Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

хурчӑка (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Патша виҫҫӗмӗш хут куркине туллиех тултарса ҫӑварӗ патне илсе пынӑ чух хурчӑка каллех шыва тӑкса ярать.

Когда в третий раз царь набрал полную чашу и стал подносить ее к губам, сокол опять разлил ее.

Патшапа хурчӑка // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ӗҫес тесе, куркине ҫӑварӗ патне илсе пынӑ чух хурчӑка каллех, ҫуначӗсемпе ҫапса, шывне тӑкса ярать.

И опять, когда он стал подносить ее ко рту, сокол затрепыхался и разлил воду.

Патшапа хурчӑка // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Шыв пӗрер тумламӑн сӑрхӑнса курка тулли тулсан, патша куркине илет те, ҫӑварӗ патне илсе пырса, ӗҫес тесе тӑрать, анчах сасартӑк ун аллинчи хурчӑка, ластӑр-ластӑр силленсе, ҫуначӗсене ҫапса, шыва тӑкать ярать.

Вода текла по капле, и когда чаша набралась полная, царь поднял ее ко рту и хотел пить; вдруг сокол встрепенулся на руке у царя, забил крыльями и выплеснул воду.

Патшапа хурчӑка // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Пӗрре хурчӑка автана калать:

Сокол и говорит петуху:

Хурчӑкапа автан // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вара, чӑтаймасӑр, ӑна шырама вӗҫсе каятӑн та пӗр-пӗр усал инкеке: е хурчӑка ҫӑварне, е серепене пырса лекетӗн.

И сам полетишь ее искать, да и залетишь в беду,— либо под ястреба, или в силок.

Тӗнчери усал-тӗсел мӗнтен пулать // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ху патӑнтан мӑшӑру аяккарах вӗҫсе кайсан — пӗтрӗн вара: хурчӑка тытса ан кайтӑрччӗ е ҫын ан тыттӑрччӗ, тесе анчах шухӑшласа тӑратӑн.

А как улетит куда-нибудь от тебя дружка, тут уж совсем пропадешь,— все думаешь: как бы ястреб не унес или люди не поймали бы.

Тӗнчери усал-тӗсел мӗнтен пулать // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

— Апла пулсан, сан ывӑлна та хурчӑка йӑтса кайман, эпӗ те ӑна сана каялла парӑп, — тенӗ чухӑн хуҫа.

— А если так, то и ястреб сына твоего не уносил, и я его тебе отдам.

Икӗ хуҫа // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

«Ҫук, эпӗ кулса каламастӑп. Шӑшисем ҫӗр пӑт тимӗре ҫисе янӑ пулсан, хурчӑка ачана ҫӗклесе кайнинчен мӗн тӗлӗнмелли пур? Тӗнчӗре пурте пулать», — тенӗ чухӑн хуҫа.

— Нет, я не смеюсь. Что ж удивительного, что ястреб мальчика унес, когда мыши сто пудов железа съели. Всё бывает.

Икӗ хуҫа // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Пуян хуҫа ҫилленсе каланӑ: «Манран мӑшкӑлласа кулма сана намӑс. Хурчӑка ачана йӑтса каясси пулас ӗҫ-и вара вӑл?» — тенӗ.

Богатый купец рассердился и говорит: — Стыдно тебе надо мной смеяться. Разве статочное дело, чтоб ястреб мог мальчика унесть.

Икӗ хуҫа // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Чухӑн хуҫа каланӑ: «Курмасӑр, куртӑм! Ӗнер, эпӗ сан патӑнтан тухнӑ чух хурчӑка сан ывӑлу ҫине ярӑнса анчӗ те ҫаклатса йӑтса кайрӗ», — тенӗ.

Бедный купец и говорит: — Как же, видел. Только стал я вчера от тебя выходить, вижу: ястреб налетел прямо на твоего мальчика, схватил и унес.

Икӗ хуҫа // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Пичӗ пӗркеленсе пӗтнӗ, кирпӗчӗ пек хӗп-хӗрлӗ пулнӑ; сӑмси хурчӑка сӑмси пек авӑнчӑк пулнӑ; кӑн-кӑвак хаяр куҫла пулнӑ; шӑлӗсем пӗртте пулман, икӗ асав шӑлӗ анчах юлнӑ.

А лицо сморщенное в красное, как кирпич; нос крючком, как у ястреба, а глаза серые, злые и зубов нет — только два клыка.

3 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Инҫетре хура хурчӑка ушкӑнӗ курӑнса кайрӗ.

Вдали показалась стая черных коршунов.

II сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Амӑшӗ, хурчӑка чӑх чӗппи ҫине чӑмса аннӑ пек, ывӑлне тӑрӑннӑ.

Как коршун, налетела мать на любимого сынка.

2 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Хурчӑка вӗҫет, — тенӗ вӑл, — ырра мар пулас.

— Ястреб летит, — проворчал он, — быть беде.

Салтак чапӗ // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 76–94 с.

Мӗншӗн тесен вӑл хурчӑка мар, вӗсен ватӑ инкӗшӗ пулнӑ…

Потому что был это вовсе не коршун, а старая тетка…

Xӗлле // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

«Мана хурчӑка тытса ҫиесшӗнччӗ!»

«Черный коршун хотел меня съесть!»

Xӗлле // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Кушак аҫи те, хурчӑка та, арҫын ачасем те мана ним те мар.

И кот мне нипочем, и мальчишки, и коршуны!

Xӗлле // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Тупата, кушак чухлӗ — кушак та куҫне уҫайман ҫурисене куҫ пек сыхласа пӑхать, чӑхӑ та хӑйен вӑйсӑр чӗпписене хурчӑка тытасран епле упрать, кирлӗ чухне ҫунат ҫапса ҫапӑҫать, хӑй чӗп-чӗрӗ юна ӳксен те, чӗпписене, тыттарасшӑн мар.

Ведь кошка и та оберегает своих слепых котят, курица хлопочет над маленькими цыплятами, насмерть бьется с ястребом, чтобы уберечь своих малюток.

XXII. Амӑшӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫакӑн пек пулаҫҫӗ ӗнтӗ тытнӑ кайӑка чӗрнисемпе чавакан хурчӑка куҫӗсем.

У ястреба, который когтит пойманную птицу, такие бывают глаза.

XLII // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

Материк нӳрӗ мӗн иккенне пӗлмест; кунти йывӑҫсем ҫулсерен хуппине тӑкаҫҫӗ, ҫулҫине мар; кунта хӗвеле хӑяккӑн ӳсекен ҫӳлҫӑсем нимӗнле сулхӑн та памасҫӗ; кунта нумай йывӑҫсен ҫунма та пултараймаҫҫӗ; кунта темӗн пысӑкӑш чулсем ҫумӑрпа ирӗлсе ванаҫҫӗ; кунта вӑрмансем лутра, курӑксем темӗн ҫӳллӗш; кунта, халапри пек, тӑват ураллӑ чӗрчунсем те хурчӑка пек сӑмсаллӑ, ҫавӑнпа та натуралистсен вӗсен валли ятарласа клоачнӑйсен класне, е тепӗр майлӑ каласан, пӗччен ҫӳрекенсен класне шухӑшласа кӑлармалла пулнӑ.

Материк, не знающий, что такое сырость; где деревья ежегодно теряют свою кору, а не листья; где листья растут ребром к солнцу и не дают тени, где дерево часто несгораемо, где массивные камни растворяются, тают под дождём; где леса низкорослые, а трава достигает гигантской высоты; где, как в сказке, четвероногие имеют клюв, что заставило натуралистов придумать для них специальный класс клоачных, или однопроходных.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней