Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

кулма (тĕпĕ: кул) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Мӗншӗн эпӗ аптраса ӳкетӗп, эсир вӗлерӗр мана — ун умӗнче кулма пултараймастӑп!

Из-за чего я теряюсь, хоть убейте — не могу при ней смеяться!

Пурте урӑхла // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Чижик Галина Владимировнӑна курсанах юратса пӑрахрӗ: ҫамрӑк та савӑк, кӑтра ҫӳҫлӗ, кулма юратать, юрӑсӑр пӗр утӑм та тумасть; куҫӗсем унӑн, хурлӑхан пек, хуп-хура, пичӗ тӗксӗм, ҫӑвар кӗтессине хура турпалли пытаннӑ.

Галина Владимировна Чижику сразу понравилась: молодая, веселая, кудрявая, хохотушка, не повернется без песни; глаза у нее черные-черные, как смородинки, лицо смуглое, и в уголке рта притаилась черная родинка.

Тунсӑхлама вӑхӑт ҫук // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Пуян хуҫа ҫилленсе каланӑ: «Манран мӑшкӑлласа кулма сана намӑс. Хурчӑка ачана йӑтса каясси пулас ӗҫ-и вара вӑл?» — тенӗ.

Богатый купец рассердился и говорит: — Стыдно тебе надо мной смеяться. Разве статочное дело, чтоб ястреб мог мальчика унесть.

Икӗ хуҫа // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ку чул ҫине ҫырни те чӑн, те суя, ӑна никам та пӗлмест; тен, ӑна кулма анчах ҫырнӑ?

Первое дело: никто не знает — правда ли написана на этом камне; может быть, все это написано на смех.

Иккӗн пӗртӑван // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Пурте кулса янӑ; ача шӗлепкесӗр тӑрса юлнӑ, кулма та, йӗме те пӗлмен, аптӑраса тӑнӑ.

Все засмеялись, а мальчик остался без шляпы и сам не знал, смеяться ли ему, или плакать.

Шыва сикни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Хӗр пупленине илтсен, Матви каҫса кайсах кулма тытӑнчӗ:

Услышав девичий говор, Матвей захохотал:

1 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Ӑна ҫак сарлака хулпуҫҫиллӗ, вӑрт-вартах ҫаврӑнман, сиввӗн пӑхакан, тахҫанах кулма тата хӑйпе шӳт тума пӑрахнӑ ӗҫлӗ ҫынна хӑй умӗнче пуҫласа курнӑ пекех туйӑннӑ.

Так, как будто видела первый раз перед собой этого широкоплечего серьезного человека с неторопливыми движениями и суровыми глазами, давно уже не улыбавшегося и не отпускавшего шуток по ее адресу.

9. Ҫемье // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Тихонов, Н. Совет ҫыннин сӑн-сӑпачӗ: Ленинград калавӗсем / Николай Тихонов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1942. — 54 с.

Анчах вӑл хӑй кулма та, хускалма та пултарайман.

Но она не могла ни смеяться, ни даже пошевелиться.

6. Хӗр // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Тихонов, Н. Совет ҫыннин сӑн-сӑпачӗ: Ленинград калавӗсем / Николай Тихонов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1942. — 54 с.

Ҫинук тӳрех тӑрӑхласа кулма пуҫларӗ, — тупнӑ мухтанмалли, вӑкӑр пӑхса ӳстереҫҫӗ!

Зинка насмешливо фыркнула: подумаешь, быка выхаживают!

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

— Караул! — тесе кӑшкӑрса ячӗ те Грицько, месерле йӑванса кайса, ахӑлтатса кулма пуҫларӗ.

— Караул! — бросил Грицько и, опрокинувшись навзничь, залился смехом.

27 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Мирон Дмитриевич, МТС директорӗ, сӗтел хушшинче лараканскер, Сергей Николаевич ҫине вичкӗн те кулма юратакан куҫӗсемпе пӑхса, хырнӑ янахне сӑтӑркаласа, лӑпкӑн каларӗ:

Директор МТС Мирон Дмитриевич, сидя за столом, смотрел на Сергея Николаевича острыми, насмешливыми глазами и, поглаживая бритый подбородок, спокойно говорил:

15 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Анчах Митя мӗн пулса иртнине пӗтӗмпех пӗлнӗ те пиртен кулма тытӑнчӗ.

А Митя, оказывается, уже все понял, что творится, и давай над нами смеяться.

8 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Эпӗ старике ҫилленмеллипех ҫиллентӗм, вӑл манран кулма шутларӗ пуль, терӗм.

Я рассердился на старика, думая, что он подшутил надо мной.

Вӑрманти легенда // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 61–64 с.

Малтан эпир вилес пекех култӑмӑр, кайран ҫапах та хӑнӑрӑмӑр, кулма пӑрахрӑмӑр.

Сначала мы все помирали со смеху, но потом привыкли к его наряду.

Вуту юханшывӗ хӗрринче выҫӑпа аптрани // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 45–57 с.

Ҫав тери хытӑ шавлама, саспа кулма кирлӗ мар.

Не рекомендуется шуметь и громко смеяться в их присутствии.

Ача ҫурални // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Ну, култаратӑн та, — уретник кулма чарӑнчӗ.

Ну, насмешил ты меня, брат, — урядник наконец унял смех.

XV. Ухмаха ури канӑҫ памасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кӗтесре шӑп тӑракан Михайла тинех кулма чарӑнчӗ.

И тут стоявший в углу Михайла перестал улыбаться.

XI. Йывӑҫҫипе улми // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫамрӑк ҫын ҫакӑн пек инкек курнӑран кулма вӑтанмаҫҫӗ те иккен.

И не стыдятся нисколько над чужой бедой насмехаться.

VIII. Инкек куҫа курӑнмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Лешӗ, куҫ айӗн кулма чарӑнмасӑр, хӑй ҫулӗпе утрӗ.

Мужчина с хитрой ухмылкой на лице пошагал дальше, своей дорогой.

VIII. Инкек куҫа курӑнмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ӑҫта ҫимелле пулать ӗнтӗ ӑна, урамра иртсе пынӑ чух ҫиеместӗн-ҫке, ҫын кулма тытӑнӗ, йӗркене пӗлменскер тейӗҫ ӑна.

Где же ему теперь его съесть, идти по улице и жевать на ходу — люди поди засмеют, невежа, мол, скажут.

VIII. Инкек куҫа курӑнмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней