Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Икӗ сăмах пирĕн базăра пур.
Икӗ (тĕпĕ: икӗ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Иксӗмӗр урамӑн икӗ вӗҫӗпе ҫул урлӑ каҫрӑмӑр.

С двух разных концов улицы мы перешли дорогу.

Иккӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Ик аллине икӗ наган тытса, вӑл тӗттӗмлӗхе чӑмрӗ.

С двумя наганами в руках он ушел в темноту.

Пӗрремӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Ҫав икӗ ҫынсӑр пуҫне, вӗсем уйӑрӑлнине куракансем тата икӗ ҫын кӑна пулнӑ.

Кроме этих двух, было еще только два человека, которым пришлось быть свидетелями их расставания.

LХХХV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Арӑм: «Кӑна ҫиме ытларах парсан, вӑл кунсерен икшер ҫӑмарта тумӗ-ши?» — тесе, чӑххине ҫиме ӗлӗкхинчен икӗ хут нумайтарах пара пуҫларӗ, тет.

Хозяйка подумала, что если больше давать корму, курица вдвое будет нестись — так и сделала.

Арӑмпа чӑхӑ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вуншар фут тӑршшӗ икӗ пӗчӗк йывӑҫ касса, вӗсене якатнӑ, урлӑ хума тата икӗ кӗскерех патак каснӑ.

Срезали и обстругали два деревца, каждое около десяти футов длиной, добавили еще два, покороче, для поперечных перекладин.

LIV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Икӗ йӗрне те вӗҫне ҫитичченех тӗпчесе, ҫухалнӑ икӗ ҫынне те — е чӗрӗ, е вилӗ — шыраса тупмаллах пулнӑ.

Надо было до конца изучить оба следа и, живыми или мертвыми, найти двух исчезнувших людей.

XLV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Ялӑн леш енче, аяларах, пӗр ту курӑннӑ, вӑл тӑвӑн тепӗр енче тата икӗ ту курӑннӑ, вӗсем ҫинче вӑрман пулнӑ; икӗ ту хушшинче тикӗс ҫӗр кӑваккӑн курӑнса выртнӑ, вӑл тӗтӗм сарӑлнӑ пек таҫта ҫитиех сарӑлса выртнӑ.

За аулом, пониже, гора, и через нее еще две горы, по ним лес; а промеж двух гор синеется ровное место, а на ровном месте, далеко-далеко, точно дым стелется.

4 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ҫавӑнпа ҫынсене пӗр крепоҫран тепӗр крепоҫа куҫарнӑ чухне вӗсене эрнере икӗ хутчен салтаксемпе ӑсатмалла тунӑ: ҫул варрипе ҫынсем пынӑ, икӗ енӗпе салтаксем пынӑ.

И было заведено, что два раза в неделю из крепости в крепость ходили провожатые солдаты; спереди и сзади идут солдаты, а в средине едет народ.

1 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Икӗ ывӑл та икӗ хӗр, — тенӗ ҫынни.

— У меня семьи два сына да две дочери.

Петр патшапа пӗр ҫын // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ҫав ҫырманӑн икӗ енӗпе хире-хирӗҫех икӗ ту пур.

И на берегах этой речки есть две горы, друг против дружки.

Судома // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Акӑ манӑн арӑм пур, икӗ ывӑл, икӗ хӗр пур — пурӗ улттӑн», — тет.

Да вот у меня жена, два сына, две дочери, всех шестеро».

Пӗр ҫын хур уйӑрни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Шӑплӑхра икӗ хутчен харӑс пӑшал персе яни илтӗнсе кайрӗ, ун хыҫҫӑн вара икӗ йывӑр ҫын кӗлетки кӗмсӗртетсе кайса ӳкрӗ.

Тишина закончилась двойным выстрелом, за которым последовал грохот двух тяжело упавших тел.

XXI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Ҫӳллӗ карта кӳлӗ ҫумӗпе ҫаврӑнса, икӗ еннелле сарӑлса тӑракан икӗ ҫунат майлӑ инҫетелле кайнӑ.

Огибая водоем и далеко врезаясь двумя расходящимися крыльями в равнину, шла высокая изгородь.

XVII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Тӗлӗнсе кайнӑ икӗ куҫ сунарҫӑ мӗн тунине пурне те пӑхса астуса тӑнӑ, — ҫав икӗ куҫ Фелим О`Нил куҫӗсем пулнӑ.

Пара удивленных глаз следила за каждым движением охотника; это были глаза Фелима О'Нила.

VII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Ҫакӑн хыҫҫӑн Этцельпе писатель 20 ҫуллӑха килӗшӳ тунӑ: Жюль Вернӑн ҫулталӑкра Этцеле икӗ роман е икӗ кӗнекерен тӑракан пӗр роман ҫырса памалла, Этцелӗн 20000 пин франк тӳлесе тӑмалла.

Помоги переводом

Автор ҫинчен кӗскен // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Тата икӗ ҫултан, 1849 ҫулта, Ливингстон арӑмӗпе, виҫӗ ачипе тата Осуэлл, Меррей ятлӑ икӗ юлташӗпе Колобенгран тухса кайнӑ; ҫав ҫулхи августӑн пӗрремӗшӗнче вӑл Нгами ятлӑ кӳлле тупнӑ та, Цуга юханшывӗ тӑрӑх анса, Колобенга таврӑннӑ.

Еще через два года, в 1849 году, Ливингстон покинул Колобенг вместе с женой, тремя детьми и двумя друзьями — Осуэллом и Мерреем; первого августа того же года открыл озеро Нгами и вернулся в Колобенг, спустившись вниз по течению реки Цуги.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Икӗ туземец ун патнелле сиксе ӳкрӗҫ, анчах унӑн пӑшалӗпе чукмарпа сулнӑ пек сулса ячӗ те, икӗ хӑвалакан та пуҫӗсем шӑтнипе ҫӗре тӳнчӗҫ.

Двое туземцев бросились к нему, но великан взмахнул своим ружьем, как палицей, и оба преследователя упали с проломленными черепами.

Улттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Тата икӗ кунтан Банза-Мбукӑра экспедицие хирӗҫ Эмбомӑри икӗ сутуҫӑ янӑ апат-ҫимӗҫе тупнӑ; юлашкинчен ҫыран хӗрринчи ҫак пӗчӗк хулара Стэнли канма чарӑннӑ.

Через два дня он нашел в Банза-Мбуко припасы, посланные навстречу экспедиции двумя торговцами из Эмбомы; в этом маленьком прибрежном городке Стэнли наконец разрешил себе отдохнуть.

Пӗрремӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Нанду — Кӑнтӑр Америка тӳремлӗхӗсенче пурӑнакан кайӑк, ҫамрӑк нанду какайӗ питӗ тутлӑ; ку вӑл вӑйлӑ кайӑк, хӑш-пӗрисен пӗвӗ икӗ метртан та иртет, тӳрӗ сӑмсаллӑ, унӑн ҫӑра кӑвак тӗклӗ вӑрӑм ҫунатсем, уринче чӗрнеллӗ виҫӗ пӳрне, — ҫакӑнпа нанду икӗ пӳрнеллӗ африка страусӗсенчен чылай уйрӑлса тӑрать.

Нанду — довольно обычный житель южноамериканских равнин, и мясо молодых нанду очень вкусно; это сильная птица, ростом иногда более двух метров, с прямым клювом, у нее длинные крылья с густым синеватым оперением, а на ногах три когтистых пальца, чем нанду существенно отличается от двупалых африканских страусов.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Тропик вӑрманӗнче пӗчӗк марикинусем, чӑпар питлӗ сагуинсем, кӑвак моносем — вӗсен тирӗпе индеецсем пӑшалӗсен пӗр пайне хуплаҫҫӗ, сагусем — вӗсене икӗ хӑлхи хыҫӗнче икӗ вӑрӑм пайӑрка ҫӑм пурринчен пӗлме пулать, тата ҫак йышлӑ тӑватӑ алӑллӑ чӗрчунсен ытти нумай тӗсӗсем тӗл пулаҫҫӗ.

В тропическом лесу можно встретить маленьких марикину, сагуина с пестрой мордой, серого моно, кожей которого индейцы прикрывают казенную часть своих ружей, сагу, которых можно узнать по двум длинным пучкам шерсти за ушами, и многих других представителей многочисленного семейства четвероруких.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней