Поиск

Шырав ĕçĕ:

ҫилпе (тĕпĕ: ҫил) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Ҫивӗтсем, ҫилпе вӗлкӗшекен ҫивӗтсем…
Да косички, косички вразлёт…

Ҫилпеле вӗлкӗшекен ҫивӗтсем // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Мӑйӗсене малалла тӑснӑ, ҫилхисем ҫилпе выляҫҫӗ, урисем юра чак-чак кӑна тутараҫҫӗ.
Шеи вперед, гривы по ветру, ногами по снежному месиву цок-перецок.

Ҫуна // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Тимлӗн и-итле! — тени ҫеҫ ҫилпе юр витер илтӗнет.
Послу-у-ушивай! — несется сквозь ветер и снег.

«Тимлӗ сӑна! Тимлӗ итле!» // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Листницкий хӑйӗн сотнинчен пӗр ҫухрӑмра пӑрахса хӑварнӑ окопсен хура шӑтӑкӗсем курӑннине асӑрхарӗ; окопсем хыҫӗнче ыраш уйӗ пуҫланать тата ҫилпе хускалса кайнӑ ирхи тӗтре кӑвакӑн-симӗсӗн чӗтренсе тӑрать.
В версте от своей сотни Листницкий видел черные брошенные логова окопов, за ними бугрились жита и сизел предрассветный, взбитый ветерком туман.

22 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Эп сан патна килтӗм, Аксинья… — терӗ вӑл, ҫилпе кушӑрхаса кайнӑ тути хӗррине типӗ чӗлхипе ҫуласа илсе.
— Я к тебе, Аксинья… — сказала она, облизывая обветрившиеся губы сухим языком.

19 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Тӳп-тӳррӗн йӗркеленсе тӑнӑ ретсем, пиҫсе ҫитнӗ урпа хирӗ ҫилпе ҫӗкленсе хумханнӑ евӗр, кӑшӑлтатса илчӗҫ.
По выровненным рядам — шелест, будто по полю вызревшего чернобылого ячменя прошлась, гуляя, ветровая волна.

7 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Каҫсерен, инҫере-инҫере кӗтӳҫӗ шӑпӑр каланӑ пек, чӳрече хушӑкӗ ҫине ҫыпӑҫтарса хунӑ хут уйрӑлса кайнӑ пирки ҫилпе нӑрлатса тӑрать.
По ночам далеким пастушьим рожком брунжала отставшая от рамы, заклеивавшая щель бумага.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫаранлӑ йывӑҫсем инҫене тӑрса юлнӑ Дон ҫинчи пекех пӗр чӗлхеллӗн ҫилпе пӑшӑлтатса калаҫаҫҫӗ.
И нагие деревья одинаковым языком шептались с ветром, так же как и там, в покинутой далекой Донщине.

Пристав, хлястикӗнчен тытса, шинеле ҫӗклерӗ, аҫлӑкне шӑршласа пӑхрӗ, ал-хапӑл кӑна тӑхисене шутласа тухрӗ; тепӗр офицерӗ, хорунжий пакунӗсем ҫакнӑскер, шалаварӑн лайӑх пуставне пӳрнисемпе йӑваларӗ; виҫҫӗмӗшӗ, сийӗнчи шинель аркийӗ ҫилпе ҫурӑмӗ ҫине таврӑнса ӳкичченех пӗшкӗнчӗ те сумкӑсене ухтарма тытӑнчӗ.
Пристав за хлястик приподнял шинель, понюхал подкладку, бегло пересчитал застежки; другой офицер, с погонами хорунжего, мял в пальцах добротное сукно шаровар; третий, нагибаясь так, что ветер на спину ему запрокидывал полы шинели, шарил по сумам.

21 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Лӗп ҫилпе сывлать ӑшӑ ҫанталӑк, тӗллӗн-тӗллӗн юртан ҫаралса юлнӑ ҫул пӑсланса выртать.
Ростепель дышала теплым ветром, парилась оголенная местами дорога.

Кунта вара, Дон тӑрӑх пынӑ чух, Григорий тилхепине пушӑ ячӗ те ҫилпе ҫулӑмланса кайнӑ питҫӑмартийӗсене перчеткепе сӑтӑркалама тытӑнчӗ.
И тут, по Дону, Григорий ослабил вожжи, растирая перчаткой охваченные ветровым огнем щеки.

Леш енче, хӑйӑр ярӑмӗн шурӑ тӑрӑхӗ хыҫӗнче, мухтавлӑн та витӗмлӗн ҫӗкленсе лараҫҫӗ ҫилпе хусканакан ватӑ тирексен кӑвакарнӑ тӑррисем.
С той стороны, за белью песчаной косы, величаво и строго высились седые под ветром вершины старых тополей.

16 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ильинична ҫилпе пӑчӑртанса тухнӑ куҫҫуль тумламне кофтин чӗнтӗрлӗ ҫанни вӗҫӗпе шӑлать, Григорий ҫурӑмӗ ҫинчи сенкер сатин кӗпе ҫил вӗрнипеле епле вӗлтӗртетсе хӑмпӑлчӑланни ҫине куҫне мӑч-мӑч тутарса пӑхать.
Ильинична кружевным рукавом кофты вытирала выжатую ветром слезинку, мигая, глядела, как на спине Григория трепещет, надуваясь от ветра горбом, сатиновая синяя рубаха.

15 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Аксинья кӗпер ҫинчен картлӑ кӗвентепе ҫӑмӑллӑн пӗр витре шыв ӑсса илчӗ те, ҫилпе карӑнса тӑракан юбкине ик чӗркуҫҫийӗпе хӗстерсе, Григорий ҫине пӑхрӗ.
Аксинья с подмостей ловко зачерпнула на коромысле ведро воды и, зажимая промеж колен надутую ветром юбку, глянула на Григория.

3 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Пите ҫилпе вӗҫсе килнӗ эрешмен карти кӑтӑкласа илчӗ те, унӑн ыйхи кӗтмен хушӑрах иртсе кайрӗ.
Щекотнула лицо налетевшая паутина, и неожиданно пропал сон.

«Ҫӑханла, атьӑр ҫӑханла выляр!» шыври хӑмӑш каҫхи ҫилпе кӑшӑлтатнӑ пек шавласа илчӗҫ хӗрсем.
— Давайте в вoрона, давайте играть в ворона! — зашумели все, будто приречный тростник, тронутый в тихий час сумерек воздушными устами ветра.

V. Шыв пики // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Маскхалат тӑхӑннӑскер, ҫилпе куштӑрканӑ пулсан та хитре те питӗ телейлӗ, вырӑс сӑнлӑ, ҫӳлӗ кӗлеткеллӗ ҫамрӑк ҫыннӑн хурарах, ҫуталса тӑракан куҫӗсенче Сталин вӑл тем калама хӑюллӑн хатӗрленсе тӑнине курчӗ.
Хотя и в маскхалате, с обветренным лицом, но красивый, очень счастливый, русский, высокий молодой человек, в светлых глазах его Сталин видел, как он смело готовился что-то сказать.

XXIV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Андрей ун чухне мӗн курнине пурне те: лӑпкӑ ҫилпе хуллен те хаваслӑн хумханакан ыраш пуссине те, ун ҫийӗн шуса иртекен курӑксен мӗлкине те, ҫул айккинчи ешӗл вӑрман хӗррине те, ҫап-ҫутӑ уяр тӳпене те халь тӗлӗкре курчӗ…
Андрей увидел все, что видел когда-то наяву: и веселую рябь тронутых ветерком хлебов, и скользящие по ним тени грачей, и яркую, ласковую зелень перелесков в стороне от дороги, и сверкающее небо…

III // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Ку вӑл — эсӗ хӑвна пӑхӑнса тӑракан ҫынсем енне ҫурӑмпа ҫаврӑнса тӑнине пӗлтерет; ку вӑл — пирӗн пӗтӗм ҫитӗнӳсене туртса хурас та халӑх ырми-канми тӑрӑшса ӗҫленипе мӗн тунине пӗтӗмпех ҫилпе вӗҫтерсе ярас тенине пӗлтерет.
Это означает, что ты повернулся спиной к подчиненным; это значит, что мы хотим вырвать все наши достижения и пустить по ветру все то, что сделал народ не жалея своих сил.

XXVI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Юланутҫӑсем машинӑна ҫул парса айккинелле пӑрӑннӑ вӑхӑтра, Яша алпа ӗҫлеттермелли тормоза туртрӗ, вара хыҫалти кустӑрмасем ҫилпе вӗҫтернӗ пек шуса кайрӗҫ те машина ҫула урлӑ чарӑнса ларчӗ.
В тот момент, когда всадники посторонились и свернули на обочину, задние колеса поползли в сторону, точно их сдуло туда ветром, и машина остановилась поперек дороги.

VII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Страницы:

Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Сайт:

Статистика