Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

пӳрнипе (тĕпĕ: пӳрни) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Э-э, лайӑхах якалса тикӗсленет!-малаллах калаҫать профессор ҫаврашкана пӳрнипе тӗртсе пӑхса.

Э, полируется хорошо! — продолжал профессор, пробуя пальцем кружок.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Андрей Краснов. Ефремов И.А. Ҫӑлтӑр карапӗсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 96 с.

Капитан кулса янӑ, мундир тӳминчен пӳрнипе шаккаса илнӗ.

Капитан усмехнулся, щелкнул его ногтем по мундирной пуговице.

Салтак чапӗ // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 76–94 с.

Хӗрарӑм ҫине тарсах пӳрнипе алӑк ҫине тӗллесе кӑтартнӑ.

Баба настойчиво указывала пальцами на дверь.

Староста арӑмӗ Василиса // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 52–75 с.

— Ваше благородие, мӗншӗн кӳрентереҫҫӗ-ха? — тесе ыйтнӑ шкипер, сӗтел ҫинче выртакан паспортне пӳрнипе кӑтартса.

— Ваше благородие, за что обижают? — заговорил шкипер, тыкая пальцем в лежащий на столе паспорт.

Тӑван ҫӗршыв чысӗ // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 37–51 с.

— Акӑ куратӑн-и? — тенӗ те вӑл пӳрнипе документа шаккаса илнӗ, — кунта ҫапла каланӑ:

— Вот видишь, — он щелкнул пальцем по документу, — здесь сказано:

Тӑван ҫӗршыв чысӗ // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 37–51 с.

— Ыйт-ха, ҫак чура мӗн ятлӑ? — тенӗ сотник тӑлмача, пӳрнипе пӳрт хуҫи ҫинелле кӑтартса.

— Спроси, как звать этого холопа? — сказал сотник, указывая на хозяина сторожки.

Иван Сусанин // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 20–36 с.

— Пуҫ шӑмминчи пекех, ҫавӑн пекех! — хумханса пӑшӑлтатрӗ вӑл, пӳрнипе шӑтӑк хӗрри тавра сӑтӑрса ҫаврӑннӑ май.

— То же самое, то же самое! — взволнованно шептал он, водя пальцем по краю загадочного отверстия.

Иккӗмӗш сыпӑк // Андрей Краснов. Ефремов И.А. Ҫӑлтӑр карапӗсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 96 с.

Давыдов пӳрнипе йӗрлесе пырса алҫырӑвӗн юлашки йӗркисем патне ҫитрӗ те «Интереслӗ» — терӗ, ҫырса тултарнӑ хут листисене пуҫтарчӗ.

— Интересно! — Давыдов провел пальцем по последней строчке рукописи и сложил исписанные листы.

Иккӗмӗш сыпӑк // Андрей Краснов. Ефремов И.А. Ҫӑлтӑр карапӗсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 96 с.

Юлашкинчен Давыдов хӑлха хыҫне пӳрнипе сӑтӑркаларӗ те ҫӳхе пальто кӗсйинчен чылаях пысӑк ҫыхӑ туртса кӑларчӗ.

Наконец Давыдов погладил пальцами за ухом, встал и извлек из висевшего в углу пальто порядочный сверток.

Иккӗмӗш сыпӑк // Андрей Краснов. Ефремов И.А. Ҫӑлтӑр карапӗсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 96 с.

Картта ҫинче пӳрнипе тӳрӗ йӗр чӗрсе вӑл Щорс ҫине кӑтартнӑ, унтан пӳрнипе пӗр кукӑр туса пуҫне Боженко еннелле сулнӑ.

Проведя пальцем по карте прямую линию, он показал на Щорса, а сделав загогулину, кивнул на Боженко.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Николай Степанов. Герасимов, Е. Щорс: [тулли мар вӑтам шкулсем валли] / Е. Герасимов, М. Эрлих; Н. Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 208 с.

— Кун пирки калаҫма кирлӗ мар, — тенӗ вӑл, пӳрнипе конторка ҫинче шакӑртаттарса, — ку вӑл — государство вӑрттӑнлӑхӗ.

— Об этом говорить не должен, — сказал он, щелкнув пальцем по конторке, — это есть государственная тайна.

Шаутбенахт Петр Михайлов // Иван Пинер. Ровинский О.М. Гангут патӗнчи ҫапӑҫу: калав. — Шупашкар: Чӑвашгосизд, 1943. — 60 с.

Лимона сахӑрпа ҫинӗ чухне, лимон татӑкне ҫурмаран хуҫлатса сылтӑм аллӑн пуҫ пӳрнипе тата пысӑк пӳрнепе тытаҫҫӗ, турилкке ҫинчи сахӑрпа пуҫса ҫиеҫҫӗ.

Когда кушают лимон с сахаром, то ломтик лимона сгибают пополам указательным и большим пальцами правой руки (касаясь только кожицы), затем обмакивают в сахар, лежащий на своей тарелке.

Мӗн тата мӗнле ҫимелле // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Салфетка кӗтесӗпе пӑкка хуплаҫҫӗ, сулахай аллӑн пуҫ пӳрнипе тытса тӑраҫҫӗ.

Кончиком салфетки накрывают пробку и придерживают ее большим пальцем левой руки.

Ӗҫмеллисем // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Маларах иртсе тӑракан старике ҫеҫ вӑрӑм чӗрнеллӗ пӳрнипе тӗллесе кӑтартрӗ.

Тогда он ткнул пальцем с длиннющим ногтем в грудь стоящего впереди старика и рявкнул:

XV. Ухмаха ури канӑҫ памасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ваҫилей тӳрех Пикмӑрса тӗлне ертсе ҫитерчӗ, ҫырмари пӗренесем ҫине урамранах пӳрнипе тӑсса кӑтартрӗ.

Васьлей указал дорогу к дому Бикмурзы, увидав бревна еще издали, он торжествующе воскликнул:

XV. Ухмаха ури канӑҫ памасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫакна витӗр сиснӗ Имет пӳрнипе татах карттусӗ енне тӑсса кӑтартрӗ, хӑй савӑнса кулчӗ.

Имет это прекрасно почувствовал и указал пальцем на картуз, звучно рассмеялся.

XV. Ухмаха ури канӑҫ памасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫӑра мӑйӑхне пӳрнипе тӑтӑшах шӑлкаласа илет.

Он поминутно поправляет густые усы.

XIII. Кӗтмен хирӗҫӳ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тимрук урайне хывса пӑрахнӑ аттине пӑхса илчӗ, унтан хӑйне тӑхӑнтарнӑ таса кӗпине асӑрхарӗ, ӑна пӳрнипе сӗртӗнсе тыткаларӗ, вара сывлӑшне тарӑннӑн ҫавӑрчӗ.

Тимрук виновато взглянул на снятые с ног сапоги, на рубаху — подарок Тухтара, зачем-то потрогал ее пальцами и глубоко вздохнул.

X. Янташ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ав, виҫӗ хутлӑ хӗрлӗ ҫурта куратна? — пӳрнипе тӗллесе кӑтартрӗ лешӗ.

Вон, видишь трехэтажный дом из красного кирпича? — указал он пальцем.

VIII. Инкек куҫа курӑнмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Велюш енчен енне пӑхрӗ, унтан пӳрнипе тӑкӑр-тӑкӑр шаккарӗ.

Он осмотрелся по сторонам, затем побарабанил пальцами в новые доски.

VII. Ҫӗнӗ пуян // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней