Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Хальхинче сăмах пирĕн базăра пур.
Хальхинче (тĕпĕ: хальхинче) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хальхинче те камерӑна, чӳречене тӗплӗн пӑхса тӗпчесен ирӗксӗррӗн мӑкӑртатрӗ: «Тӗрмере ларуҫӑн ыйтусем пур-и?».

Тщательно осмотрев камеру Давенанта, окно, нехотя пробормотал: «Имеет ли заключенный претензии?»

IХ сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Хальхинче тӳре Давенантӑн иккӗмӗш, чӑн-чӑн ячӗ пирки уҫӑмлатнӑ хыпара тата вӑл таможня отрячӗ хаклӑ сигарӑсен икӗ ешчӗкне тупнӑ хыҫҫӑн хӑйӗн хӑна ҫуртӗнчен тухса тарнине ҫирӗплетес тӗллевлӗ.

На этот раз чиновник пришел за подтверждением добытых им сведений о настоящем, втором имени Давенанта и о бегстве его из своей гостиницы, когда таможенный отряд обнаружил два ящика дорогих сигар.

IХ сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Хальхинче «Упа ами» ҫинче ишме шухӑшламанччӗ, — терӗ Петвек боцмана.

— Не думал нынче плыть на «Медведице», — сказал Петвек боцману.

IV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Анчах хальхинче чӑрмантарчӗҫ.

Но ему помешали.

IV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Ашшӗ сахалтан та каҫчен ҫывӑрӗ тесе шухӑшларӗ те Тиррей — каллех Галерана шырама тухса кайрӗ, анчах ӑна хальхинче те тупаймарӗ.

Думая, что отец будет спать, по крайней мере, до вечера, Давенант еще раз отправился искать Галерана и вновь не застал его.

V сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Давенант таврӑнчӗ, хальхинче ӑна тарҫӑ уҫса кӗртрӗ, мӗншӗн тесен Губерман карчӑк пӳлӗмри сайра, йывӑр, латсӑр пулӑмпа кисреннӗ каччӑна тӗсесе урӑх аптӑратас мар терӗ.

Давенант вернулся, впущенный на этот раз прислугой, так как даже старуха Губерман не решилась еще раз увидеть сокрушенное лицо жильца, в комнате которого происходила такая редкая и тяжелая сцена.

V сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Анчах хальхинче ӑна тепӗр япала та кӑсӑклантарать, Тиррея вара ҫав тери япӑх пулӑм кӗтсе тӑрать, — ҫакӑн пирки пӗлнӗ тӗк вӑл килне пачах та килместчӗ.

На этот раз другое было в ее уме, а Тиррея ожидало событие настолько скверное, что, знай он о нем, он предпочел бы вовсе не являться домой.

V сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Анчах каччӑ, унӑн Рой, Элли е Футроз мӗн ыйтнине пӗтӗмпех пурнӑҫлас килсен те, — хальхинче килӗшмерӗ.

Но он не соглашался, как ни хотелось ему сделать все, что попросит Рой, Элли или Футроз.

IV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

— Утмӑл ҫул пурӑнатӑп, — кӗтмен ҫӗртен хӑвӑрт-хӑвӑрт мӑкӑртатса хушса хучӗ вӑл — хальхинче юрламасӑр тата ҫепӗҫлӗхсӗр, — анчах кунашкал тӗслӗх курман.

— Шестьдесят лет живу, — прибавила она неожиданно брюзгливой скороговоркой, уже без пения и умиления, — а такого случая не бывало.

II сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Пихгольц — питех те аслӑ ҫар пуҫӗ!» — вӑл чӑмӑрӗпе каллех сӗтеле шантлаттарчӗ те — хальхинче тарӑхмашкӑн манӑн черет ҫитрӗ.

Пихгольц очень великий полководец», — и он снова ударил кулаком по столу так, что я рассердился.

III. Калаҫу // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 397–404 с.

— Чӑнах та, — терӗ вӑл юлашкинчен, — хальхинче эпӗ сире валли тавар тупса килеймерӗм.

Наконец сказал: — А вот товару я на этот раз вам не захватил.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 382–396 с.

Хальхинче вара ун ҫине эпӗ шӑтарасла пӑхрӑм.

В свою очередь, я пристально посмотрел на него.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 360–374 с.

Хальхинче вара, тӗрӗссипе, ӑна чӳрече хашакине лектермешкӗн «тӗрӗслесе пӑхма» Молли хӑй хӗтӗртнӗччӗ.

Хотя на этот раз сама Молли подговорила его «попробовать» попасть в раму.

Ашшӗн ҫилли // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 209–215 с.

Хальхинче эсӗ чӑннипех те турра мансах суятӑн! — кӑшкӑрсах пӑрахрӗ Пинкертон.

— На этот раз ты действительно безбожно врешь! — крикнул Пинкертон.

Ҫапкаланчӑкпа тӗрме пуҫлӑхӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 132–135 с.

Хальхинче вӑл пӗчченех килчӗ, ара, пысӑк-ҫке, — ҫавӑнпа та сӑпайлӑн мӑнаҫланать.

На этот раз она приехала одна, как большая, и скромно гордилась этим.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 74–80 с.

Ҫыру сӗтелӗн уҫҫине Масперо почта хучӗсен курупкине хураканччӗ; хальхинче те ҫаплах.

Ключ от письменного стола Масперо клал в коробку с почтовой бумагой; так было и на этот раз.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 23–48 с.

Енчен те Даниопа пач кӗтмен инкек пулса иртмен тӗк Шамполион хальхинче те тарса ҫухалатчӗ-тӗр.

И Шамполион скрылся бы, не приключись с Данио непредвиденного несчастия.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 23–48 с.

Смит хальхинче те чунӗнчи йӳҫек кӑмӑлпа тухса утрӗ.

Снова Смит ушел с горьким стыдом в душе.

Тӑватӑ гинея // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 392–397 с.

Мард чӗмсӗрлӗхе хӑнӑхман, вӑрттӑн япаласене чӑтма пултараймасть, анчах хальхинче яланхилле хӗрсе каймарӗ: шӑплӑх, сӗмлӗх, тунсӑхпа тата пысӑк ҫӑлтӑрсемпе тулнӑ тавралӑх, — ҫаксем пурте капитана шӑртланасран хӑйсен тӗлӗнмелле вӑйӗпе — тавлашусӑр пӑхӑнтаракан хаяр хушулла — чарса тӑраҫҫӗ.

Мард не привык к молчанию и не выносил загадок, но, против обыкновения, не вспыхивал: тихий мрак, полный грусти и крупных звезд, остановил его вспышку странной властью, осязательной, как резкое приказание.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Зурбагана лексен Пьер яланах ун патне каять, эрех ӗҫсе унпа ҫӗр ирттерет; хальхинче те ҫаплах тума хатӗрленнӗччӗ; вахта вӗҫленсен кубрике анчӗ, хырӑнчӗ, укҫа енчӗкӗпе ҫӗҫҫине чикрӗ те Синдикат урамне, Пакута ҫурчӗ патне, ҫитсе тӑчӗ.

Пьер всегда, попадая в Зурбаган, бывал у нее, и с ней, пьянствуя, проводил ночь; на этот раз он собрался сделать то же; когда вахта окончилась, он спустился в кубрик, побрился, захватил кошелек и нож и пришел на улицу Синдиката, к дому Пакуты.

Пьерпа Суринэ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 276–284 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней