Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ашшӗпе (тĕпĕ: ашшӗ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл юратнӑ тӑван ашшӗпе аппӑшӗсем патне ҫыру ҫырать:

Пишет она письмо к своему батюшке родимому и сестрицам своим любезным:

Кӗрен чечек // Владимир Ухли. Аксаков С.Т. Кӗрен чечек: юмах. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 34 с. — 5–34 с.

Вӑл ҫакӑн пек купеца, — ют патшалӑхра нумай пурӑннӑскерне, витӗмлӗн сӑмахласа хӑйне хӑй чиперрӗн тытаканскерне, лайӑх тумланнӑскерне, тата унӑн ашшӗпе, хулари чи ӑслӑ ҫынпа, ҫамрӑкки умӗнче ҫитӗнни мӗнле калаҫать, ҫавӑн евӗр тонпа калаҫаканскерне, — малтанхи хут курнӑ.

Первый раз она видела купца, которым долго жил за границей, рассуждает так внушительно, прилично держится, ловко одет и говорит с ее отцом — первым умником в городе — снисходительным тоном взрослого с малолетним.

XI // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ашшӗпе Смолин паҫӑрах ҫитсе ларнӑ.

Отец и Смолин уже пришли.

XI // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Люба нумай пулмасть Тарас патне тем вӑрӑмӑш савӑнӑҫлӑ ҫыру ҫырса янӑччӗ, хӑй ӑна юратнине, хай ун ҫине шаннине пӗлтернӗччӗ, вӑл ӑна ашшӗпе курӑнӑҫма тархасланӑ, малашне пӗрле пурӑнмалли кунсен планне эрешлесе ҫырнӑ, вӗсен ашшӗ, ӑслӑ пуҫлӑскер, пурне те ӑнланма пултарни ҫинчен ӗнентернӗ, ашшӗн пӗчченлӗхӗ ҫинчен каланӑ, ашшӗн пурнӑҫри тӗлӗнмелле паттӑрлӑхӗ ҫинчен савӑнса хыпарланӑ, ҫав вӑхӑтрах вӑл хӗрӗ ҫине пӑхни тивӗҫлех мар пирки ӳпкелешнӗ.

Люба написала Тарасу длинное ликующее письмо, в котором говорила о своей любви к нему, о своих надеждах на него, умоляя брата скорее приехать покидаться с отцом, она рисовала ему планы совместной жизни, уверяла Тараса, что отец-умница и может всё понять, рассказывала об его одиночестве, восхищалась его жизнеспособностью и жаловалась на его отношение к ней.

XI // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ашшӗпе амӑшӗ вилнӗ.

Мать и отец умерли.

VI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Ашшӗпе амӑшӗ Ҫӗпӗрӗн-Иркутскӑн паллашайман-тӑк, тен, ҫут тӗнче ҫутипе киленме те пӳрейменччӗ ӑна?

Помоги переводом

8 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

— Анфиса аппа ӑҫта? — ыйтнӑ Фома, халӗ, ашшӗпе ҫеҫ юлсан, хӑйне темскершӗн аванах мар туйса.

— Где же тетка Анфиса? — спросил Фома, чувствуя, что теперь, наедине с отцом, ему стало почему-то неловко.

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ашшӗпе Маякина, — ун ҫинчен куҫ илмесӗр тӑраканскерсене, — Фоман ҫак ларайман характерӗ чылаях шиклентернӗ.

А отцу и Маякину, которые не спускали его с глаз, эта неопределенность характера Фомы внушала серьезные опасения.

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

…Атӑл тӑрӑх ҫӳресе килнӗренпе, ача хӑйне ашшӗпе те, мӑнаккӑшӗпе те, тата Маякин умӗнче те йӗререх тыта пуҫланӑ, калаҫма та юратнӑ.

Со времени поездки с отцом по Волге Фома стал более бойким и разговорчивым с отцом, теткой, Маякиным.

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Темиҫе хут ҫине-ҫине каланӑ сӑмах Фома пуҫне кӗрсе юлнӑ, вара каҫхине вӑл, ашшӗпе апат ҫисе ларнӑ чух, сасартӑк: — Атте! Эсӗ ӗмӗтсӗр-им? — тесе персе янӑ.

Повторенное несколько раз кряду слово запало в память Фомы, и вечером, ужиная с отцом, он вдруг спросил его: — Тятя! Ты жадный?

II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Вӗсене Фома ашшӗпе пӗрле пӑхса ҫӳренӗ, вӑл яланах кӑмӑлсӑр юлнӑ, пӑрахут ҫине сӳрӗккӗн, ӗшенчӗклӗн таврӑннӑ.

Фома осматривал их с отцом, оставался недоволен ими и возвращался на пароход хмурый, усталый.

II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Фома капитан ҫӳлӗкӗ ҫинче кунӗ-кунӗпе ашшӗпе пӗрле ирттернӗ.

Целые дни Фома проводил на капитанском мостике рядом с отцом.

II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Давид фашистсем Ригӑра еврейсене вӗлерсе пӗтерни ҫинчен аван пӗлнӗ, ҫавӑнпа вӑл ашшӗпе амӑшӗ пирки питӗ кулянатчӗ.

Давид знал, что в Риге фашисты уничтожали еврейское население, и беспокоился о своих родных.

8. Командировка // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Василийӗн ватӑ ашшӗпе амӑшӗ Гомель ҫывӑхӗнчи яла юлнӑ.

Старики Василия остались в деревне под Гомелем.

10. Ҫапӑҫӑва яланах хатӗр // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Гаррин ашшӗпе амӑшӗ те вӗсенчен сехӗрленсе тӑраҫҫӗ.

Теперь он покажет, на что он способен.

Ют ҫӗршыва пӑхӑнтаракан // Александр Клементьев. Тихонов Н.С. Пакистан ҫинчен: калавсем; вырӑсларан А. Клементьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 99 с.

Унӑн ашшӗпе амӑшӗ Пешавар гостиницин салонӗнче, каҫхи апат хыҫҫӑн чей ӗҫнӗ хушӑра, хӑйсем паллакан пӗр чиновникпе, Индие пӗтӗмӗшпех пӗлекен ватӑ акӑлчанпа сӳрӗккӗн калаҫса лараҫҫӗ.

Его мамаша и папаша сидели за вечерним чаем в салоне пешаварской гостиницы и вели вялую беседу со знакомым чиновником, старым англичанином, знавшим всю Индию вдоль и поперек.

Ют ҫӗршыва пӑхӑнтаракан // Александр Клементьев. Тихонов Н.С. Пакистан ҫинчен: калавсем; вырӑсларан А. Клементьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 99 с.

Пӗр ачи пӗркун ашшӗпе пӑрахут ҫинче пынӑ иккен.

И что мальчик с ним ездил, только прошлый раз.

Эпир капитан патне кайни // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Маруся тата ашшӗпе амӑшӗ шкула вечера каяҫҫӗ.

Маруся, мама и папа идут на вечер в школу.

Ҫуркунне ҫитрӗ, пӗрремӗш класра вӗренекен хӗрачасемшӗн вӑл савӑнӑҫ илсе килчӗ // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

Унӑн ашшӗпе амӑшӗ тутарсем, анчах ывӑлне мӗн пирки Цыган тесе чӗннине никам та пӗлмест.

Отец и мать у него были татары, и почему сына звали Цыганом, никто не знал.

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Анчах Хӗветӗр килӗнче пулмарӗ, вӑл ӗнерех ашшӗпе пӗрле Остера пулла кайнӑ.

Но друга Федора нет, он еще вчера уехал с отцом в Остер, на рыбалку.

Килтен кайни // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней