Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Соня (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Соня хӗрача тумне те асӑрхарӗ: вӑл хӗррине мамӑклӑ тирпе тытнӑ ҫӑмӑл кухлянка, илемлетсе тӗрленӗ тир атӑ тӑхӑннӑ.

Соня обратила внимание и на одежду девочки: на ее легкую кухлянку, отороченную пушистым мехом, и на расписные торбазики.

Соньӑн ҫӗнӗ тусӗсем // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

«Унӑн ҫивӗчӗсем каснӑ-лартнӑ манӑнни пек! — темшӗн-ҫке хӗпӗртесе ӳкрӗ Соня.

«А косы у нее точно такие, как у меня! — почему-то обрадовалась Соня.

Соньӑн ҫӗнӗ тусӗсем // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Соня каялла ҫаврӑнса пӑхрӗ те хӑй пекех пӗчӗк чукча хӗрне курчӗ.

Соня обернулась и увидела девочку-чукчанку таких же примерно лет, как она сама.

Соньӑн ҫӗнӗ тусӗсем // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Мӑйрака-ҫекӗлсем тата нумай, Соня шухӑшпа вӗсем ҫинче мӗн ҫакӑнса тӑма пултарнине пурне те ҫакма хатӗрленнӗччӗ, ашшӗ аттийӗ те ҫакасшӑнччӗ, мӗншӗн тесен ун кунчи ӑшӗнче юри тунӑ йӑлӑ пур, анчах ҫав вӑхӑтра вӑл хыҫалта такам хӑвӑрт утса ҫывхарнӑ сасса илтрӗ.

Рогов-вешалок было еще много, и Соня собиралась мысленно развесить все, что только могло на них держаться, вплоть до отцовских сапог, внутри голенищ которых имелись для этого петельки, как вдруг позади себя она услыхала чьи-то легкие, быстрые шаги.

Соньӑн ҫӗнӗ тусӗсем // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Нумай шухӑшласа тӑмасӑрах, Соня пӑлан мӑйракисене пуҫтарса йӗркерен хура-хура вӑрӑм та тип-тикӗс рет тума тытӑнчӗ.

Недолго думая Соня принялась складывать оленьи рога в длинный и ровный ряд.

Соньӑн ҫӗнӗ тусӗсем // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Ярангӑри япаласене пурне те пӑхса пӗтерсен, Соня каллех тинӗс хӗррине тухрӗ те сасартӑк шыв якатнӑ вӗтӗ чул ҫинче сапаланса выртакан пӑлан мӑйракисене курчӗ.

Когда в яранге все было осмотрено, Соня снова вышла на берег моря и вдруг заметила разбросанные по морской гальке оленьи рога.

Соньӑн ҫӗнӗ тусӗсем // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Ҫав япаласем хушшинче йывӑҫран тунӑ ытла та илемсӗр пӗчӗк ҫын кӗлеткисене курсан, Соня ассӑн сывласа илчӗ: «Мӗнле илемсӗр пуканесем! Кунта хӗрача пурӑнать пулсан, эпӗ ӑна хамӑн чӑн-чӑн пуканесенчен пӗрне паратӑпах пулӗ», — терӗ вӑл хӑй ӑшӗнче.

Заметив среди них деревянных человечков с уродливыми головами, Соня глубоко вздохнула и подумала: «Какие некрасивые куклы! Если здесь живет девочка, я отдам ей, пожалуй, одну из своих настоящих кукол».

Соньӑн ҫӗнӗ тусӗсем // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Ку тупсӑма тупмасӑрах, Соня яранга ӑшӗнчи хӑрӑмлӑ кашта ҫинелле пӑхма тытӑнчӗ.

Так и оставив эту загадку неразрешенной, Соня принялась осматривать закопченные перекладины внутри яранги.

Соньӑн ҫӗнӗ тусӗсем // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Соня ярангӑн виҫҫӗмӗш пайне йышӑннӑ чатӑр ҫинелле чылайччен пӑхса тӑчӗ.

Долго смотрела Соня на полог, занимавший около трети яранги.

Соньӑн ҫӗнӗ тусӗсем // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Анчах ҫӳлтен аялалла анакан сӑнчӑр вӗҫӗнче хӑрӑмланнӑ чейник ҫакӑнса тӑнине курсан, Соня чӑтаймарӗ — ярангӑна кӗчӗ.

Заметив цепь, идущую сверху вниз, на которой висел закопченный чайник, Соня не выдержала и вошла в ярангу.

Соньӑн ҫӗнӗ тусӗсем // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Ярангӑна тул енчен пӑхса тухсан, Соня ун умне пычӗ те шалалла пӑхрӗ.

Осмотрев ярангу снаружи, девочка подошла к входу, заглянула внутрь.

Соньӑн ҫӗнӗ тусӗсем // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Куҫса ҫӳрекен пӑрсемпе витӗннӗ тинӗс ҫине пӑхса тӑрансан, Соня ял тӑрӑх, унталла-кунталла пӑхкаласа, пуринпе те кӑсӑкланса утрӗ.

Насмотревшись как следует на море, покрытое плавучими льдами, девочка пошла вдоль поселка, с любопытством рассматривая все, что попадалось ей на глаза.

Соньӑн ҫӗнӗ тусӗсем // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Ҫапла вара Соня, хӑй пурӑнакан пӳртрен тухнӑ-тухманах, аякка каймасӑрах, хӑйне валли тус тупрӗ, вӗсем пӗр-пӗрне парне парса илме те ӗлкӗрчӗҫ.

Так, сразу же, не успев отойти от своего дома, Соня неожиданно нашла себе друга, с которым даже обменялась подарками.

Соньӑн ҫӗнӗ тусӗсем // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Тепӗр пилӗк минутран Соня хӑйсен пӳрчӗн крыльци патӗнчен тинӗс хӗрринелле, хӑйне чукча кӗтнӗ ҫӗрелле ыткӑнчӗ.

Минут через пять Соня уже мчалась во весь дух от крыльца своего дома на берег, где ожидал ее чукча.

Соньӑн ҫӗнӗ тусӗсем // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

— Эпӗ Соня ятлӑ.

— А меня зовут Соня.

Соньӑн ҫӗнӗ тусӗсем // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Соня пӗр хушӑ нимӗн те чӗнеймерӗ, чукчан вашаватлӑ, ачанни пек уҫӑ кӑмӑллӑ пит-куҫӗ ҫине пӑхса тӑчӗ-тӑчӗ те сасартӑк пӗтӗм кӑкӑрӗпе тарӑннӑн сывласа илчӗ:

Соня секунду-другую молчала, глядя в приветливое и тоже по-детски простодушное лицо чукчи, и вдруг вздохнула глубоко, всей грудью:

Соньӑн ҫӗнӗ тусӗсем // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

— Тасатмастӑн-и? — тӗлӗнчӗ Соня, ҫавӑнтах хыттӑн: — Ку япӑх вара, — терӗ.

— Не чистишь? — удивилась Соня и тут же строго добавила: — Это плохо.

Соньӑн ҫӗнӗ тусӗсем // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

— Ай, сан шӑлсем мӗнле шурӑ! — ӑнсӑртран кӑшкӑрса ячӗ Соня.

— А какие белые у тебя зубы! — неожиданно воскликнула Соня.

Соньӑн ҫӗнӗ тусӗсем // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Йӗкӗт Соня умне кукленсе ларчӗ те кулса илчӗ.

Юноша присел около Сони на корточки, улыбнулся.

Соньӑн ҫӗнӗ тусӗсем // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Соня пӗрин патне чупса пычӗ, ӑна алла тытрӗ.

Соня подбежала к одной из них, взяла в руки.

Соньӑн ҫӗнӗ тусӗсем // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней