

Мать у Алеши больна, отца — дядю Ван Ли — погнали на войну.

1 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Унӑн ашшӗне икӗ ҫул каялла шӑп та шай ҫак Загревай тӗрмене лартнӑ вӗт-ха.

Ведь его отца именно Загребай два года назад засадил в тюрьму.

4 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Килте Анисим Иванович чечексене йӗпе кипкепе чӗркерӗ, карҫинккӑна хучӗ те Васькӑна вӗсене Алешка Пупок ашшӗне леҫсе пама хушрӗ.

Дома Анисим Иванович завернул цветы в мокрую тряпицу, положил их в кошелку и велел отнести к отцу Алеши Пупка.

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Нюра апат пӗҫерсе пӗтерчӗ, ашшӗне вӑратать те Костьӑна чӗнет.

Нюра кончает стряпню, будит отца и зовет Костю завтракать.

Кам пулма туртӑм пур санӑн? // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Ашшӗне, Костя пӗчӗкҫӗ чухнех, вӑрҫӑра вӗлернӗ, анчах ывӑлӗ Голованов капитан хӑш вырӑнта службӑра тӑнине, унӑн мӗнле наградӑсем пулнине тата вӗсене мӗншӗн илнине лайӑх пӗлет.

Папа был убит на войне, когда Костя был еще маленький, но он хорошо знает, где служил капитан Голованов, какие у него награды и за что они получены.

Утрав ҫинче // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Пӗр каҫхине, Клош-Кван пуҫлӑхӑн пысӑк ҫуртӗнче канашлу пулса иртнӗ чухне, Киш хӑй ашшӗне хунӑ хастарлӑхпа харсӑрлӑхне кӑтартнӑ.

Но вот однажды вечером, на Совете в большой хижине Клош-Квана, главы племени, Киш показал, какая кровь течет в его жилах.

Киш ҫинчен ҫӳрекен юмах // М. Волков. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 35–47 с.

Тӑван мар ашшӗне, Турчӑка Кулине те, шел.

Помоги переводом

7 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Пӗтӗмпех ашшӗне хывнӑ!

Весь в отца!

VII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Марыся вӑрмана кайса мӑк илсе килчӗ, ӑна пӗр ҫӗре ҫапнӑ пӗренесем ҫине сарчӗ, ашшӗне ҫак вырӑн ҫине вырттарчӗ те эрехпе темле им-юм хатӗрле пуҫларӗ.

Марыся пошла в лес, принесла мху, устлала им сколоченные бревна, уложила отца на эту постель и стала ему готовить какое-то снадобье с водкой.

III // Л. Борисова. Сенкевич Генрик. Ҫӑкӑр шыраса: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 62 с.

Ярас вӗсене ӑҫта та пулин колоние: хӗр ҫийӗнчех качча кайӗ, упӑшкаллӑскер, вӑл тӑранса пурӑнатех, кӑмӑлӗ пулсан — ашшӗне те хӑй патне илӗ.

Пошлю их куда-нибудь в колонию: девушка мигом выйдет замуж; вдвоем с мужем она прокормится, а захотят вернуться, так и старика возьмут.

II // Л. Борисова. Сенкевич Генрик. Ҫӑкӑр шыраса: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 62 с.

Анчах ку ашшӗне усаллантарса ҫеҫ ячӗ пулмалла.

Но его, казалось, это только возбуждало.

II // Л. Борисова. Сенкевич Генрик. Ҫӑкӑр шыраса: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 62 с.

Ку ашшӗне тата хытӑрах ҫиллентернӗччӗ, вӑл вара ӑна хытӑ хӗненӗччӗ.

Тогда отец рассвирепел и избил его самым безжалостным образом.

20 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней