Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Амӑшне (тĕпĕ: амӑш) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Кумне те: — Хӑратӑп эп, — Фомка амӑшне ан хутӑрччӗ… Куҫӗсем савӑнӑҫлӑ мар… — тесе, пӗрре кӑна мар каланӑ.

И жаловался куму: — Боюсь я — Фомка-то в мать бы не пошел… Глаза у него невеселые…

II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ашшӗ вара ачин амӑшне ӳкӗте кӗртнӗ.

Отец её убедил.

8. Командировка // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Аллинчи хӗрачи пӗчӗкҫӗ кӑна-ха, нимӗн те ӑнланаймасть, ҫапах та, амӑшне кура, вӑл та пӗчӗкҫӗ аллисемпе куҫӗсене шӑлкалать.

Девочка маленькая ещё, ничего не понимает, а тоже кулачком глазки трёт, глядя на мать.

Старая Гута — Мускав // Илле Тукташ. Ковпак С.А. Путивльрен Карпата ҫитиччен: повесть. Вырӑсларан И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 128 с.

Ачисене ӳстерме амӑшне питӗ йывӑр пулнӑ.

Матери трудно стало растить детей.

«Илтетӗп, ывӑлӑм!» // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

— Вӗсемсӗрех ӑшчик вӑркать, — тенӗ Федорка амӑшне хирӗҫ.

— Без них тошнехонько! — отвечала она обыкновенно пристававшей матери.

V // Мирун Еник. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 3–18 с.

Асанне тӑчӗ те хӑй вырӑнне хӗрача амӑшне ларма сӗнчӗ.

Бабушка встала, а девочкина мама сейчас туда и уселась.

Эпӗ хӗрачана ҫиленни // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Кайран ӑна амӑшне пачӗ.

Потом его маме отдал.

Пристань // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Витя амӑшне: — Капитана кайса калас пуль, — терӗ асанне.

Бабушка сказала Витиной маме, что надо пойти и сказать капитану.

Витя пӳскене шыва пӑрахни // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Асанне Витя амӑшне пански мӗнле лайӑх ҫыхмаллине кӑтартӑп тесе, ҫыхмалли илме кайрӗ.

Потом бабушка сказала Витиной маме, что она ей покажет, как хорошо надо вязать, и пошла принести вязанье.

Витя пӳскене шыва пӑрахни // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Люба хӑй амӑшне: булка пӑрахса пар, тесе йӑлӑнчӗ.

Люба стала просить, чтоб кинуть булку.

Эпир мишкӑсене апатлантарни // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Люба амӑшне каллех сивҫу илме аптрата пуҫларӗ.

Люба стала просить ещё мороженое.

Шурӑ мишкӑсем ҫинчен // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Люба хӑй амӑшне: манӑн та пӗчӗк лашапа ҫӳресчӗ тесе, каласа пычӗ.

А Люба всё своей маме говорила, что она тоже хочет на маленькой лошадке кататься.

Эпир каллех зоосада кайрӑмӑр // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Маруся пурин ҫине пӑхса илет те кукамӑшне, почтальона, амӑшне ыталаса чуптума тытӑнать.

Маруся оглядывает всех и бросается обнимать и целовать бабушку, почтальона, маму.

Ҫуркунне ҫитрӗ, пӗрремӗш класра вӗренекен хӗрачасемшӗн вӑл савӑнӑҫ илсе килчӗ // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

Маруся амӑшне тепӗр хут чуптӑвать те класалла харсӑррӑн утса каять.

Маруся ещё раз целует маму и храбро направляется к двери.

Маруся вӗренме тытӑнать // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

Вӑл, йӑл кулса илсе, амӑшне, кукамӑшне тата Марусьӑна пуҫ таять те пӳлӗмрен тухса каять.

Он кивает, улыбаясь, маме, бабушке и Марусе и исчезает.

Маруся вӗренме тытӑнать // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

Вӑл кантӑк витӗр хӗвел йӑлтӑртатнине, ӑшшӑн кулакан кукамӑшне, алӑк патӗнче тӑракан савӑнӑҫлӑ амӑшне, юлашкинчен тата пукан хыҫӗ ҫине ҫакса хунӑ формӑллӑ ҫӗнӗ платьине курать.

Видит солнце за окном, улыбающуюся бабушку, весёлую маму в дверях и, наконец, форменное платье на спинке стула.

Маруся вӗренме тытӑнать // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

Анне тетӗп! — чӗнет вӑл амӑшне.

А мама! — зовёт она.

Маруся кукамӑшне итлемест // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

Темшӗн эпӗ Васька хӑйӗн амӑшне кам та пулин ҫакӑн пек кӳрентерес пулсан, вӑл мӗн тӑвасси ҫинчен шутласа илтӗм.

Почему-то я подумал, что бы сделал Васька, если б кто-то так обидел его мать.

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Асли, салху сӑнлӑ арҫын ача, пӗр аллипе куҫҫулӗсене шӑлать, теприпе амӑшне тытнӑ.

Старший, лет тринадцати, хмурый мальчик одной рукой вытирал слезы, а другой поддерживал мать.

6 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Костя савӑнать те, хурланать те: унӑн амӑшне, хӑйӗн ҫывӑх тусне Хӗветӗре, кӳршӗри ачасене тата Лелькӑна та курасси килет, анчах пӗрре те кунтан каясси килмест.

Костя радуется и огорчается: ему хочется повидать маму, верного Друга Федора, соседских ребят и даже Лельку, но совсем не хочется уезжать отсюда.

Эпир курнӑҫӑпӑр-ха // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней