Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

тыттарчӗ (тĕпĕ: тыттар) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл хӑйӗн пӳлӗмне кайрӗ те чемодан уҫҫине шартлаттарчӗ, унтан каялла килсе Власьевнӑна пӗр пачка укҫа тыттарчӗ те: — Ку Чижикпа иксӗмӗр панӑ малтанхи взнос пултӑр, — терӗ.

Она бежит к себе в комнату и щелкает замком чемодана, возвращается и подает Власьевне пачечку денег: — Пусть будет первый взнос от нас с Чижиком.

Каҫ пулсан // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Вӑл, хӑй ӑшӗнче темӗн мӑкӑртатса, Ленӑна пысӑк ҫӑматӑ тыттарчӗ.

Все так же ворча что-то про себя, она сунула в руки Лены огромные валенки.

Власьевна // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Ун аллине наган тыттарчӗ.

Сунул ей в руки наган.

Улттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Шифрласа ҫырнӑ ҫырӑвӗсене тыттарчӗ те, хӑй чарӑнмасӑр малалла утрӗ.

Передал ему шифровку, и не останавливаясь, пошел дальше.

Улттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Зеб кӗсьерен картсем туртса кӑларса, ӑна регуляторсен пуҫлӑхне тыттарчӗ.

Зеб вытащил колоду карт из кармана и протянул ее главе регуляторов.

LXV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Шӑхӑрнине илтсен, лаша хӑй хуҫи патне чупса пычӗ те хӑйне йӗвентен тыттарчӗ.

Лошадь, услышав свист, подбежала к хозяину и позволила ему взять себя под уздцы.

XLIX сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Морис хӑй килӗшнине ак ҫапла палӑртрӗ: йӗнер ҫинчен вӑр-вар сиксе анса, хӑй лашине Зеб Стумпа тыттарчӗ те пӑч-пӑч чӑпар мустанг патӗнче аппаланма пуҫларӗ; унтан вӑл ҫынсенчен ҫул пама ыйтрӗ.

Свое согласие Морис выразил тем, что быстро соскочил с лошади и, передав, поводья Зебу Стумпу, занялся крапчатым мустангом; затем он попросил освободить место.

XII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Унтан каларӗ: «Ӗҫме пӑрахман пулсан, эпӗ унтер-офицер та пулаймӑттӑм, киле те нимӗн илсе таврӑнаймӑттӑм, халӗ тавтапуҫ турра», — терӗ те, кутамккинчен укҫа хутаҫҫи илсе, аннене тыттарчӗ.

Потом он говорит: «Кабы я не бросил пить, я бы и унтер-офицером не был, и домой бы ничего не принес, а теперь слава богу», — он достал в сумке кошель с деньгами и отдал матери.

Салтак арӑмӗн пурӑнӑҫӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Карачӑм пичче вара, укҫа илсе, кӗленче курка ӑшне ячӗ те эрех тултарса мана тыттарчӗ.

Дядя Герасим положил денег в стакан и налил вина и подал мне.

Салтак арӑмӗн пурӑнӑҫӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Анне кӑшт ӗҫсе пачӗ те, Иван пичче ӑна пӗр чӗлӗ ҫакӑр касса тыттарчӗ.

Мать выпила; дядя Иван отрезал ломоть хлеба и подал ей.

Салтак арӑмӗн пурӑнӑҫӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Пуп ачана виҫӗ хутчен шыва чиксе кӑларчӗ те Кулюк инкене тыттарчӗ.

Священник окунул его три раза и отдал тетке Акулине.

Салтак арӑмӗн пурӑнӑҫӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Алвиш тӑнлӑн тытса чарчӗ те ӑна ун аллине ҫунакан хӑйӑ тыттарчӗ.

Алвиш благородно удержал его и сунул ему в руку горящий фитиль.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Уэлдон миссис ҫывӑракан Джека Нэна тыттарчӗ.

Миссис Уэлдон передала на руки Нэн еще спящего маленького Джека.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Эппин, тавай, ҫыру ҫырса пар, терӗм те — наччас ҫак хута кӑларса тыттарчӗ.

Хочешь, так напиши ему записку, передам — она тотчас же достала эту бумажку.

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Ун хыҫҫӑн алӑк хупӑннӑ-хупӑнман, Анюк аппа йӗкӗт кравачӗ умне йӑкӑртаттарса пычӗ те, халат кӗсйинчен хуҫланнӑ хут татки кӑларса, Виталие тыттарчӗ:

Когда дверь за ней закрылась, тетя Анюк подошла к кровати, покопавшись, вынула из кармана застиранного халата сложенный листочек и протянула Виталию:

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Лартрӗ чике тӑршшех, тыттарчӗ вӗт Августинӑна, а?

Обманул ведь Августину, а?

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Мария Александровна хаҫата чӗркуҫҫи ҫинче сарса тӳрлетрӗ, унтан тӑваттӑ хутлатса, каччӑна тыттарчӗ.

Мария Александровна разгладила на коленях листок, свернула его вчетверо и отдала юноше.

Реферат // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Студент кӗсйинчен хаҫатне кӑларчӗ те, сӑмах чӗнмесӗр, Мария Александровнӑна тыттарчӗ.

Студент вынул из кармана листок и молча протянул его.

Реферат // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

— Тата тепӗр курка, — амӑшне тыттарчӗ вӑл куркине.

— Еще стаканчик, — протянул он стакан матери.

Анне патне канма // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

— Кай, кай, Володюшка, эпӗ унччен беседкӑна ирхи апат хатӗрлесе хурӑп, — Мария Александровна темиҫе ҫамрӑк хӑяр татрӗ те ывӑлне тыттарчӗ.

— Иди, иди, Володюшка, а я тем временем приготовлю завтрак в беседке, — Мария Александровна сорвала несколько молодых огурчиков и протянула сыну:

Анне патне канма // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней