Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ашшӗн (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тепӗр чухне пулсан, Аниҫҫе кӑмӑлӗ ҫемҫелнипе пурпӗр пӗрсе илнӗ пулӗччӗ, нумай курман хыҫҫӑн ашшӗн те куҫҫуль тухнӑ пулӗччӗ, анчах халӗ ҫын ҫинче вӗсен иккӗшӗн те хӑйсене ирӗксӗрех чаруллӑ та сӑпайлӑ тытмалла пулчӗ.

В иной обстановке Анисья непременно бы сладостно всплакнула, расчувствовалась, дм и отец бы после долгой разлуки ответно прослезился, но теперь на народе они оба вынуждены были держаться сдержанно и скромно.

21 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

«Куҫӗсем ашшӗн, пӑхасса Аниҫҫе пек пӑхать!»

«Глаза отцовы, а смотрит, как Анисья!»

20 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Никодима ашшӗн шӳчӗ килӗшмен пулас, вӑл чӗнмен.

Никодим не поддержал его шутку, промолчал.

20 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ашшӗн ыйтӑвӗ Никодима хумхантарса янӑ пулас, мӗншӗн тесен вӑл ҫавӑнтах туртса янӑ та, пирусне паклаттарса, каланӑ:

Похоже, вопрос отца взволновал Никодима, потому что он тут же закурил и, попыхивая папироской, признался:

20 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ывӑлӗсем чӗмсӗррӗн килӗшрӗҫ — ашшӗн кӑра талайне вӗсем лайӑх пӗлнӗ ҫав.

Сыновья молча согласились — крутой отцовский нраз им был хорошо известен.

18 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ара, ашшӗн ахаль те ӑшӗ выртмасть пуль-ха.

У него, наверное, и так не очень-то спокойно на душе.

18 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Костя амӑшӗн пысӑк кӑҫаттине тӑхӑннӑ, ашшӗн кивӗ ҫӗлӗкне куҫӗ ҫинех антарса лартнӑ та саплӑклӑ пиншакпа пӳртрен чупса тухнӑ.

Костя сунул ноги в глубокие материны валенки, нахлобучил на самые глаза старую отцовскую шапку и в залатанном кожушке выбежал из избы.

2 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ку ытла та кӗтмен ҫӗртен пулчӗ, ҫавӑнпа Ксени малтан йӑнӑш илтмерӗм-ши тесе иккӗленчӗ, анчах ашшӗн тутисем ҫаплах чеен тӑрӑхласа кулнине курсан, нимӗн тума пӗлмерӗ.

Это было так неожиданно, что вначале Ксения подумала, не ослышалась ли, но, увидев на губах отца доверительную, полную скрытого лукавства улыбку, растерялась.

17 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ксени тутлӑ шӑршлӑ, чикекен утӑ ҫумӗнчен уйрӑлчӗ те, хӑй ҫинчен типӗ курӑк пӗрчисене силлекелесе, ашшӗн хӑлхинчен пӑшӑлтатрӗ:

Ксения оттолкнулась от колючего душистого сена и, стряхивая с себя сухие травинки, зашептала отцу:

7 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Анчах Ксени часах хӑлхана тӑратрӗ, — ашшӗн, уйрӑмах Егорӑн, сӑмахӗсене вӑл лӑпкӑн итлесе выртма пултараймарӗ.

Однако вскоре она насторожилась — рассуждения отца и особенно Егора уже не казались ей такими безобидными.

5 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Мӗн туса ҫӳретӗн эсӗ кунта, ыйхӑ ҫухатнӑскер? — хӑлхаран каланӑ пекех илтӗнчӗ ашшӗн пӑртак йӑвашланнӑ хӑйӑлти сасси.

— Чего ты там, полуночница, бродишь? — словно над самым ухом раздался хриплый, как бы чуть оттаявший голос отца.

2 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ксени пӳрте кӗме шутламанччӗ, анчах, ашшӗн юлашки сӑмахӗсене илтсен, вӑл ҫирӗпех ҫапман хӑма шыраса тупрӗ те, ӑна хӑйпӑтса илсе (хӑйпӑтнӑ чухне чӗркуҫҫине ыраттарчӗ, аллине чӑрмалантарнипе юн тухрӗ), чӳрече витӗр кухньӑна кӗчӗ.

Она не собиралась осматривать дом, но, услышав последние слова отца, отыскала непрочно прибитую доску, оторвала ее и, больно ударив колено, исцарапав до крови руку, забралась через окно в кухню.

2 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Григорий пирус чӗртрӗ те шӑрпӑк ҫутинче ашшӗн аванмарланса кӳреннӗ сӑнне курса юлчӗ.

Григорий, закуривая, при свете спички мельком увидел смущенное и обиженное лицо отца.

IX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Илеҫҫӗ! — сӑмах тупаймасӑр, ашшӗн сӑмахӗсенех тепӗр хут каларӗ Григорий, урса кайнӑ пек талӑрса.

Берут! — не находя слов, с бешенством повторял Григорий.

IX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Евгений ашшӗн япшар, кӑштах кивелме пуҫланӑ ҫепӗҫлӗхӗпе савӑнса пычӗ.

Евгений любовался изысканной, немного устаревшей галантностью отца, глазами спрашивая у Ольги:

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ашшӗн шинелӗ, — йӑвашшӑн ӑнлантарнӑ капрал.

— Родительская, — с нежностью пояснял капрал.

Ашшӗ шинелӗ // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Ҫапах та Суворов ашшӗн шинелӗпе мухтаннӑ.

Но Суворов гордился родительской шинелью.

Ашшӗ шинелӗ // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Ашшӗн сӑмахӗсем Суворова кӳрентернӗ.

Слова отца огорчали Суворова.

Пӗрремӗш пайӗ. Пур ҫӗрте те паллӑ // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Григорий, куҫӗсене шутарса пӑхнӑ май, ашшӗн кӗмӗллене пуҫланӑ хура сухалне асӑрхаса илчӗ.

Григорий повел глазами, разыскал отцову посеребренную с чернью бороду.

XXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Григорий ашшӗн шухӑшне тавҫӑрса илчӗ пулин те ыйтмасӑр чӑтаймарӗ:

Григорий отгадал отцовский замысел, но все же спросил:

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней