Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

алӑк сăмах пирĕн базăра пур.
алӑк (тĕпĕ: алӑк) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Анчах та эпир ӑна хӑратса ятӑмӑр пулас, вӑл, хӑй ӑҫта каяссине пӗлмесӗр, алӑк патне пырса тӑчӗ.

Но мы, должно быть, испугали ее, и она нерешительно подошла к двери.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хӗрлӗ ҫӳҫлӗ, вӑрӑм кӑна каччӑ алӑк патӗнче хам ҫинелле пӑхса тӑнине асӑрхарӑм эпӗ.

И я увидел на пороге длинного рыжего парня с шевелюрой, вопросительно смотревшего на меня.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫак вӑхӑтра алӑк патӗнче тахӑшӗ хыттӑн пӑшӑлтатса: — Хӑшӗ? — тесе ыйтрӗ.

когда кто-то спросил в дверях громким шепотом: — Который?

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ кӑштах чарӑнса тӑтӑм, унтан, намӑса кӗрес мар тесе, алӑк патнелле утрӑм.

Я немного постоял и медленно, чтобы не потерять достоинства, направился обратно к воротам.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Таҫта алӑк шалтлатрӗ.

Где-то хлопнула дверь.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Алӑк патӗнчен пӗр сукмак ҫеҫ тӑсӑлса выртать.

Только одна дорожка вела от ворот —

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпир сӑмавар лартрӑмӑр, плитана хутса ятӑмӑр, унтан алӑк патӗнчи пӳлӗмре шӑнкӑрав сасси пулчӗ.

Мы поставили самовар, затопили плиту, и потом прозвенел глухой колокольчик в передней.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ, кӗрес-и, кӗрес мар-и тесе, сарлака алӑк умӗнче аптӑраса тӑтӑм.

В нерешительности стоял я у широкого крытого подъезда.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Актовӑй залри паркета шакмаклатса тунӑ, кантӑк патӗнчен алӑк патнелле утнӑ чух вара тӗксӗм ярӑмӗсем ҫуттӑн, ҫуттисем — тексӗммӗн курӑнчӗҫ.

Паркет в актовом зале выложен елочкой, и когда я шел от окон к дверям, темные полоски казались светлыми, а светлые — темными.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Киле таврӑннӑ май эпӗ алӑк патӗнче Лихопа тӗл пултӑм.

Возвращаясь домой, я встретил у подъезда Лихо.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ хама телефонпа калаҫасшӑн пулнӑ пек кӑтартрӑм, йӳҫӗтнӗ панулми туянтӑм, ним пулман пек алӑк патӗнче тӑтӑм.

Я делал вид, что звоню по телефону, покупал моченые яблоки, стоял у дверей с равнодушным видом.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ тепӗр енне каҫса кайрӑм, вӑл ҫаплах, Энск соборӗнчи мачча ҫинчи турӑ пекех, алӑк патӗнчен, йӑсӑрланса тӑракан пӑс ӑшӗнчен, хӑпма пӗлмерӗ.

Я перешел на другую сторону, а он все стоял на пороге в клубах пара, как бог на потолке энского собора.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Шурка Кочнев пире алӑк патӗнче кӗтсе илчӗ, вӑл тутисене кулӑшларах пӗркелерӗ, хӑранӑ пек пулчӗ.

Шурка Кочнев встретил нас на пороге и комически ужаснулся.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Валька мана алӑк патӗнче кӗтсе илме пулчӗ, анчах та вӑл темшӗн ҫук-ха, билет илсе кӗрес — айванла хӑтланни пулать, ара вӑл билетсӑрах кӗртеп тесе мухтанчӗ вӗт.

Я условился с Валькой, что он встретит нас у входа, но его почему-то не было, а брать билеты было просто глупо, раз он хвастался, что может провести нас бесплатно.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ Катьӑна алӑк патӗнче кӗтме пултӑм.

Я сказал Кате, что встречу ее у входа.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Нина Капитоновна ҫывӑхрах пулнӑ курӑнать, алӑк хыҫӗнчех пулнӑ-и тен, мӗншӗн тесен, Катя ҫакна каласанах вӑл кӗчӗ те Николай Антоныча апата чӗнме пуҫларӗ.

Надо прлагать, что Нина Капитоновна была где-нибудь поблизости, может быть, даже за дверью, потому что, как только Катя сказала это, она сейчас же вошла и захлопотала, захлопотала.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Лӑп та шӑп ҫак самантра алӑк уҫӑлса кайрӗ.

Почти в ту же минуту дверь открылась,

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Халӗ ӗнтӗ сасартӑк алӑк уҫӑлса каясса, ашшӗ кӗрсе тӑрасса никам та ӗненмест.

Теперь никто не надеялся, что вдруг откроется дверь — и войдет.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Сасартӑк акӑ алӑк уҫӑлса кайӗ те, ашшӗ юлашки кун Энск вокзалӗнче мӗнле пулнӑ, ҫавӑн пек шак-хытӑ шурӑ ҫухаллӑ китель тӑхӑннӑскер (ун пеккине халӗ тӑхӑнмаҫҫӗ ӗнтӗ), пысӑк алӑллӑскер, хаваслӑскер, кӗрсе тӑрӗ!

А вдруг откроется дверь — и войдет! Таким же, каким он был последний день на Энском вокзале. В синем кителе, в твердом белом воротничке, открытом, каких теперь уже не носят. Веселый, с большими руками.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Котька Чиликин кӗленче алӑк урлӑ, водитель вырӑнӗнчен, ман ҫине куҫне илмесӗр пӑхать.

Котька Чиликин через стеклянную дверцу с водительского места подозрительно приглядывал за мной.

15 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней